از پارادوکس محتوایی تا ضعف اساسی نهادهای فرهنگی کشور
امید ملایی / سردبیر
چند نکته در باب "عنکبوت مقدس" که این روزها با بردن جایزه در جشنواره کن مورد توجه فعالان رسانهای کشور قرار گرفته است:
اول:
مراقبت کنیم در مسئله نقد این فیلم در فضای مجازی به سمتی نرویم که عملا تبلیغکننده این فیلم برای عموم جامعه باشیم؛ یعنی مفتی مفتی تیزر پخش نکنیم، عکس کاور فیلم را ترند نکنیم و ... "من برای نوشتم این یادداشت مجبورم که این کار را انجام دهم اما شما ترجیحا این کار را نکنید"
دوم:
تقریبا کمتر کسی است که در داخل کشور این فیلم را دیده اما نظر مخاطبین جشنواره کن درباره این فیلم تقریبا نشان میدهد این فیلم به شدت از لحاظ محتوا و ساخت ضعیف است "کسب رتبه دهم از نگاه مخاطب در جشنواره کن"
سوم:
در فیلم "عنکبوت مقدس" اینطور القا میشه که حنایی به خاطر اعتقادات مذهبی دست به قتل فاحشهها میزده در حالی که در حکم نهایی وی تصریح شده است که او به جرم «سرقت، جعل کارت ب س ی ج و جعل کارت امر به معروف و نهی از منکر و ارتکاب ۱۳ مورد زنای محصنه و...» به اعدام محکوم شده است "اصلا اگر داشته به شرع عمل میکرده چجوری طبق قانون همون شرع توی همون شهر اعدامشکردن؟!"
چهارم:
در مورد مواجهه با این فیلم نقد اساسی به وزارت ارشاد، نهادهای فرهنگی و ... وارد است؛ چرا؟ چون ماجرای این فیلم، تیزر اولیه، اخبار ساخت و ... خیلی قبلتر از امروز منتشر شده بود اما عملا هیچ پاتک رسانهای به این فیلم وارد نشد و همه خواب بودند تا بالاخره این فیلم جایزه سیاسی خود را گرفت...
پنجم:
چه بخواهیم و چه نخواهیم این روزها میگذرد احتمالا تا حدی عنکبوت مقدس تاثیر خودش را هم روی بخشی از جامعه چه در داخل و چه در خارج میگذارد؛ چیزی که سالها به آن بیتوجهای شده مسئله ورود جوانان دغدغه مند به عرصه سینمای کشور است؛ تقریبا سینمای کشور تهی از مبانی انقلاب است و این مهمترین درد سینمای ایران است.