چگونه حریم الهی را حفظ کنیم؟

روایتی در کتاب  نهج البلاغه خطبه ۱۸۳ – بحارالانوار، ج۵، ص ۳۲۶آمده است که ( امام علی علیه السلام) می‌فرمایند:

فَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی‌ أَنْتُمْ‌ بِعَیْنِهِ‌ وَ نَوَاصِیکُمْ‌ بِیَدِهِ‌ وَ تَقَلُّبُکُمْ فِی قَبْضَتِهِ إِنْ أَسْرَرْتُمْ عَلِمَهُ وَ إِنْ أَعْلَنْتُمْ کَتَبَهُ وَ قَدْ وَکَّلَ بِذَلِکَ حَفَظَةً کِرَاماً لَا یُسْقِطُونَ حَقّاً وَ لَا یُثْبِتُونَ بَاطِلاً

حریم الهی را پاس داشته و نگاهداری کنید. آن خدایی که در دیدگاه او قرار داری و خودت و تمامی حرکات و سکنات و افعال تو در دست قدرت اوست.

شرح این حدیث را بر اساس درس‌های آیت الله آقامجتبی تهرانی در زیر بخوانید:

اَعُوذُ بِالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ. بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمِ

روایت از علی علیه السّلام منقول است که حضرت فرمودند: بپرهیزید و حریم الهی را پاس بدارید. آن خداوندی که همه در دیدگاه او هستید. «فَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی‌ أَنْتُمْ‌ بِعَیْنِهِ‌ وَ نَوَاصِیکُمْ‌ بِیَدِهِ» و به اصطلاح ما؛ جلوی پیشانی شما که کنایی است؛ در دست قدرت اوست.

«وَ تَقَلُّبُکُم فی قَبضَتِه» تمام حرکات شما در پنجه قدرت اوست. که ما از آن تعبیر می‌کنیم به احاطه قیّومیّه خداوند.

«إِنْ أَسْرَرْتُمْ عَلِمَهُ وَ إِنْ أَعْلَنْتُمْ کَتَبَهُ» تمام حرکاتی را که جوانحی است، در درون شما بگذرد، افکار شما، خطورات ذهنیّه شما، آن چرا که در دل های شما می‌گذرد، همه را می‌داند.لازم نیست به زبان بیاوری چیزی؛نه،همین که هر چه به ذهنت بیاید، همه را می‌داند. «ان اَسرَرتُم» پنهان بکنید، می‌داند.

«وَ اِن اَعلَنتُم کَتَبَه» تمام اعمال جوارحی شما را ثبت و ضبط می‌کند. هر حرکتی که بریزی بیرون، فهمیدی؟ با اعضا و جوارحت؛ نگاه کردنت، گوش کردنت، حرف زدنت، راه رفتنت، هر حرکتی که بیرونی انجام بشود؛ آن درونیش بود. درونی هایت را می‌داند و بیرونی ها را هم می‌نویسد.

«إِنْ أَسْرَرْتُمْ عَلِمَهُ وَ إِنْ أَعْلَنْتُمْ کَتَبَهُ وَ قَدْ وَکَّلَ بِذَلِکَ حَفَظَهً کِرَاماً»؛نگاهبان های بزرگواری را برای ثبت و ضبط این اعمال شما قرار داده است. فهمیدی؟! یعنی همان فرشتگانی که مامورند بنگارند، همه را. «وَقَد وَکَّلَ بِذلِکَ حَفَظَهً کِرَاماً لایُسقِطُونَ حَقَّاً وَلایُثبِتُونَ باطِلاً»هیچ چیزی را که از شما صادر شده باشد، این‌ها از نگارشش نمی‌اندازد. فهمیدی؟! و هیچ چیزی که انجام نداده ای، نمی‌نگارند فهمیدی؟! این قدر دقیق، اشتباه کاری توی آن هیچ ندارند. فهمیدی؟! اشاره به این است که سراپای وجود تو؛ سراپای وجودت را علم الهی، قدرت الهی احاطه کرده است. و تمام اعمال جوارحی و جوانحی تو، همه و همه این ها، در دیدگاه اوست و می‌داند و ثبت و ضبط می‌شود. فهمیدی؟! اگر آدمی یک همچنین، به اصطلاح ما؛ اعتقادی، علمی داشته باشد؛ توجه کنید حتی افکار نابجایش را هم کنترل می‌کند. مواظب می‌شود. هان! چه برسد به اعمال باطل؛ خوب دقت کنید. افکار گفتم، حتی فکر باطل هم چی؟ به ذهنش نمی‌گذارد، بگذرد. جلویش را می‌گیرد. چه برسد بخواهد، عمل چی؟ باطل یا زشت یا حرام انجام بدهد.