پشت پرده قطعات جام جهانی و معرفی ۶ آهنگ برتر

علاوه بر وجه ورزشی جام جهانی و جذابیت فوتبال که قطعا برای همگان در اولویت است، وجوه فرهنگی، هنری و گردشگری این رویداد نیز خالی از لطف نیست.

بر این اساس، یکی از مواردی که اتفاقا بر شور و هیجان جام جهانی می افزاید و آن را مضاعف می کند، قطعات رسمی موسیقی است که توسط هنرمندان اجرا می شود و به نوعی بازی‌ها را همراهی می‌کند.

با این همه شاید کمتر کسی به این نکته توجه کند که در اغلب موارد این قطعات صرفا با هدف ایجاد شور و هیجان در بین مخاطبان فوتبال و هواداران تیم ها ساخته نمی شوند، بلکه در کنار آن هدفی مهمتر به نام تبلیغات و سود مالی را دنبال می کنند؛ ضمن اینکه در کنار منافع مالی که از این قطعات سهم برگزارکنندگان و شرکت های سرمایه گذار در مقام اسپانسر می شود، هنرمندی که به عنوان خواننده این قطعات موسیقی انتخاب می شود، به ناگاه با جهشی غیرمعمول در رتبه بندی خوانندگان و آلبوم ها مواجه شده و به عبارتی ره صدساله را یک شبه طی خواهد کرد.

از سال ۱۹۸۲ که ساخت قطعات موسیقی برای جام جهانی با جدیت بیشتری دنبال شد و قطعه «El Rock del Mundial» را نواختند، تا سال ۲۰۱۴ که آهنگ «La La La» در نظر گرفته شد و در ادامه هم سال ۲۰۱۸ و استفاده از تم موسیقی کوکاکولا به نام «colors»، فیفا تا به حال در هر دوره از جام جهانی، ساخت و پخش قطعات رسمی موسیقی را حمایت کرده است.

تبلیغ‌کنندگان و اسپانسرهای جام جهانی از این قطعات موسیقی استفاده می‌کنند تا توجه ها به بِرندهای خود را افزایش دهند و این آهنگ‌ها هم وجه هیجان‌ مخاطبان را هدف قرار می‌دهند و اینگونه می‌شود که سال‌ها پس از هر تورنمنت در خاطر علاقمندان فوتبال که جمع کثیری از جمعیت جهان را شامل می شوند، باقی می‌مانند.

با این مقدمه و لحاظ کردن پیش فرض های لازم، سراغ ۶ آهنگی خواهیم رفت که با شرایطی مشابه و مختصاتی که تعریف شد، برای جام جهانی تولید شدند.

Ricky Martin / "La Copa De La Vida" - France
این آهنگ تا مدت ها هیچ رقیبی برای کسب رتبه اول به خود نمی دید. از ابتدا تا پایان آهنگ، صدای ریکی مارتین و اشعار سرزنده آن به مخاطب کمک می‌کند تا با شادی و لذتی که جام جهانی ارمغان می‌آورد، همراه شود. این آهنگ نه تنها موجب شد که به بهترین گزینه آهنگ‌های جام جهانی سال ۱۹۹۸ تبدیل شود بلکه به صعود آلبوم سال بعد ریکی مارتین به بالاترین جایگاه چارت‌های موسیقی کمک کرد.

"Wavin’ Flag" - آفریقای جنوبی. ۲۰۱۰

"Wavin’ Flag" بیش از یک سرود جام جهانی است. این قطعه منبعی از انگیزه برای هرکسی است که به آن گوش می کند. در حالی که در طول مسابقات قلب مردم را با کُر نشاط آور خود به دست آورد، حال و هوای سومالیایی ـ کانادایی آن موجب شد به پرشنونده‌ترین آهنگ جام جهانی آفریقای جنوبی تبدیل شود.

Gloryland/ امریکا

این آهنگ ویژگی های یک آهنگ آمریکایی را در خود دارد و برای دوره ای انتخاب شد که جام جهانی در ایالات متحده میزبانی شد. هرچند این قطعه چندان پرشور و هیجان نبود ولی به هدفی که برایش تعیین شده بود رسید، چراکه خواننده هایش را به جهان شناساند.

"Waka Waka"/ آفریقا ۲۰۱۰

ترانه "Waka Waka" از شکیرا در بخش شعر به خوبی عمل نکرد و نتوانست حق مطلب را درباره قاره بزرگ آفریقا ادا کند. هرچند برخی منتقدان بر این باور بودند که توانسته شور و هیجانی که از یک آهنگ جام جهانی انتظار می‌رفت را ایجاد کند. در نقد این آهنگ همچنین عنوان می شود که حتی فاقد هیجان معمول برای رویدادی مانند جام جهانی است.

Live It Up/ روسیه ۲۰۱۸

به باور برخی منتقدان این آهنگ ویژگی‌های لازم برای سرود رسمی جام جهانی را دارد؛ ترکیب ژانرهای موسیقی، اجرای لاتین و رَپ انگلیسی توسط Nicky Jam، حضور ویل اسمیت و ریانا. گوش دادن به ۳۰ ثانیه اول این آهنگ کافی است تا مخاطب با آن همراه شود. البته درست است که این آهنگ همچون دیگر سرودهای جام جهانی طرفدار ندارد ولی گویا به هدفی که داشته رسیده است.

"Un'estate Italiana (To Be Number One)"/ ایتالیا

با توجه به سابقه Giorgio Moroder انتظار بیشتری از این کار می‌رفت. البته این آهنگ نه آنقدر کسل کننده است و نه آنقدر عالی ولی می‌توانست بهتر باشد.

بدیهی است که از این خواننده به خاطر سابقه موسیقایی در این آهنگ استفاده شده ولی به نظر می‌رسد که او درحالی که کشورش برای دومین بار میزبان جام جهانی بوده، نتوانسته از عهده این کار برآید. البته با تمام اینها آهنگ پذیرش گسترده‌ای در بین مردم داشت.