اگر در ایام محرم سریال‌های خوبی در تلویزیون دیده نمی‌شود دلیلش مدیریت صدا و سیما است/ امروز تلویزیون یکی از معضلات جدی جامعه است
محمد مهدی عسگر پور گفت: رویه‌ای که امروز در تلویزیون و بخصوص در بخش پخش وجود دارد باعث شده است که جسارت مدیران از بین برود و این نوع نگرش باعث می‌شود.
محمد مهدی عسگرپور تقریبا در اکثر پست‌های مدیریتی سینما و تلویزیون از سالهای دور تا به امروز مسئولیت داشته است. او درباره چگونگی ساخت آثار مناسبتی در ماه‌های محرم و رمضان و تعامل با تلویزیون و صدا سیما موضوعاتی را مطرح می‌کند که در نوع خود جالب توجه است. گفت‌و‌گوی اعتمادآنلاین با محمد مهدی عسگرپور را خواهید خواند:
محمد مهدی عسگرپور تهیه‌کننده سینما درباره ساخت سریال‌های مناسبتی در ماه‌های محرم و رمضان به اعتمادآنلاین گفت: «ساخت سریال‌های مناسبتی و فیلم‌های سینمایی در تلویزیون و سینما دو امر متفاوت از هم هستند که می توان درباره هر کدام از آنها به صورت جداگانه صحبت کرد. اما متاسفانه ساخت آثاری با مضامین دینی در رسانه‌های ما به خوبی انجام نمی‌شود. رسانه‌ها منظور همان تلویزیون و سینما است. اگر امروز و در این ایام سریال‌های خوبی در تلویزیون دیده نمی‌شود دلیل اصلی آن صدا و سیما و مدیریت آن رسانه است. منظور شخص رئیس سازمان صدا و سیما نیست بلکه کلیت عواملی است که در این سازمان فعالیت می‌کنند. لایه‌های مختلفی دست به دست هم می‌دهند تا شما به عنوان تهیه‌کننده و کارگردان نتوانید اثر خوبی را در این ایام به نمایش بگذارید. به عنوان کسی که چند سریال را در تلویزیون ساخته‌ام این موضوع را مطرح می کنم.»
عسگرپور ادامه داد: «متاسفانه ساختاری که اکنون در تلویزیون وجود دارد شرایط را برای کار در این مجموعه سخت کرده است. منظور من فقط بحث ممیزی نیست بلکه کلی‌تر درباره این موضوع صحبت می کنم. مجموعه تلویزیون دچار مشکل است. بارها این پروسه ساخت سریال در تلویزیون را طی کرده‌ام. متاسفانه در بخش نظرات اولیه، فیلمنامه و پخش دچار مشکلات و سو تفاهم‌های بسیار زیادی بودیم و هستیم. منظور اینکه در هر مرحله با افرادی با ذهنیت و تفکرات متفاوت در ارتباط هستیم که هر کدام نظر خاص خود را برای انجام آن پروژه دارند. چرا برای ساخت یک سریال باید از چندین بخش و فرد با سلیقه‌های متفاوت اجازه گرفت؟ مدیریت واحدی که مسئولیت‌پذیر هم باشد در صدا و سیما وجود ندارد. برای ساخت یک مجموعه در تلویزیون در آخرین مرحله به پخش و نظارت آن می‌رسید. آنجا کسانی هستند که زحمت می‌کشند. اما از شما سئوال می‌کنند که اگر مشکلی از لحاظ تصویری و محتوا به وجود بیاید باید پاسخگو باشید و به همین دلیل است که این گروه بر اساس سلیقه خودشان تصمیم می‌گیرند و هیچ ریسکی را قبول نمی‌کنند .»
تهیه کننده مطرح سینما و تلویزیون درباره نظارت‌هایی که در بخش تولید و پخش وجود دارد گفت: «رویه‌ای که امروز در تلویزیون و به خصوص در بخش پخش وجود دارد باعث شده است که جسارت مدیران از بین برود و این نوع نگرش باعث می‌شود که ایده و خلاقیت در برنامه‌سازان هم به آن اندازه‌ای که باید شکل نگیرد و مورد توجه قرار گرفته نشود.»
تهیه کننده مجموعه «رهایم کن» درباره چگونگی آخرین ساخته خود در ماه رمضان گفت: «آخرین اثر من در ماه رمضان در بخش فیلمنامه و ارائه طرح به خوبی پیش رفت. اما زمانی که به مرحله پخش رسید حس کردم که آب سردی بر روی من ریخته‌اند. فکر کردم با کسانی در حال مذاکره هستم که هیچ ارتباط و تشابهی با افرادی که در ابتدا صحبت می‌کردم ندارند. در حین صحبت با این دوستان متوجه شدم که اصلا ما حرف یکدیگر را نمی‌فهمیم و آنها متاسفانه درباره سریال ما دچار تعبیر‌هایی شده بودند که در نوع خود عجیب و غریب بود. این افراد نسل جدیدی هستند که البته من برای آنها آرزوی موفقیت می‌کنم. اما نسلی هستند که آرمان‌های بلندپروازانه‌ای دارند که شاید بخشی از این آرزوها واقعی و دست‌یافتنی نباشد. به زودی این مسئولان متوجه می‌شوند که نگاه درستی نسبت به موضوعات ندارند.»
مدیر عامل سابق بنیاد سینمایی فارابی درباره دوره مدیریتش در تلویزیون گفت: «آن زمان که مدیر برنامه کودک و نوجوان تلویزیون بودم، دوربین‌های سازمان را فرستادیم نزد بسیاری از آقایان که عموما معمم هم بودند تا نظرشان را درباره طنز و بحث‌های کمدی ابراز کنند. اکثر دوستان نظرشان درباره موضوع طنز مثبت بود و اغلب هم داستان معروف پیامبر اسلام و امیر المونین (ع) را مثال زده بودند که با هم شوخی داشتند. جالب این است که تصور و دیدگاه این افراد فقط و فقط از این موضوع این مثال بود یعنی هیچ استدلال دیگری این میان وجود نداشت و یا دوستان ایده و ذهنیت دیگری درباره موضوع طنز نداشتند. البته این داستان مربوط به اوایل دهه 70 است. اکنون هم در تلویزیون چنین وضعیتی را شاهد هستیم. شما با مدیران تلویزیون که صحبت کنید می‌بینید که به غیر از چند جمله کلیشه‌ای چیز دیگری برای گفتن ندارند. یعنی اگر با آنها به گفت‌و‌گو بپردازید می‌بینید که بیش از 5 دقیقه دیگر حرفی برای گفتن ندارند. مدیران تلویزیون تسلط مطلوبی روی موضوعات روز ندارند. به حرفهای آنها گوش کنید می‌بینید که تاکید زیادی روی موضوع خانواده تراز در جامعه اسلامی دارند! اگر به عنوان فیلمنامه‌نویس با مدیران تلویزیون صحبت کنید می‌بینید که دائما درباره این کلمه تراز در خانواده اسلامی صحبت می‌کنند انگار که یک کشف خیلی عجیب و جالب انجام داده‌اند. البته این نوع تفکر و دیدگاه هم از جلسه‌هایی که برگزار می‌کنند و بخشنامه‌هایی که برای یکدیگر می‌فرستند به وجود می‌آید.»
مدیر عامل سابق خانه سینما درباره ژانرهایی که در تلویزیون عموما مورد قبول قرار نمی‌گیرد و کشمکش‌های زیادی را نیز به وجود می‌آورد گفت: «زمانی که با مدیران تلویزیون درباره «درام» یا به وجود آمدن آن در اثر صحبت می‌کنید جواب های منحصر به فردی را دریافت می‌کنید. یا برای مثال درباره حرام‌خواری، وقف و بسیاری از موضوعاتی که به مسائل دینی مربوط می شود که جا دارد در ماه محرم و رمضان درباره آنها برنامه ساخته شود به شما چند جواب کلیشه‌ای بیشتر نمی‌دهند و اعتقاد دارند که باید درباره این موضوعات با همان روشی که مد نظر آنها است برنامه بسازید. هستند برنامه‌سازانی که روی همین مدار مدنظر حرکت می‌کنند و برنامه شان را نیز می‌سازند اما مخاطب قابل توجهی ندارند. شما به همین موضوع وقف نگاه کنید ما چگونه می‌توانیم یک مفهوم جدیدی از وقف، حرام‌خواری یا معضل رشوه مطرح کنیم. موضوعاتی که در جامعه ما به خوبی دیده می شود و باید با جسارت درباره آنها صحبت کرد و برنامه ساخت که البته در شرایط فعلی انجام چنین کار‌هایی بسیار سخت است. چقدر خوب بود که مدیران صدا و سیما می‌توانستند که جلوتر از منِ فیلمساز یا برنامه‌ساز نگاه کنند و افقی را برای خود قائل می‌شدند ، که چنین چیزی وجود ندارد.»
معاون هنری سابق سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران درباره چگونگی ساخت آثار مناسبتی در سینما گفت: «متاسفانه بخش مهمی از سینمای بدنه ما به سمت ایجاد و شکل‌گیری تخیل و تفریح درست حرکت نمی‌کند. سینمای ایران اکنون توجه زیادی به درام‌های اجتماعی دارد که این نگرش برگرفته از فضای روشنفکری و دگر اندیشانه‌ای دارد که باعث می‌شود از واقعیت‌های روز جامعه دور شود. به هر حال امکان پرداخت به سوژه‌های مختلف در سینما بیش از تلویزیون است و برنامه‌سازان در این عرصه کار راحت‌تری دارند. تلویزیون یکی از معضلات جدی جامعه ما است. رسانه بیش از 70 یا 80 درصد در دچار شدن به وضعیت فعلی جامعه نقش داشته است. پس اگر امروز می‌بینید که آثار مناسبتی خوبی در تلویزیون یا رسانه‌های دیگر دیده نمی‌شود دلیلش همان رسانه یعنی صدا و سیما است. چرا تلویزیون از ده سال پیش درباره موضوع رانت و فساد اقتصادی برنامه نساخت و صحبت نکرد. آیا کسانی که در این رسانه مغز متفکر هستند نباید معضلات این روزهای جامعه را پیش‌بینی می‌کردند؟ »
728
اصلا تلوزيون هم دارم كه مديريت داشته باشه