معرفی مبهم عامل دستکاری نظرسنجی جشنواره جام جم/ چگونه متهم یک میلیون رای را تغییر داد!
با گذشت 10 روز از ماجرای تغییر مشکوک آرای برنامه «برنده باش» و «نود» همچنان مقصر و عاملی اصلی این اتفاق در هالهای از ابهام است.
دیروز رئیس پلیس فتای ناجا سردار وحید مجید در گفتوگو با پایگاه خبری پلیس، از شناسایی عامل دستکاری نظرسنجی جامجم خبر داد و اعلام کرد: «برابر شواهد دیجیتال استخراج و بررسیشده، متهم یکی از توسعهدهندگان نرمافزار و سامانه کدهای دستوری USSD در شرکت پیمانکار و مجری انجام نظرسنجی بوده است.»
وی ادامه داد: «این فرد با سوءاستفاده از کدهای برنامه و سورس کد پروژههای در اختیار، مستقل از فرایند اصلی ثبت رای، به صورت اتوماتیک و انبوه، اقدام به تولید و اجرای دستورات USSD روی سرور سامانه نظرسنجی در شرکت مجری آن کرده که موجب تغییر در روند ثبت رای به نفع یکی از نامزدهای جشنواره مذکور شده است.»
طبق گفته سردار وحید مجید عامل این اتفاق ظاهرا معرفی شده است اما این پاسخ تا اندازهای کلی و مبهم است که نه تنها چیزی از ابهامات اولیه کم نکرده بلکه چندین سوال دیگر هم ایجاد کرده است.
یکی از مهمترین سوالاتی که درباره این ماجرا وجود دارد این است که آن متهم میتوانست یک میلیون رای را بین چند برنامه پخش کند و آرای آنها را تغییر بدهد، اما چرا دست روی برنامه «نود» و «برنده باش» گذاشت؟ تا زمانی که پاسخ این پرسش شفاف نیست، نوک پیکان مقصر این اتفاق میتواند به سمت چند گزینه نشانه رود.
آیا عامل این دستکاری برنامه «نود» است که خدشه مهمی به مدیریت علی فروغی وارد کند، آیا عامل فروغی است تا برنامه «نود» پیروز این نظرسنجی نشود، آیا مقصر برنامه «برنده باش» است یا اصلا یک شخص است که میخواهد صداوسیما و اعتبار جشنوارهاش را زیر سوال ببرد؟! تا زمانی که پاسخ هیچیک از این سوالات روشن نباشد، مخاطبان تلویزیون میتوانند درباره احتمال هریک از این گزینهها فکر کنند.
سردار وحید مجید در پایان تأکید کرد: «کلیه اقدامات و مستندات لازم مستقلاً بر مبنای بررسیهای مستدل فنی و با اشرافیت تخصصی افسران پلیس فتا انجام شده و به علاوه گزارش تهیهشده از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز اخیراً به این پلیس ارائه شده است که تطابق آن به استحکام مستندات قانونی کمک خواهد کرد.»
انتظار میرود عامل اصلی این اتفاق و انگیزهاش به طور کامل و شفاف معرفی شود تا در آینده باز هم شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم و حس بیاعتمادی در مخاطبان از بین برود.
منبع: خراسان
1981