یک مجموعه‌دار: سکه‌های تاریخی را ذوب‌ کرده و از ایران خارج می‌کنند

یک مجموعه‌دار سکه‌های تاریخی گفت: سکه‌های تاریخی خیلی راحت از کشور خارج می‌شود. حدود سی چهل سال پیش سکه‌ها را در جبیشان می‌گذاشتند و به آسانی از کشور خارج می‌کردند. هنوز هم خارج کردن سکه‌ها به راحتی انجام می‌شود اما حالا آن را ذوب می‌کنند و بعد می‌فروشند.

 

امین همتی، مجموعه‌دار سکه در استان آذربایجان شرقی است که می‌گوید از ۹ سالگی مشغول جمع‌آوری سکه بوده و او را به عنوان یکی از بزرگترین مجموعه‌داران سکه و اسکناس در کشور معرفی می‌کنند که به تازگی یک مجموعه با ۱۰ هزار سکه به موزه آذربایجان اهدا کرده است.

همتی درباره نحوۀ گردآوری مجموعه در اختیارش به ایسنا گفت: از روی علاقه این کار را انجام می‌دهم و تقریبا از ۹ سالگی جمع کردن سکه را شروع کرده‌ام؛ بعضی‌ها را خریده‌ام و بعضی هم اهدایی بوده است.

 

این مجموعه‌دار که بعضی از سکه‌های ایرانی را از خارجِ کشور خریده است، با اشاره به روش خروج سکه‌های تاریخی از ایران، گفت: سکه‌ به نسبت دیگر آثار خیلی راحت از کشور خارج می‌شود. حدود ۳۰- ۴۰ سال پیش سکه‌ها را در جیبشان می‌گذاشتند و راحت از کشور خارج می‌کردند. هنوز هم خارج کردن سکه‌ها به راحتی انجام می‌شود اما حالا آن را ذوب کرده و از کشور خارج می‌کنند و آنجا می‌فروشند.

همتی درباره اینکه سکه تاریخی ذوب‌شده چه ارزشی می‌تواند داشته باشد، توضیح داد: این سکه‌های طلا و نقره است که ذوب می‌شود و آن‌ کسی‌که قصد فروش این سکه‌ها را دارد، معمولا ریسک نمی‌کند که سکۀ طلا و یا نقره را کامل خارج کند، پس آن را ذوب می‌کند. مشکل اصلی این است که گاه سکه‌های نایاب در میان این سکه‌ها ذوب می‌شود.

 

او درباره این‌که بیشتر از کدام کشورها سکه‌ها را خریداری کرده است، گفت: معمولا از اروپا سکه‌هایی تاریخی ایرانی را شناسایی و خریداری می‌کنیم. غالب این سکه‌ها هم برای مردم آنجا معنی ندارد.

 

این مجموعه‌دار سکه که کتابی با عنوان سکه‌های ضرب تبریز گردآوری کرده است، گفت که برای شناسایی و کارشناسی سکه‌ها بیشتر از سکه‌شناس‌های خارج از کشور کمک می‌گیرد، چون تعداد سکه‌شناس‌ها در ایران خیلی کم است.

 

همتی درباره مجموعه‌ای که به تازگی به موزه آذربایجان در شهر تبریز اهدا کرده است نیز توضیح داد: این مجموعه شامل سکه‌های اولیه، صدف‌ها وحلقه‌های مبادله‌ای، سکه‌های اشکانی، ساسانی و قاجار تا معاصر است، که به انگیزه غنا بخشیدن به بخش سکه‌های موزه آذربایجان اهدا شده و وظیفه خود می‌دانستم این مجموعۀ ناقص را کامل کنم. در این مجموعه سکه‌های کمیاب و منحصربه‌فردی نیز وجود دارد و فکر نمی‌کنم تا کنون این تعداد سکه به موزه‌ای اهدا شده باشد.