شهرت فردوسی‌پور تا بندر لیورپول رفت!

با توجه به اینکه به دلیل شیوع ویروس کرونا رقابت‌های مختلف ورزشی از جمله فوتبال تعطیل است، و با توجه به درخشش لیورپول و حتی سالگرد حادثه تلخ هیلزبورو با «لی اریک» هوادار انگلیسی و متعصب باشگاه لیورپول گفت‌وگویی انجام شده که در ادامه می‌خوانیم.

شما به ورزشگاه آنفیلد می‌روید؟ مثل اکثر هواداران لیورپول بلیط کل فصل را دارید؟

اولین بلیط من برای بازی استوک - لیورپول است که برای ۲۰ سال پیش است. چون شرایط خرید بلیط دیگر راحت نیست. خیلی‌ها نمیتوانند بلیط بازی را تهیه کنند. مشکلات زیادی در این زمینه وجود دارد و هزاران هوادار لیورپول از تماشای بازی‌ها محروم هستتد، چون ظرفیت استادیوم آنفیلد خیلی کم است، تیمی مثل لیورپول که آنقدر هوادارهای پرشوری دارد باید ورزشگاهی داشته باشد که هوادارهای بیشتری بتوانند در ورزشگاه حاضر شوند و لیورپول را حمایت کنند من هم چندسال است که فقط بازی‌ها را از تلویزیون دنبال می‌کنم

نظرتان راجع به سالگرد و حادثه تلخ هیلزبورو چیست؟

آن زمان خیلی حادثه تلخ و غم انگیزی بود، شرایط به شکلی بود که استادیوم‌ها مثل امروز مدرن نبود، آن زمان برخی‌ها برای تماشای فوتبال می‌ایسنادند، و همین باعث شد آن حادثه که خیلی برای لیورپولی‌ها هنوز هم تلخ است رخ بدهد، و این خیلی مهم است که بعد از سال ها، ما مرگ این ۹۶ هوادار لیورپول را به یاد می‌آوریم و هرسال باشگاه لیورپول مراسم یادبودی برای آن‌ها برگزار میکند، هواداران لیورپول و حتی سایر تیم‌ها هم شرکت میکنند، فوتبال و استادیوم فوتبال، جایی برای تفریح و شادی است و امیدوارم دیگر شاهد این اتفاقات تلخ نباشیم.

نظرتان را راجع به روزهای کرونایی بدون فوتبال بگوئید.

خیلی روزهای سخت و غم انگیزی است که بدون فوتبال طی می‌شود، من خودم اینجا شبکه‌ای را دنبال میکنم که بیست چهار ساعت پشت سر هم فوتبال پخش میکند و مسائل را تحلیل می‌کند، و الان با توجه به شرایط فعلی، خیلی فوتبال‌های حال و حاضر در دسترس نیستند، و الان من رجوع میکنم به سایت‌هایی مانند یوتیوب که بازی‌های قدیمی و نوستالژی را ببینم، من حتی یکسری سی‌دی‌هایی از بازی‌های قدیمی لیورپول مانند فینال استانبول دارم و سعی میکنم با دیدن بازهای قدیمی لیورپول وقت خودم را به این شکل در دوران قرنطینه بگذرانم و ارتباط خودم را با فوتبال حفظ کنم

لیورپول بعد از سی سال در آستانه قهرمانی لیگ انگلیس قرار دارد، اما کرونا رویای آن‌ها را انگار میخواهد خراب کند نظر شما چیست؟

ما ۳۰ سال است قهرمان نشده‌ایم، و این یک بدشانسی بزرگ است، خیلی از مواقع بود که تا مرز قهرمانی پیش رفته‌ایم، اما باز هم آن اتفاق نهایی برای ما رخ نداده است. مدت زمان زیادی است که ما صرفا بدشانسی آوردیم، و این اصلا اتفاق خوبی نیست، ما توی این مدت جام‌های زیادی مثل لیگ اروپا و لیگ قهرمانان و حتی جام‌های داخلی را بردیم، ولی هنوز موفق به فتح لیگ برتر نشده‌ایم. هواداران تیم‌های لیگ برتری حتی لیورپول را مسخره می‌کنند که قهرمان انگلیس نشده است، تیم‌هایی مانند چلسی منچستری‌ها و غیره. تیم آن‌ها توی این مدت برخلاف لیورپول چند بار قهرمان لیگ شده‌اند. به نظر من درست است که فوتبال جزو مهمی از زندگی ما است و من هم دوست دارم که قهرمان شویم، ولی درحال حاضر اصلا اهمیت ندارد، و اولویت سلامتی مردم است، الان بحث مرگ و زندگی است، که میتواند به قیمت جان آدم‌ها تمام شود، ولی اگر مسابقات از سر گرفته شود لیورپول پس از دهه‌ها به آرزوی خود خواهد رسید.

به نظرتان چه چیزهایی باعث یکدست شدن لیورپول با کلوپ شده که زمان دالگلیش، رافا بنیتز و راجرز نتوانست قهرمان انگلیس و اروپا شود؟

لیورپول یک تیم متوسط و پنجم و ششم جدول بود و اوضاع خیلی خوبی نداشت، اما از زمانی که کلوپ اضافه شد، نگرش این تیم خیلی تغییر کرده و اتفاقات خیلی خوبی برای لیورپول رخ داده است، تفکر تیمی خوبی را شاهدش هستیم، همه به دنبال این هستند که موفقیت تیمی را رقم بزنند، و کلوپ از آن دست آدم ها است که دوست دارید با او دوست شوید، نه مثل آن رافا بنیتز که اداهای خاصی دارد. کلوپ توی دورتموند ارزش‌های خودش را نشان داده است و توی لیورپول هم به همین شکل است، و از آن‌ها یک تیم قوی و قدرتمند ساخته است.

آقای اریک، چرا هواداران منچستریونایتد و لیورپول رابطه تیره‌ای با هم دارند؟ شما از باخت منچستر خوشحال میشوید یا برد لیورپول؟

من قطعا دوست دارم لیورپول پیروز شود، و مسئله روابط تیره بین این دو طرف به دهه ۶۰ برمیگردد، یک حالت الاکلنگ داشت، به شکلی که یک مقطع منچستر ضعیف میشد و لیورپول قوی میشد، جام می‌برد، و حتی منچستری‌ها به دسته پایین‌تر سقوط کردند، و همین باعث شد آن‌ها به ما حسودی کنند، چرا که بهترین تیم بودیم، و همه چیز را برنده می‌شدیم، ولی آن‌ها جایگاه خوبی نداشتند، البته منچستری‌ها انتقام خودشان را توانستند بگیرند، و این رقابت حتی فقط در زمین فوتبال نیست و در مسائل تجاری هم همینطور است، و مثل دو برادر می‌مانند که هر کدام باید بهتر از آن یکی باشد، و بخاطر همین لیورپولی‌ها معتقد هستند که آن‌ها بهتر هستند و آن‌هایی که در منچستر زندگی می‌کنند، میگویند ما بهتر هستیم.

آقای اریک ما در ایران یک تهیه کننده، مجری و گزارشگر معروف و البته بسیار محبوب به اسم عادل فردوسی‌پور داریم، او یک لیورپولی دو آتشه متعصب است.

بله او را می‌شناسم، من اینجا در شهر لیورپول دوستان ایرانی زیادی دارم برنامه‌های او را با ترجمه دوستانم دنبال میکردم، ویژگی‌ای که او دارد این است که اطلاعات فوتبالی بسیار بالایی دارد، و میدانم طرفدار لیورپول است، و کسی که هم اطلاعات بالایی دارد و هم طرفدار لیورپول است، کسی است که من قطعاً علاقه زیادی به او دارم و خیلی دوستش دارم.

خاطره‌انگیزترین بازی عمرتان، کدام بازی است؟

من بازی لیورپول و میلان را انتخاب میکنم، وقتی بازی سه بر صفر شد خیلی از لیورپولی‌ها دیگر نمیخواستند بازی را ببینند، و تلوزیون را خاموش کرده بودند، آن چیزی که در نیمه دوم اتفاق افتاد ما اسمش را معجزه استانبول گذاشته‌ایم، چون کمتر کسی فکر میکرد لیورپول پیروز شود، من خودم فکر می‌کردم شاید در نیمه دوم با نتیجه‌ی شش بر صفر ببازیم، ولی خب این اتفاق رخ نداد سه بر سه مساوی شد و در پنالتی‌ها پیروز و قهرمان شدیم، و بخاطر همین، آن بازی برای ما خیلی خاطره انگیز است. ولی یک بازی دیگر هم وجود دارد که خیلی خاطره انگیز است، جدال لیورپول درمقابل اورتون در دربی مرسی ساید، که سال ۸۲-۸۳ (میلادی) برگزار شد، که توی ورزشگاه آن‌ها (گودیسون پارک) موفق شدیم پنج بر صفر پیروز شویم، که ۴ گل آن بازی را ایان راش زد، که روز خیلی خوبی بود

آقای اریک، با توجه به حضور بازیکنان مسلمان مثل صلاح و مانه، در تیم لیورپول، آیا دیدگاه شما و مردم انگلیس و طرفداران لیورپول، نسبت به دین اسلام عوض شده است؟

من از اول هم دیدگاه بدی نسبت به دین اسلام نداشتم، و همیشه موافق آن بوده‌ام. اما قبل از پیوستن صلاح و مانه به لیورپول، ما شاهد تبعیض‌هایی علیه مسلمانان بودیم، یا مثلا هر اتفاق تلخی که رخ میداد، بعضی‌ها به مسلمانان توهین می‌کردند، اما آمار نشان میدهد بعد از پیوستن این دو نفر به لیورپول، گرایش‌ها و نظرها نسبت به دین اسلام عوض شده و بهتر شده، و کمتر مورد اهانت و تعرض قرار میگیرند. نکته اینجاست که صلاح و مانه فقط فوتبالیست خوبی نیستند، بلکه آدم‌های خوبی هم هستند، و همین باعث شده این دیدگاه مثبت نسبت به مسلمانان در کشور انگلیس و شهر لیورپول ایجاد شود.

از بازیکنان سابق و حال و حاضر ایرانی شاغل در اروپا، شما کسی را می‌شناسید؟

بله من چیزهای زیادی میدانم، علی دایی را به یاد می‌آورم، حتی در جام جهانی ۱۹۹۸ یادم است که پدرم دوست داشت آمریکا ایران را شکست بدهد و من برعکس پدرم طرفدار ایران بودم، وقتی ایران پیروز شد، من خیلی خوشحالی کردم، و این خاطره جالبی برای من بود، به غیر از دایی، کریمی را میشناسم که در بوندس لیگا بود، علیرضا جهانبخش که در برایتون توپ میزند، سردار آزمون در زنیت، دژاگه در فولام بوده است. یک خاطره جالب دیگر هم دارم و آن، بازی ایران در مقابل اسکالند در جام جهانی ۱۹۷۸ بود، من سن کمی داشتم و خیلی جوان بودم، انگلیسی‌ها آن زمان اسکاتلندی‌ها را بخاطر تساوی با ایران، مسخره می‌کردند.

منبع: خبر ورزشی

24