فردوسیه شهری که با تراکم فروشی اداره می شود
محمودغلامی
فردوسیه یکی از شهرهای استان تهران است که بدون آینده نگری وبدون توجه به زیرساخت ها و منابع درآمدی پایدار در سال 1380 به شهر تبدیل شدو امروز این شهر 60هزار نفری با گذشت دودهه با چالش ها و معضلات بسیاری در حوزه تامین زیرساخت های شهری و خدمات شهری مواجه است.
شهری که برای اداره شهر و تامین هزینه های جاری و عمرانی وابسته به تراکم فروشی ،تغییر کاربری غیرمجاز وکمیسیون ماده صد است. منابع درآمدی که در علم شهرسازی و اصول مدیریت شهری کاملا مردود، غیرقانونی ودارای تبعات و آسیب های اجتماعی فراوانی است.
سوال اینجاست که چرا به راحتی و در غفلت دستگاه های نظارتی، ضوابط شهرسازی و سرانه های عمومی نادیده گرفته می شود و سال به سال فضای تنفسی شهر تنگ تر می شود؟چرا شهر بدون طرح تفصیلی و جامع اداره می شود و بازنگری آن تاکنون به طول کشیده است ؟
هرچندهادی رحمتی مدیرکل دفترامورشهری استانداری تهران در مراسم معارفه شهردار جدیداین شهر، «بر رعایت قانون وپرهیزاز شهرفروشی و کسب درآمدهای غیرقانونی و ناپایدارشهری تاکید کرد» ولی متاسفانه به دلیل نبود زیرساخت ها و فقدان منابع درآمدی پایدار شهری ، در برهمان پاشنه می چرخد. نتیجه این شیوه مدیریت غیراصولی می شود کمبود کلاس درس ، پارک و فضای سبز ، پارکینگ ،تخریب محیط زیست، فقدان پیاده رو ،بحران آب، فرسودگی شبکه های آب و برق،معابر تنگ و آپارتمان های هفت طبقه ، ساخت وسازهای غیراصولی و غیراستاندارد ، بافت های فرسوده و معابری که پاسخگوی حجم جمعیت و خودروها نیست.
هرچند مدیران شهر و شوراها در دودهه گذشته تلاشها کرده و منشاء خدمات نیز بودند ولی انتظار و مطالبه مردم بسیار بیش از این است.ارتقاء کیفیت زندگی ، رعایت قانون و تامین سرانه های عمومی و خدماتی مورد مطالبه جدی مردم فردوسیه است.