کوچه‌ای که بی‌سر و صدا به نام خسرو شکیبایی شد

نامگذاری بعضی از خیابان‌ها و کوچه‌های تهران به نام چهره‌های فرهنگی، هنری و علمی از دوره پیشین شورای شهر تهران در دستور کار بود. البته گاهی گله‌ها و انتقادهایی هم از بابت انتخاب بعضی از کوچه‌ها و خیابان‌ها وجود داشت. با این همه، روند کلی این نامگذاری‌ها برای هموطنانی که دغدغه فرهنگ و هنر دارند، خوشحال‌کننده بوده و هست.

حالا هم در ادامه این نامگذاری‌ها، کوچه «ماه» (بین فلسطین جنوبی و برادران مظفر) به نام خسرو شکیبایی نامگذاری شده است.

از آنجاکه ساختمان شماره دو خانه تئاتر در این کوچه قرار دارد، در نگاه اول به نظر می‌رسد دلیل انتخاب این کوچه، این موضوع باشد. با این حال نه خانه تئاتر و نه خانواده خسرو شکیبایی از این نامگذاری خبری نداشتند.

برای دریافت جزییات بیشتری در این زمینه با ایرج راد، رییس هیات مدیره خانه تئاتر و پوریا شکیبایی، پسر خسرو شکیبایی تماس گرفته شد ولی هر دو از این نامگذاری اظهار بی‌اطلاعی کردند.

البته توضیح این نکته ضروری است که شورای شهر تهران تابستان سال گذشته نامگذاری کوچه «ماه» به نام خسرو شکیبایی را تصویب کرده بود ولی این موضوع به تازگی اجرایی شده است. هرچند کسی زمان دقیق اجرایی شدن آن را نمی‌داند.

خسرو شکیبایی سال‌ها پیش از حضور در آثار تصویری با بازی در تئاتر و صداپیشگی و دوبله فعالیت خود را آغاز کرد. او دانش آموخته رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیباست که فعالیت هنری خود را با بازی در نمایش‌هایی که توسط استادانش کارگردانی می‌شد، آغاز کرد.

 خسرو شکیبایی که سال‌ها با حمید هامون در فیلم «هامون» داریوش مهرجویی باورش کردیم جمعه، ۲۸ تیرماه سال ۸۷، در سن ۶۴سالگی بر اثر سکته‌ی قلبی از دنیا رفت و پیکرش در مراسم تشییع باشکوهی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد.
شکیبایی که برای «هامون» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را در هشتمین دوره‌ی جشنواره فجر گرفت، سال‌ها بعد به خاطره فیلم «کیمیا»ی احمدرضا درویش، دوباره این سیمرغ را به خانه برد. او سومین سیمرغ خود را هم را برای بازی در نقش عادل مشرقی فیلم «سالاد فصل» فریدون جیرانی گرفت و از آخرین افتخارات شکیبایی هم دریافت دیپلم افتخار برای فیلم «اتوبوس شب» کیومرث پوراحمد بود.
او با بازی در نقش کوتاهی در فیلم «خط قرمز» (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۱) اولین حضورش را در سینما رقم زد و در ادامه در فیلم‌هایی همچون «پری»، «رابطه»، «سایه به سایه»، «درد مشترک» و «خواهران غریب» مقابل دوربین رفت و با فیلم‌سازان شاخصی چون داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی و مسعود کیمیایی همکاری داشت.
عمو خسرو می‌گفت: «مردم بدون من، همیشه مردم‌اند؛ من اما بدون مردم، مُرده‌ام.ما ماحصل نیروی ذهنی و خاطرات عزیز مردم هستیم. هنر بدون مردم مثل درخت بدون ریشه است بازیگر بدون تماشاگر یعنی هیچ.»
شکیبایی متولد سال ۱۳۲۳ در تهران، فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود.
خودش می‌گفت: «خسرو شکیبایی، زاده خاک پاک تهرون، بزرگ شده بازارچه قنات‌آباد، مخلص تمام عاشقای ایرون و همین حالای ایرون. متولد هفتم فروردین ۱۳۲۳٫
و الآن هم آدمی هستم ساده و معمولی. از کرم خدا و لطف مردم یک تیمچه هنری داریم پیشکش همین مردم. نمی‌دانم شاید این یک بیوگرافی باشد بیوگرافی که نه؛ شرح حالی از ما باشد برای شما به یادگار… »