روایت عکاسی که عکسش از زلزله ترکیه دنیا را تکان داد
آدم آلتان، چهل سال است که عکاسی میکند. این عکاس در زلزله اخیر ترکیه عکسی را برای خبرگزاری فرانسه به ثبت رساند که دنیا را تکان داد.
آلتان آن روز در مقابل یک ساختمان فروریخته در کوهرامانمراس، در مرکز زلزلهای که در ترکیه بیش از ۱۸ هزار نفر کشته برجای گذاشته بود، در حال عکاسی بود.
یک روز از این زلزله فاجعهبار گذشته بود و هنوز هیچ تیم نجاتی در محل حاضر نشده بود. ساکنان منطقه تلاش میکردند تا برای نجات عزیزان خود، آوارها را بردارند.
درست در همان میان مردی با ژاکت نارنجی بی حرکت غافل از باران و سرمای زمستان کنار آوار نشسته بود.
آقای آلتان در فاصله ۶۰ متری متوجه شد این مرد دست کسی را زیر آوار در دست گرفته است و همان لحظه شروع به «تصویربرداری» از پدری کرد که دست فرزند مردهاش را که زیر آوار مانده بود گرفته بود و رها نمیکرد.
مرد که متوجه این عکاس شده بود با چشمانش او را تعقیب کرد و زیر لب با صدایی لرزان و مویه کنان به او گفت «از فرزندم عکس بگیر»
او دستی را که نمیخواست لحظهای رها کند، رها کرد تا جایی که جسم بیجان دختر ۱۵ سالهاش را که در آن زیر آوار مدفون شده بود، به عکاس نشان دهد.
آقای آلتان میگوید«در آن لحظه خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم. اشک در چشمانم حلقه زده بود. مدام با خودم می گفتم خدای من این درد غیر قابل تحمل است»
کمی بعد عکاس از او نام خود و فرزندش را پرسید. آن مرد که به سختی صحبت میکرد با صدای آهسته در پاسخ به او گفت «مسعود هنسر و دخترم، ایرماک».
این عکاس میگوید که پرسیدن سؤالات بیشتر از او دشوار بود زیرا افراد اطراف او از مردم میخواستند سکوت کنند تا بتوانند صدای بازماندگان احتمالی گرفتار در زیر آوار را بشنوند.
او در همان لحظه فکر کرد که این تصویر خلاصهای از درد زلزله زدگان است و شروع به عکاسی کرد.
این عکس تاثیر گذار نه تنها توسط رسانهها در سراسر جهان بلکه در شبکههای اجتماعی نیز منتشر شد و صدها هزار بار از سوی کاربران اینترنت که تحت تاثیر این حادثه تلخ قرار گرفته بودند به اشتراک گذاشته شد.
آدم آلتان هزاران پیام از سراسر جهان دریافت کرده است که در آن مردم در برابر غم این پدر ابراز همبستگی کردهاند.
این عکاس میگوید «فکر میکنم این عکس تا ابد در حافظه من حک میشود. بسیاری به من گفتهاند که هرگز این تصویر را فراموش نخواهند کرد.»
خداوند بزرگ به همه شان صبر بدهد
بهتر نبود خداوند بزرگ به جای اینکه صبر دهد این بلاهارو نمیداد؟؟
واقعا... سیل زلزله بیماری... احتمالا خدا میبینه جمعیت دنیا زیاد شده یه حالی به دنیا میده... اگر هم تا الان زلزله ای در کشور ما نیامده به حرمت موی سپید پیرمردان و بچه هاست
به آزاد...
تو میدونی انسان بعد از مرگ کجا ميره؟؟؟
شاید اون دنیا بهتر از این دنیا باشه و شاید کسانی که از دنیا میرن رضایت بیشتری داشته باشن
اما از اونجائیکه ما از درگذشت عزیزانمون غمگین میشیم نیازمند صبر هستيم برای همین از خدا طلب صبر میکنیم
مگر ترکیه حرمت بچه و موسفید نداشت که زلزله آمد بجای این چرت گفتن ها بیایید برای زلزله آموزش ببینید.
کاش هرکس میتونه با تراکتور و لودر بروند کمکرسانی چراکه نوبت خودمان هم میشود از 1830 تا 2030 فقط 7 سال مانده تا زلزله تهران 200 ساله شود .
خداوند به این عزیزان صبر بده
گر چه خیلی سخت است اما حد اقل توجیهی که دارد اینکه یک اتفاق طبیعی بوده واز کسی کاری بر نمی امده .حال مقایسه کنید با رفتار اون حیوانات وحشیی که لقب انسان را یدک می کشنذ وعامدانه وعالمانه مصایبی این چنین وحتی بدتر را سر همنوعانشان می اورند .
چ غم انگیز
این درد غیر قابل تحمل است
قدر عافيت ان كسي داند كه به مصيبتي گرفتار شود
باید با عقل و خرد زندگی کرد. از ژاپن یاد بگیریم.
واقعا اون دنیا بهتره چه بسا وقتی خواب عزیزانمان رو میبیتیم که فوت کردن خوشحال وشادن ودلت میخواد از خواب بیدارنشی خدایا مارا رستگار بگردان
زلزله سیل بنظر یک امر طبیعیه اصن بموی سپید ودعا وثنا کارنداره
فقط تاجاییکه وضع مالی وتوانش داشته باشی کمک کنه چه دروطن خودش وچه درمملکت دیگه انسانیت حکم میکنه کمک کنی
خداوند به همهی آنها صبر دهد
وبلاهارو از همه دورنگه دارد
الاهی دیگر همچنین بلایی نازل نشود