بازگشت بازیگر زن بیحاشیه به پرده سینما
دو فیلم «آستیگمات» و «سرو زیر آب» این روزها در حالی بر پرده سینماها اکران میشوند که یک بازیگر مشترک دارند؛ بازیگری که اگرچه پیشینه تئاتریاش قویتر است اما در سینما هم با دو سیمرغ بلورین سابقهای درخشان دارد.
مهتاب نصیرپور که فارغالتحصیل بازیگری و کارگردانی تئاتر است، از دهه ۶۰ بازیگری در عرصه تئاتر را آغاز کرد و در این سالها که با فراز و نشیبهایی هم همراه بوده و گاهی چند سالی از صحنه دور بوده، در تئاترهای زیادی بازی کرده که البته بیشتر آنها در قالب یک گروه و به کارگردانی محمد رحمانیان بوده است. او که در چند تلهتئاتر و سریال تلویزیونی هم حضور داشته، در سینما با کارگردانهای شناخته شدهای همکاری کرده است.
نصیرپور سال ۷۰ در اولین فیلم سینمایی خود جلوی دوربین بهرام بیضایی در فیلم «مسافران» رفت و سه سال بعد در «الو الو من جوجوام» به کارگردانی مرضیه برومند همبازی مهدی هاشمی، رقیه چهرهآزاد، محمود بصیری و فهمیه راستکار شد.
او که در این سالها روند هر دو، سه سال یک بار بازی در فیلمهای سینمایی را تقریبا حفظ کرده، پس از «دنیای وارونه» شهریار بحرانی، بار دیگر در فیلمی از بهرام بیضایی با نام «سگکشی» بازی کرد که از آخرین فیلمهای سینمایی این کارگردان است.
مهتاب نصیرپور سال ۸۰ در فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» رسول صدرعاملی بازی کرد که سیمرغ بلورین بهترین نقش دوم را برای این فیلم از جشنواره فجر گرفت و بعد در «به نام پدر» ابراهیم حاتمیکیا و در کنار بازیگرانی همچون پرویز پرستویی و گلشیفته فراهانی بازی کرد. این فیلم هم برای نصیرپور سیمرغ بلورین بهترین نقش دوم را به همراه داشت.
«فرزند خاک» به کارگردانی محمدعلی باشهآهنگر دیگر فیلم این بازیگر بوده که البته بعد از آن به گفته خودش چندان پیشنهاد بازی در فیلم سینمایی نداشته تا اینکه اوایل دهه ۹۰ به فیلم «دو» به کارگردانی سهیلا گلستانی میرسد و او نقشی دیگر را در این فیلم به نمایش میگذارد. هرچند پیش از آن در انیمیشن « تهران ۱۵۰۰» بهرام عظیمی هم یکی از بازیگران بود.
نصیرپور در سال ۹۶ در دو فیلم بازی میکند که الان هر دو و همزمان با هم در حال اکران هستند؛ «سرو زیر آب» به کارگردانی باشهآهنگر که نصیرپور در ان نقش مادری را بازی کرده که در انتظار بازگشت فرزندش از جبهه است و در «آستیگمات» مجیدرضا مصطفوی هم نقش مادری رنجکشیده را ایفا کرده که سختیهای زیادی را برای آرامش خانوادهاش به دوش میکشد.
منبع: ایسنا
1981