نگاهی به پرطرفدارهای توقیفی سینما
تاریخ سانسور روی پرده نقرهای / آقای حاتمی پوستر از شما، ممانعت اکران فیلم دخترتان از ما! / وقتی سینمای آن ور آبی آغوش گشوده است
داستان توقیف فیلمهای سینمایی در ایران از آن رو سلیقهای است که تجربه نشان میدهد فیلمی توقیفی ممکن است بعدها رفع توقیف شده و اکران آن نیز بدون مشکل انجام شود. اما در عین حال اغلب کارگردانهای بهنام سینما طعم توقیف را چشیدهاند.
![تاریخ سانسور روی پرده نقرهای / آقای حاتمی پوستر از شما، ممانعت اکران فیلم دخترتان از ما! / وقتی سینمای آن ور آبی آغوش گشوده است](https://cdn.khabarfoori.com/thumbnail/r802UUnenCH4/Z16wE4UvYwwq6tR2EOJTejVKGi50irI1BRxa7rEvYTnP-Bf9ahgZsp-WJuyTV3Z4V6BMQR8T-nfsv9pue1duJAhvVeWCJPmk/33328_909.jpg)
اولین قانون مدون نظارت آثار سینمایی در ایران به سال ۱۳۰۹ و لایحه نمایشها و سینماها بازمیگردد:«هر سینما مکلف است مدیر مسئول تعیین و کتباً به شعبه معارف بلدیه معرفی کند … هر قسمت از فیلم را که بلدیه منافی اخلاق و عفت بداند قطع نموده، با حضور مدیر سینما در قوطی گذارده، لاک و مهر کرده، در مقابل رسید کتبی تحویل و تسلیم مشارٌالیه خواهد شد.»
امروز مطابق آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید و ویدئو اعضای شورای عالی نظارت متشکل ازافراد زیر است که به پیشنهاد معاون سینمایی وسمعی -بصری تعیین و باحکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب میشوند.
الف - سه نفر کارشناس امور فرهنگی و سینمایی ب - دو نفر فیلمساز معتبر به پیشنهاد خانه سینماج - یک نفر نماینده شورای بازبینی د- مدیر کل نظارت و ارزشیابی که ضمن حق رأی سمت دبیر جلسه را بر عهده خواهدداشت.
تبصره ۴- درغیاب نمایندگان خانه سینما، دو نفر فیلمساز معتبر به انتخاب معاون امور سینمایی، سمعی و بصری جایگزین میشوند.
اگر مروری به برخی فیلمهای توقیفی از میان جدولی عریض و طویل و یادداشتهایی که در مورد آنها نوشته شده داشته باشیم در کمال شگفتی مشاهده میشود که اکثر فیلمهای توقیفی فیلمهای فاخر، عامه پسند با طرح عمیق مسائل اجتماعی و فرهنگی بوده است. اما گویا مدیر که میشوی نگاهت طور دیگری است.
حاجی واشینگتن
تا سال 61 کم و بیش هر فیلمی که فیلمسازان قبل انقلاب ساختند توقیف شد! در آن سالها علی حاتمی«حاجی واشنگتن» را درباره اولین سفیر ایران در آمریکا جلوی دوربین برد که به دلایل اعلام نشده و (شاید) به دلیل مغایربودن مضمون فیلم با روحیه انقلاب توقیف شد. فیلم، تلخکامی حسین قلی خان صدرالسلطنه را نمایش میداد که باید بی کس و تنها در ساختمان سفارت ایران در بلاد فرنگ زندگی سختی را سپری کند.
حاجی واشنگتن در سال ۱۳۶۱ فقط اجازه نمایش در جشنواره فیلم فجر را پیدا کرد و بعد از آن توقیف بود و در زمان حیات علی حاتمی اجازه نمایش پیدا نکرد. سرانجام این فیلم در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۷۷ و در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی به نمایش عمومی درآمد.
امروز هر کسی این فیلم را تماشا میکند از خوش ساختی و تعمق کارگردان لذت میبرد. علی حاتمی خالق آثار فاخری از جمله مادر هم بود که صحنهای از این فیلم به عنوان پوستر چهل و سومین جشنواره فیلم فجر انتخاب شد اما در همین جشنواره اجازه اکران فیلم قاتل و وحشی با بازی دختر او، لیلا حاتمی آن هم در بخش ویژه داده نشد.
بانو
یکی از بهترین ساختههای داریوش مهرجویی که ۷ سال اجازه نمایش نداشت. بانو داستان زنی از طبقه مرفه و آشنا به کتاب و تاریخ و شعر است که سرخورده و دلشکسته از خیانت همسرش، آگاهانه خانه اعیانیاش را مأمن افرادی فقیر و محروم و مستضعف میکند.
به دستور مستقیم فخرالدین انوار، معاون سینمایی وقت و طبق نظر شورای پروانهٔ نمایش، به دلیل «توهین به انسان و مردم» توقیف شد.بانو پس از تحولات خرداد ۷۶، رفع توقیف شد و از ۲۲ مهر ۱۳۷۷در تهران اکران شد. بانو در نگاهی امروزی همچنان فیلمی استعاری و بسیار تأویل برانگیز در نقد طبقه محروم و مستضعف با عملکرد حیرتانگیز تمام عوامل از جمله کل بازیگرانش است.
این فیلم در کنار سه گانه پری، سارا و لیلای مهرجویی به زیبایی توانسته ابعاد فکری و احساسی زن ایرانی را به نمایش بگذارد. تمامی زخمهای اجتماعی که بر روح و روان او تحمیل میشود و تنهایی بی حد و حصرش.
آدم برفی
یست و هشت سال از توقیف آدم برفی میگذرد. فیلمی که در زمان اکرانش جنجالی بود و به دلیل مخالفت برخی با زن پوشی بازیگر مرد به کلی دچار مشکل شد. سال ۷۳ وقتی داوود میرباقری فیلم «آدم برفی» را به تهیه کنندگی حوزه هنری ساخت گمان نمیکرد انصار حزب الله بابت فیلم قیامت کنند و حتی نظر رهبر انقلاب را هم نپذیرند. آن روزها سروصدا و اعتراض به این فیلم باعث شد که عزت الله ضرغامی معاون سینمایی وقت وزارت ارشاد فیلم را توقیف کند.
سالها بعد، وقتی در دورۀ اصلاحات فیلم میرباقری از توقیف درآمد، ضرغامی در تلویزیون بود و خود او بارها آن را روی آنتن برد. فیلم دو داستان موازی را پیش برده و با هم تلفیق میکند. در آغاز فیلم مردی ایرانی به نام عباس خاکپور (با بازی اکبر عبدی) بر صحنه میآید که برای گرفتن ویزای ایالات متحده به ترکیه رفته است اما موفق به اخذ ویزا نمیشود. از سوی دیگر زنی (با بازی آزیتا حاجیان) است که در ترکیه زندگی میکند و در هتل محل اقامتش کار میکند و نمیتواند به ایران بازگردد.
مارمولک
«مارمولک» یکی از جنجالیترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران است و چه بسا طولانیترین صفها را داشت و اگر چند روز پس از اکران با فشارهای شدید توقیف نمیشد، احتمالاً به لحاظ تعداد تماشاگر به رکوردی دست مییافت که در تاریخ سینما تاکنون نیز شکسته نشده بود. گروهی از علما و روحانیون با این فیلم مخالفت کردند که از آن جمله حسن روحانی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی بود که به گزارش روزنامهها در آن دوران، بعد از دیدن فیلم مارمولک (اکران خصوصی برای جلب نظر مسئولین بوده) ضمن ابراز تأسف از ساخت و نمایش این فیلم گفت: «حتی در رژیم شاه هم که دشمن روحانیت بود، کسی جرئت و جسارت ساخت فیلم موهنی مثل مارمولک را نداشت...»
کمال تبریزی، کارگردان فیلم در این زمینه گفته است: «آقای روحانی به من گفتند فیلم توقیف و با شما هم باید برخورد شود» داستان این فیلم اقتباسی از فیلمهای «ما فرشته نیستیم» و «زائر» است.
سنتوری
نام این فیلم نخست علی سنتوری بود و به دلیل ممیزی به سنتوری تغییر پیدا کرد. سنتوری قرار بود در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۸۶ اکران شود که به بهانههای مختلف از سوی وزارت ارشاد از جمله عدم توانایی کنترل جو سالن، اکران آن لغو شد. پس از هفت ماه سرنوشت اکران سنتوری همچنان در ابهام بود تا اینکه سیدی قاچاق آن با زیرنویس انگلیسی که مترجم آن مامک نوربخش بود، به بازار آمد و واکنشهای فراوان و متناقضی را برانگیخت.
فیلم درباره جوانی به نام علی است که به سنتور علاقه زیادی دارد، وقتی شیفتگی او فاش میشود، ناچار بین خانواده و سنتور، دومی را انتخاب کرده و از خانواده رانده میشود. او در موسیقی چنان تبحری پیدا میکند که شهره عام و خاص میشود و کنسرتهایش با استقبال غیرمنتظرهای روبرو میشود. علی در اوج موفقیت، عاشق هانیه میشود و با او ازدواج میکند، اما در غفلت و بیتوجهی رفته رفته به دام اعتیاد گرفتار شده و سپس بدبیاریهایش آغاز میشود. داریوش مهرجویی درباره توقیف فیلمش میگوید: «آن را برداشتند قیمهقیمه کردند و سوزاندند.»
به رنگ ارغوان
فیلم به رنگ ارغوان مراحل ساخت را در سکوت کامل خبری طی کرد. تا جایی که عکسها و خلاصه داستان فیلم تنها دو هفته مانده به آغاز جشنواره بیست و سوم فیلم فجر در اختیار مطبوعات قرار گرفت. در جشنواره بیست و سوم فیلم فجر از نمایش فیلم به دستور وزیر اطلاعات جلوگیری شد.همچنین سید جمال ساداتیان تهیهکننده فیلم طی نامهای به محمود احمدینژاد خواستار رسیدگی به وضعیت اکران عمومی به رنگ ارغوان شده بود.
به رنگ ارغوان رفع توقیف شد و پس از ۴ سال توقیف برای اهالی رسانه در سالن همایشهای برج میلاد در اولین روز جشنواره فیلم فجر و اولین سانس برای اهالی رسانه اکران گردید. این فیلم اسفند ۱۳۸۸ به اکران عمومی درآمد.
«شفق» یکی از اعضای گروه سیاسی که اوائل انقلاب از ایران خارج شده، پس از سالها تصمیم میگیرد برای دیدن دخترش «ارغوان» که دانشجوی دانشکده جنگلداری است، مخفیانه به ایران بازگردد. یکی از مأمورین امنیتی به نام «هوشنگ»، به عنوان دانشجو وارد دانشکده میشود و از امکانات مدرن امنیتی استفاده میکند تا با کنترل ارغوان، شفق را به دام اندازد. در این میان بین او و ارغوان رابطهای عاطفی بهوجود میآید.
به رنگ ارغوان سیمرغ بلورین جایزه نگاه مردمی بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر را نیز با ۶۸ درصد آرا دریافت کرد.
باد ما را خواهد برد
باد ما را خواهد برد، فیلمی ایرانی به کارگردانی و تهیه کنندگی عباس کیارستمی به همراه مارین کارمیتز و بازیگری بهزاد دورانی، محصول سال ۱۳۷۸ خورشیدی است. این فیلم برندهٔ جایزهٔ بزرگ هیئت داوران و جایزه فیپرشی جشنواره فیلم ونیز شد.نام فیلم برگرفته از شعری از فروغ فرخزاد است.
بهزاد، کیوان، علی و جهان که اعضای یک گروه فیلمسازی هستند برای ساخت فیلمی با موضوع مراسم سوگواری محلی از تهران به روستاهای کردنشین سیاهدره و شاهپورآباد در بخش دینور، دهستان حر در کرمانشاه میروند و در انتظار مرگ پیرزنی در حال احتضار میمانند. آنها برای شخصی به نام خانم گودرزی کار میکنند. روستاییان تصور میکنند که آنها برای یافتن گنج آمدهاند و بهزاد، تنها عضو گروه که چهرهاش دیده میشود نیز بدش نمیآید که مردم چنین تصوری داشته باشند. تنها چیزی که در او و دوستانش دیده میشود، حالتی از انتظار برای رخدادن یک حادثه است. گاهی او از پشت بامها، خود را به کنار خانهٔ پیرزنی میرساند که در آستانهٔ مرگ است و فرزندانش در آنجا جمع شدهاند و اندوهگین و منتظرند و گاهی نیز برای صحبت کردن با تلفن همراه، ناچار است به گورستان روستا که روی قلهٔ تپهٔ مجاور قرار دارد برود. در آنجا، جوانی در حال حفر یک گودال است. سرانجام، در حالی که به نظر میرسد همراهان بهزاد از انتظار خستهشده و رفتهاند، با ریزش گودال، جوان حفار زخمی میشود و پیرزن روستایی حالا در حال مرگ است اما بهزاد دیگراز تصمیم خود برای فیلمبرداری از مراسم تدفین صرف نظر کرده و فقط به گرفتن چند عکس از مردم روستا بسنده میکند و سپس به تهران بازمیگردد، در پایان فیلم در راه بازگشت بهزاد تکه استخوانی را که در گورستان روستا پیدا کرده به داخل آب روانی پرتاب میکند و مشخص میشود بهزاد دیگر یک مرد جوان شهری است که در این روستای دورافتاده به درک تازهای از فلسفهٔ تولد و زندگی دست یافتهاست.
این فیلم بهعنوان یکی از ۵۰ اثر برتر سینمای جهان در دههٔ گذشتهٔ میلادی توسط جشنواره فیلم تورنتو انتخاب شد.جایزه بزرگ سندیکای بلژیک نیز به این فیلم اهدا شد.
جشنواره فیلم تورنتو در قالب برنامهای به نام «سینماتک»، فهرست ۵۰ فیلم برتر دههٔ آخر هزارهٔ دوم میلادی را با نظرسنجی از ۶۰ کارشناس فیلم از سراسر جهان انتخاب کرد که در این لیست باد ما را خواهد برد، قرار دارد.
در نظرسنجی سال ۲۰۱۲ انستیتوی فیلم بریتانیا، شش منتقد، از جمله جاناتان رزنبام، باد ما را خواهد برد را به عنوان یکی از ۱۰ فیلم مورد علاقه خود انتخاب کردند.
مایکل اتکینسون، بعد از دیدن این فیلم در روز اول سال ۲۰۰۰ گفت: این فیلم بهترین فیلم امسال است، حتماً آن را ببینید.
روزنامه اشتوتگارت در مقالهای فیلم را به عنوان یک شاهکار توصیف میکند.
برخی از منتقدان، مانند ادوارد گاتمن از سان فرانسیسکو کرونیکل، میگویند که این فیلم برای حضور در این مکانها طولانی است.فتوگراماس نمره پنج از پنج را به این فیلم اهدا کرد.
این فیلم با وجود دریافت پروانه نمایش هرگز امکان اکران عمومی را پیدا نکرد.
خانه پدری
خانه پدری فیلمی به کارگردانی، نویسندگی و تهیهکنندگی کیانوش عیاری محصول سال ۱۳۸۹ ایران است.
این فیلم که در دی ۱۳۹۳ اکران آن آغاز شده بود به دلیل وجود یک صحنه خشن با مشکلاتی در اکران روبرو و در روز اول اکران عمومی از پرده پایین کشیده شد. پس از پنج سال فیلم خانه پدری با اصلاحاتی جزئی و با ردهبندی سنی بالای ۱۵ سال در تاریخ ۱ آبان ۱۳۹۸ در سینماهای ایران اکران شد، اما پس از پنج روز در ۶ آبان ۱۳۹۸ با دستور مستقیم دادستانی مجدداً توقیف شد. این فیلم در ۲۲ آبان ۱۳۹۸ مجدداً رفع توقیف شد.
این فیلم که قصهٔ اتفاقهای یک خانهٔ قدیمی را از سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۷۹ روایت میکند با بازیگرانی همچون مهدیهاشمی، شهاب حسینی و مهران رجبی، ناصرهاشمی، مینا ساداتی، نازنین فراهانی و ... در چند بخش ساخته شده و مسائل و مشکلات زنان ایران را به تصویر کشیدهاست. در این فیلم ناصرهاشمی(نقش جوانی) و مهدیهاشمی(نقش میانسالی) شخصیت اصلی این فیلم را، که روایت زندگیاش از پانزده تا هشتاد سالگی به تصویر کشیده شده، بازی میکنند.
عصبانی نیستم
عصبانی نیستم! فیلمی ایرانی به کارگردانی، نویسندگی و تهیهکنندگی رضا درمیشیان، محصول سال ۱۳۹۲ است.در این فیلم نوید محمدزاده، باران کوثری و رضا بهبودی ایفای نقش میکنند. این فیلم تنها نمایندهٔ سینمای ایران در شصت و چهارمین جشنوارهٔ بینالمللی فیلم برلین بود و دومین فیلم بلند سینمایی رضا درمیشیان پس از فیلم تحسینشدهٔ بغض (۱۳۹۰) است.فیلم در مورد دانشجوی ممتازی به نام نوید (نوید محمدزاده) است که به دلیل فعالیتهای سیاسی از دانشگاه اخراج شدهاست، او نامزدی به نام ستاره دارد (باران کوثری) که از طرف پدرش تحت فشار است و نوید تلاش میکند که بتواند مشکلاتش را حل کند اما ...
فیلمبرداری عصبانی نیستم! در ۱۴ مرداد آغاز و پس از ۵۲ جلسه فیلمبرداری ۱۹ مهر به پایان رسیدهاست. تمام صحنههای عصبانی نیستم! در تهران و در بیش از ۶۰ لوکیشن مختلف از شمالیترین تا جنوبیترین نقطهٔ تهران فیلمبرداری شدهاست.
نسخهای که در سیودومین جشنوارهٔ فیلم فجر نمایش داده شد با ۱۷ دقیقه سانسور و حذف پایان فیلم بود. گفته میشود برخیها تنها امکان نمایش فیلم را در صورت حذف بیش از ۳۰ دقیقه دیگر از فیلم اعلام کردهاند! این فیلم اشارات صریحی به ۸ سال دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد دارد و داستان دانشجویی اخراجی و ستارهدار است و به همین دلیل از سوی طرفداران جمهوری اسلامی«فیلم حامیفتنه» لقب گرفتهاست.
با وجود آنکه این فیلم سینمایی قرارداد خود را در شهریور ۱۳۹۳ در گروه سینما آفریقا به ثبت رساند و قرار شد پس از اکران فیلم خوابزدهها به نمایش درآید، در مهرماه همان سال کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با ارسال نامهای به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستار صادر نشدن مجوز اکران این فیلم و ۷ فیلم دیگر شد که از آنها با عنوان «فیلمهای مرتبط با فتنه» نام برده شدهاست.
بهگفتهٔ احمد سالک: «برخی فیلمها با اینکه مجوز فیلمنامه و تولید دریافت کردهاند، اما در هنگام ساختهشدن، به حاشیه رفتهاند و نمایش آنها به مصلحت نظام نیست.» در آبان همان سال علی جنتی، وزیر ارشاد وقت ایران، از اکران نشدن این فیلم تا زمان اعمال سانسورهای جدید خبر داد و اعلام کرد که وی شخصاً اقدام به مشاهدهٔ فیلم و میزان اعمال سانسور بر آن میکند. این فیلم که قرار بود در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۹۶ اکران شود، پس از بیانیهٔ تهدیدآمیز بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق از نوبت اکران خارج شد.سرانجام پس از کش و قوسهای فراوان و سانسورهای متعدد فیلم با نسخه ۹۹ دقیقهای و ۲۱ دقیقه کوتاهتر از نسخه اصلی از چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ روانه سینماها شد.
وبگاه جشنوارهٔ فیلم برلین شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۲ از حضور عصبانی نیستم! در شصت و چهارمین دورهٔ خود خبر داد. جشنوارهٔ فیلم برلین از ۱۷ تا ۲۷ بهمن ۱۳۹۲ در کشور آلمان برگزار شد و عصبانی نیستم! بهعنوان تنها نمایندهٔ سینمای ایران در شصت و چهارمین دوره جشنوارهٔ معتبر برلین به نمایش درآمد و با استقبال شدید منتقدان و تماشاگران روبهرو شد. پس از پایان هر نمایش فیلم هم رضا درمیشیان بههمراه دو بازیگرش باران کوثری و نوید محمدزاده با لباسهای طراحیشده برای این فستیوال، در جلسات پرسش و پاسخ حضور پیدا کردند و تشویق فراوان شدند.
برادران لیلا
فیلم درام ایرانی به کارگردانی و نویسندگی سعید روستایی، و تهیهکنندگی سعید روستایی و جواد نوروزبیگی، محصول سال ۱۴۰۱ است. سعید پورصمیمی، ترانه علیدوستی، نوید محمدزاده، پیمان معادی، فرهاد اصلانی، محمد علیمحمدی، نیره فراهانی و مهدی حسینینیا از بازیگران فیلم هستند. این فیلم داستان زندگی شخصیت لیلا است که برای حل مشکلات اقتصادی خود و خانوادهاش، تلاش میکند.
برادران لیلا در ۲۵ مهٔ ۲۰۲۲، بدون کسب پروانۀ نمایش، در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۲ به نمایش درآمد؛ در نتیجه توسط سازمان سینمایی کشور، به اتهام «تخلفات و سرپیچی تهیهکننده و کارگردان آن از مقررات»، توقیف شد. این فیلم، در جشنوارۀ کن، برندهٔ جایزهٔ فدراسیون بینالمللی منتقدان فیلم (بخش غیراصلی) و در اسفند ۱۴۰۱، به صورت غیررسمی، در اینترنت پخش شد.
این فیلم از سوی برخی «مناقشه برانگیزترین و سیاسیترین فیلم سال» توصیف شد. تهیهکننده، جواد نوروزبیگی، در مصاحبهای گفت: او و روستایی ممنوعالکار شدند و به اتهام «اقدام علیه نظام»، برایشان، پروندۀ قضایی تشکیل شده است.روستایی بهدلیل ساخت و نمایش آن در جشنواره کن، به شش ماه زندان محکوم شد.
لیلا، زنی چهل ساله و مجرد است که در خانوادهای درگیر با بحرانهای اقتصادی زندگی میکند. او در دفتر اداری یک مرکز خرید کار میکند و تنها درآمد ثابت خانواده را دارد. اسماعیل، پدر خانواده، پیرمردی تریاکی است که پس از فوت بزرگ فامیل، حاج غلام، تلاش میکند به هر قیمتی جانشین او شود و مورد احترام قرار گیرد. علیرضا، برادر معقول خانواده، کارگری است که به علت تعطیلی کارخانه بیکار شده است. پرویز در همان پاساژی که لیلا در آنجا کار میکند، به عنوان خدمهای که عوارض توالت را دریافت میکند مشغول است.
منوچهر آدم دغلکاری است که برادرانش را ترغیب به نوعی کلاهبرداری میکند که پول پیشخرید ماشینها را بالا بکشند و فرهاد نیز شغل ثابتی ندارد و گاهی مسافرکشی میکند و مدام در حال بدنسازی است. در فامیل رسم است که بزرگ خاندان باید بیشترین مبلغ هدیه را در عروسی فامیل تقدیم کند؛ فرزند پسرعموی اسماعیل، بایرام، به او میگوید که مقام بزرگ فامیل میتواند متعلق به او باشد، به شرطی که در عروسی آتی پسرش، بیشترین مبلغ را به عنوان هدیه ازدواج بدهد و اسماعیل با وجود گرفتاریهای خانوادهاش، چندین سکه طلا را بدون اطلاع آنها پسانداز دارد. از طرفی لیلا به برادرانش پیشنهاد کرده برای حل مشکلات اقتصادیشان، یک واحد تجاری در پاساژی که مشغول به کار است، بخرند و سکههای پدرشان میتواند مبلغی که آنها برای خرید کم دارند را جور کند.
واکنش لیلی حاتمی به عدم اکران قاتل و وحشی
قاتل و وحشی
قاتل و وحشی فیلم توقیفشدهٔ ایرانی به کارگردانی حمید نعمتالله و نویسندگی معصومه بیات و نعمتالله محصول سال ۱۳۹۸ است که در سال ۱۳۹۹ آمادهٔ نمایش شد و از همان سال توسط وزارت ارشاد، توقیف شده است.
زیبا، در حال آماده شدن برای عروسی دختر خود است که بهطور اتفاقی اسیر یک باند گانگستری مخوف میشود. او سعی میکند از این بند خود را رها کند. اما وقت زیادی ندارد. چون دخترش نیز بیخبر از همهچیز عازم همانجا است و این اتفاقی است که نباید بیفتد. زیبا برای نجات خود و دخترش میجنگد
با وجود دریافت نقدهایی مثبت از آنها که فیلم را در اکرانهای خصوصی دیده بودند پروانه نمایش فیلم از طرف وزارت ارشاد برای اکران در جشنواره فجر ۹۹ را دریافت نکرد. موضوعی که انتقادات زیادی را از طرف مردم و اهالی هنر به دنبال داشت.
در ۶ اسفند ۱۴۰۱ پس از چهار سال توقیف و سه بار ممانعت از حضور در جشنواره فیلم فجر پروانه نمایش فیلم قاتل و وحشی فقط برای اکران در خارج از کشور صادر شد. در بیانیه سازمان سینمایی آمده است: اگر چه مضمون فیلم دارای فضایی ملتهب و خشن بوده و مخاطب خاصی را جلب خواهد کرد اما وحشت و خشونت حاکم بر فیلم، علت عدم نمایش این اثر نبوده و تنها تصاویر بازیگر زن با موی تراشیده این امکان را از اثر سلب کرده است. با وجود اینکه در گذشته چنین اتفاقی در برخی آثار رخ داده اما به دلیل حساسیتهای مختلف، تاکنون از نمایش این فیلم جلوگیری شده بود. با این وجود شورای پروانه نمایش سینمایی صرفاً با اکران بینالملل قاتل و وحشی موافقت کرد و از این پس تهیهکننده اثر مجاز به نمایش این فیلم در خارج از کشور خواهد بود، و اجازه اکران در داخل کشور را ندارد.
قرار بود فیلم قاتل و وحشی در ۲۱ بهمن ۱۴۰۳ خارج از مسابقه و برای اهالی رسانه در چهل و سومین دوره جشنواره فیلم فجر نمایش داده شود که در نهایت این اکران لغو شد. این فیلم سرانجام برای نخستینبار در بهمن ۱۴۰۳ در سومین جشنوارهٔ فیلمهای ایرانی نیویورک به نمایش درآمد.
امروز همان فیلمهایی که می توانست بدون توقیف و ایجاد هیچ مشکلی در سینماها اکران شود در سایتهای غیرمجاز و حتی پلتفرمهای نمایش خانگی قابل دسترسی است. گویی برچسب توقیفی خود موجب تکثر دانلود فیلم میشود و بهانه به سینماهای آن ور آبی میدهد که آغوش بگشایند.
آخی به رنگ ارغوان خیلی قشنگ بود...
کلی از این فیلم خاطره دارم ...
دوران دانشجوی و خاطر خواه شدن ...
😭😭😭😭
سینمای ایران هم به تبعیت از رفتار سلیقه ای و متحجرانه عده ای دستخوش خودسانسوری و یا عدم فعالیت حرفه ای هنرمندان بوده است بعنوان مثال زمانی استفاده از ویدیو جرمی بزرگ تلقی میشد و استفاده از اینترنت نیز که با سلام و صلوات و چالشهای خاص خود اعم از فیلترینگ و سرعت هزار شک و تردید پا به عرصه گذاشت و یا نگاه سلیقه ای به حجاب و یا فعالیت آزاد رسانه ای و نشریات ؤ به ویژه در موسیقی و نوازندگی که همچنان دچار فرازو نشیب است و یا موتور سواری بانوان و....متاسفانه اینوع محدودیتها و سانسورهای تحجرانه فقط باعث سرکوب و عدم پیشرفت شاخه های مختلف هنری و فعالیتهای اجتماعی است که دلسردی و عدم اطمینان و انجماد فکری در جامعه نسبت به حکومت را در پی دارد که بیش از آنکه مذهبی و معقول و پذیرفتنی باشد فقط جنبه سیاسی و تنگنظرانه دارد
"تنها تصاویر بازیگر زن با موی تراشیده این امکان را از اثر سلب کرده است"!
اینها که می گفتند موی زنان باعث تحریکشان می شود و دیدنش حرام است! حالا یعنی با دیدن کله کچل هم حالی به حالی می شوند؟!
😄😄😄😄😄
تا فیلم امریکایی هست ادم مغز چی خورده بشینه فیلم ایرانی نگاه کنه به نظرم زحمت به خودتون ندید افتضاحه همش
البته به جز مارمولک و چند تا سریال که محشر بودند مثل ابن سینا و سربداران و امیرکبیر ،روزی روزگاری …
بقیه بریز دور
پنجاه در صد این فیلمها توسط خود شما توقیف شدن .اگه ممکنه الان دولت که دست شماست فیلم رشید با بازی زن علی حاتمی را اکران کنید