هشدار درباره بدیل‌سازی برای انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران
به نظر می رسد برخی نگران پیگیری رییس جمهور برای بازگشایی انجمن شده اند که می‌خواهند دولت جدید را به تشکیل انجمن بدیل سوق دهند...
بدرالسادات مفیدی دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران در یادداشتی روایت علی ربیعی وزیر پیشین کار درباره تشکل فراگیر روزنامه‌گاران ایران را ناقص و مخدوش توصیف کرد و به آن واکنش نشان داد. (فعالیت انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران از مرداد سال ۱۳۸۸ متوقف و در محاق است.)
خانم مفیدی روایت آقای علی ربیعی به بهانه برگزاری دورهمی روزنامه‌نگاران را ناقص و مخدوش توصیف کرده و نوشته با تقطیع و سانسور بخش‌های مهمی از رخدادهای مرتبط با تشکل‌های صنفی مطبوعات ایران، تلاش کرده تا با القای وجود بن‌بست در بازگشایی "انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران"، دولت جدید را به بهانه "سیاست‌گذاری جدید مبتنی بر شرایط داخلی و خارجی ایران امروز ..." به سوی تشکیل یک انجمن بدیل سوق دهد.
در این یادداشت آمده است: تقارن زمانی انتشار این یادداشت با بیانیه اخیر "انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران" که حمایت رسمی "دبیرکل فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران" از بازگشایی انجمن را در پی داشت و نیز در بحبوحه کسب رای اعتماد برای کابینه رییس جمهوری جدید، حکایت از آن دارد که ایشان احیانا نگران پیگیری احتمالی موضوع توسط رییس جمهور پزشکیان و بازگشایی انجمن هستند چرا که به نظر می رسد رسیدگی بی طرفانه به این موضوع، دست کم نقش افراد و مسئولان وقت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سنگ اندازی و ممانعت از بازگشایی انجمن را در دوران ریاست جمهوری آقای حسن روحانی بر ملا خواهد کرد.
با آنکه در ابتدای دولت آقای حسن روحانی، وزارت اطلاعات اعلام کرد که شکایت خود را از "انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران" بازپس گرفته و مانع امنیتی برای ادامه فعالیت آن وجود ندارد، وزارت کار به مدیریت آقای علی ربیعی از هرگونه اقدام موثر برای بازگشایی انجمن خودداری کرد.
وزارت کار به مدیریت آقای ربیعی همه نامه های ارسالی انجمن به ایشان و یا مدیران دیگر وزارت کار را بی پاسخ گذاشت. سرنوشتی که البته برای دیگر نامه های انجمن به آقای حسن روحانی نیز پیش آمد.
در دوره مدیریت آقای ربیعی در وزارت کار همانند دوره احمدی‌نژاد، با انجمن مثل یک تشکل غیرقانونی برخورد و تلاش می‌شد هیچ مکاتبه و یا اثر رسمی از ملاقات ها با اعضای هیات مدیره انجمن باقی نماند. وزارت کار حتی حاضر نشد ادعای خود علیه انجمن را در دیوان عدالت اداری که در دوره احمدی نژاد مطرح شده بود بازپس بگیرد و نامه های غیرقانونی وزارت کار در آن دوره را باطل کند. کاری که تقریبا همه وزارتخانه های دیگر در موارد مشابه انجام دادند.
مقامات مسوول در سازمان های کارگری وکارفرمایی وزارت کار ادعا می کردند که پرونده انجمن در وزارت کار مفقود شده و مستندی برای رسیدگی وجود ندارد. آنها مدعی بودند که پرونده توسط مدیر سابق از بایگانی وزارت کار خارج شده است.
"انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران" با حمایت و پشتیبانی "انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران" و تلاش اولیه ٥٣ نفر از روزنامه نگاران و به رغم کارشکنی وزارت کار دوره آقای ربیعی راه اندازی شد.
پس از مشخص شدن نتیجه اولین انتخابات انجمن تهران، وزارت کار که کاندیداهای مورد حمایتش موفق به جلب آرای لازم نشده بودند، پس از شش ماه به صورت شفاهی اعلام کرد که صلاحیت [ ۴ عضو هیات مدیره] را مراجع امنیتی رد کردند و خواستند این افراد خودشان استعفا دهند و افراد دیگری جایگزین شوند وگرنه امکان ثبت انجمن وجود ندارد (رد صلاحیت پس از انتخابات بدعتی است که در دوره وزارت آقای ربیعی گذاشته شد). طبق این تصمیم غیرقانونی، عملا تصمیمات مجمع عمومی تغییر می کرد و افرادی که حتی نتوانسته بودند حداقل آرا را به عنوان علی البدل کسب کنند، جایگزین منتخبان اصلی می شدند.
به منظور اجابت خواست اکثریت از یک سو و عدم تمکین به تغییر نتیجه انتخابات از سوی دیگر، همه منتخبان با صدور بیانیه ای به صورت جمعی از عضویت در هیات مدیره استعفا دادند و راه برای تجدید انتخابات و تشکیل انجمن تهران باز شد.
