گیتاریست فراری، آوارگان جنگ و تیراندازی در برلین
یک گیتاریست افسانه‌ای که از دست نازی‌ها فراری است، یک خانواده سوری گرفتار جنگ و تیراندازی در پایتخت اسپانیا، نمونه‌هایی از ۴۰۰ داستانی هستند که در این دوره از جشنواره فیلم برلین روی پرده نمایش داده می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شصت‌وهفتمین دوره جشنواره فیلم برلین، پنجشنبه ۲۱ بهمن با نمایش فیلم «جنگو» آغاز به کار می‌کند و در آغاز کار تماشاگران را به فرانسه اشغال شده در جنگ‌جهانی دوم و زندگی گیتاریست سرشناسی به نام جنگو رینهارت می‌برد که حاضر به همکاری با نازی‌های نژادپرست نیست.
اتین کومار فرانسوی کارگردانی فیلم «جنگو» را برعهده دارد. این فیلم یکی از بسیار آثاری است که در این دوره از جشنواره با موضوعات سیاسی پا به میدان گذاشته‌اند، موضوعی که جشنواره برلین با آن بیگانه نیست.
اسکات راکسبرو از نشریه هالیوودریپورتر در این باره گفت: «آن‌ها در برلیناله دوست دارند تا سیاسی‌ترین جشنواره در میان جشنواره‌های بزرگ سینمایی باشند و امسال نیز بدون شک همینگونه خواهد بود.»
او در ادامه از حقایق جدید ژئوپولیتیکی گفت که ممکن است در این دوره از جشنواره مد نظر بسیاری فیلمسازان قرار گیرد: «سینما یک صنعت جهانی است که به جابه‌جایی آسان خدمات، استعداد و محصولات از مرزهای مختلف وابسته است و اکنون با تهدیدی مواجه است که از آمریکایی تحت ریاست‌جمهوری ترامپ می‌آید.»
به گفته دیتر کاسلیکت این دوره از برلیناله رستاخیز روزانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم را توصیف خواهد کرد. مدیر جشنواره برلین بر این عقیده است که کارگردانان با استفاده از گذشته، وضعیت امروز را شرح می‌دهند.
در این دوره از جشنواره فیلم برلین، پل ورهوفن کارگردان نام‌آشنای هلندی و خالق آثاری چون «پلیس آهنی»، «غریزه اصلی» و «او» ریاست هیات داورانی را برعهده دارد که قرار است برندگان خرس‌های طلایی و نقره‌ای را از میان ۱۸ فیلم بخش رقابتی تعیین کنند.
در بخش رقابتی علاوه بر «جنگو» شاهد حضور فیلم‌هایی چون «روی دیگر امید» درباره آوارگان سوری در فنلاند، یک درام خانوادگی به نام «شام» با بازی ریچارد گیر، و فیلم «یوآخیم» درباره یواخیم خوزه دا سیلوا خاویر که در قرن هجدهم برای استقلال برزیل از پرتغال می‌جنگید، هستیم.
در این دوره از جشنواره فیلم برلین مستندها هم حضور چشمگیری دارند. یکی از مستندهای حاضر در جشنواره به نام «بویس» درباره زندگی هنرمند آلمانی یوزف بویس است که آثارش در آلمان فاقد ارزش هنری دانسته شدند، اما در موزه گوگنهایم نیویورک مورد ستایش قرار گرفتند.
منبع: رویترز / ۸ فوریه
منبع: خبرآنلاین
10
