نگران یا امیدوار مسئله این است

قبل از پاسخ به این سوال بر همگان آشکار است که هر کنشی با چاشنی تحول و نوسازی اعم از محتوایی و شکلی با واکنش های مثبت و منفی همراه است . با این پیش فرض بد نیست نگاهی به تحولات رسانه ملی در ۷ماه گذشته داشته باشیم تا قضاوت عادلانه تری داشته باشیم

۱-در حوزه خبر و پیام رسانی شاید رسانه ملی در دوران فعالیت خود کمتر شاهد پیش دستی در خبر و خلع سلاح رسانه های معاند و بیگانه بوده است 

خبر رسانی هوشمندانه و به موقع رسانه ملی در جریان اعتراضات به آب زاینده رود ، قضیه پمپ بنزین ها و یا خبر درگذشت اردشیر زاهدی مواردی هستند که نه تنها با استقبال و رضایتمندی مخاطبان در داخل مواجه شدکه موجب خشم رسانه های خارج نشین و بیگانه را فراهم ساخت چون عملا حرفی برای گفتن نداشتند وبساط معرکه گیری شان برای پوشش این خبرها برچیده شد .

۲-در تحولی ساختاری برخی بخش های موازی خبری حذف شد و عملا شبکه های یک ، دو ، سه و پنج از سال ها قفل بودن کنداکتور خود خلاص شدند تا بتوانند با فراغ بال و ارائه برنامه ها و سریال های جذاب رضایت مخاطبان را جلب کنند .هرچند گام اول در این بخش موفقیت آمیز بود اما این نقد وارد است که سازمان هنوز نتوانسته فضاهای خالی در شبکه ها و خثحتی شبکه خبر را با برنامه های های فاخر، سریال های و مستندهای جذاب پر کند که امیداست در اسرع وقت این نقیصه با همت مدیران تازه نفس برطرف شود.

همین جا بایستی یادآور شد که در دوره قبل نه تنها تحولی ساختاری در سازمان رخ ندادکه در سایه بی تحرکی و حفظ وضع موجود  آثار فاخری هم‌تولید نشد اما همین دلواپسان  امروز لب به سخن نگشودند و دستی به قلم نبردند .

۳-نکته امید بخش در رسانه ملی آنهم در حساسترین برهه جنگ رسانه ای و چالش رسانه های نوظهور سکانداری صداوسیما به دست دکتر جبلی است . فردی که فعالیت خود در رسانه ملی را از نقطه صفر شروع کرد و با رشد پلکانی و تجربه سردبیری، مدیریت ، مدیرکلی و معاونت روز به روز آبدیده تر شد . در چنین شرایطی نه تنها نبایستی نگران رسانه ملی بود که از قضا بسیار جای امیدواری است که در چنین مقطع حساس و‌پیچیده ای فردی انقلابی ، مدیری با تجربه  و شجاع سکاندار صدا وسیماست که از هوش رسانه ای و سیاسی بالایی برخوردار است . 

۴-در این بازه حدودا ۸ ماهه با پیگیری و درایت رئیس و مدیران رسانه ملی به دغدغه معیشتی کارکنان زحمت کش سازمان توجه شده و با اقدامات صورت گرفته ، پرسنل رسانه ملی شاهد افزایش حقوق و مزایا بوده اند که خود سندی محکم از عمل به وعده های داده شده به کارکنان رسانه ملی است . البته مدیریت سازمان با توجه به شرایط کاری سخت و پر استرس کار در رسانه ها گام های برداشته شده را کافی ندانسته معتقد به مطالبات کارکنان رسانه ملی بایستی توجه بیشتر ی صورت گیرد.

ابن در حالی است که در دوره  مدیر سوپر بازنشسته و مورد حمایت دلواپسان‌خشن‌ ، با نگاهی تفرعنی چنان  به کارکنان و بازنشستگان سازمان بی توجهی و بعضا برخورد توهین آمیز می شد که هنوز آثار منفی آن از روح وروان‌پرسنل سازمان پاک نشده است و به تنها چیزی که توجه نمی شد رضایت کارکنان بود .

۵-با نگاهی به مدل انتخاب مدیران و حابجایی ها در معاونت ها به خوبی روشن است که دکتر جبلی بر خلاف مدیر سابق رسانه ملی که مدیران بازنشسته را مجددا برگرداند و‌عملا انگیزه را در نیروهای سازمانی از بین برد با انتخاب مدیران با تجربه و آبدیده از بدنه رسانه ملی از یک سو و برگزیدن‌نیروهای جوان و باانگیزه از داخل و خارج از سازمان از سوی دیگر می کوشد از همه ظرفیت ها در قالبی ترکیبی برای پیشبرد سیاست های تحولی در رسانه ملی بهره گیرد .

از طرفی ورود نیروهایی از خارج سازمان به بخش های مختلف رسانه ملی در دوره روسای پیشین رسانه ملی نیز امری متداول بوده و از این منظر جای تعجب دارد که چرا برخی دلواپسان‌خشن این بار چنین از ورود نیروهای جدید به سازمان ابراز نگرانی می کنند .

در مجموع با منطق دیکته ننوشته غلط ندارد و به قطار در حال حرکت سنگ می زنند به نظر می رسد از برآشفتن‌ و ابراز نگرانی برخی منتقدان افراطی و عاشقان حاشیه سازی نبایستی نگران بود چرا که سیر حرکت رسانه ملی تحولی بوده و به رغم برخی کاستی ها و نقدهای منصفانه و‌کارشناسی که وارد است بایستی نسبت به آینده سازمان امیدوار بود .