چالشی جدی در استقلال؛ فرهاد و باتجربه‌های ناآماده

استقلال در چارچوب هفته نوزدهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران به مصاف پیکان رفت و با تساوی بدون گل متوقف شد تا شانس نزدیک شدن به صدر جدول را از دست بدهد. شاگردان فرهاد مجیدی برخلاف سه دیدار قبلی، نتوانستند نمایش قابل قبولی را مقابل حریف میانه جدولی خود به منصه ظهور بگذارند.

یکی از مسائل آشکار در بازی آبی‌پوشان در دیدار برابر پیکان ناآمادگی بازیکنان خارجی و باتجربه بود. بازیکنانی که هر کدام به دلیلی نتوانستند آنگونه که باید و شاید عمل کنند و مشخص شد که با دوران اوج خود فاصله دارند.

هروویه میلیچ

مدافع کروات استقلال بعد از مدت‌ها به ترکیب اصلی برگشت. او که یک مدافع چپ به حساب می‌آید بازهم با نظر فرهاد مجیدی همانند دوره قبل سرمربیگری‌اش یک خط به جلو آمد و در پست هافبک بازی کرد. میلیچ در این مدت نشان داده که در فاز تهاجمی بازیکن فوق‌العاده‌ای نیست و نزدیک شدنش به دروازه حریف یا حضورش در میانه زمین که متراکم است هم سرعت تیم را کاهش می‌دهد و هم ضریب خطای خود این بازیکن را بالا می‌برد. شاید همچنان بهترین پستی که برای این بازیکن کروات بتوانیم متصور شویم مدافع سمت چپ است. او در دیدار مقابل پیکان هم وقتی به پست اصلی‌اش برگشت توانست یکی ۲ ارسال خوب و همچنین چند قطع توپ داشته باشد. حال باید دید مجیدی همچنان از این بازیکن در پست غیر تخصصی استفاده خواهد کرد یا شاهد حضورش در جایی هستیم که بیشترین بازدهی را دارد.

شیخ دیاباته

دیگر بازیکن خارجی استقلال اوضاع وخیم‌تری دارد. شیخ دیاباته در بازی برابر پیکان در ترکیب اصلی بود و نمایشی ناامیدکننده داشت. او که به تازگی از مرخصی برگشته است هنوز از لحاظ بدنی اوضاع مناسبی ندارد و این در تک تک توپ هایی که از دست داد مشخص بود. دیاباته خیلی زود از فرم ایده‌آل خودش دور می‌شود و این را در این مدتی که در فوتبال ایران بازی کرده مشاهده کرده‌ایم. شیخ یک بازیکن داخل باکس یا محوطه جریمه است و وقتی توپ در بیرون از محوطه به او برسد نمی‌تواند کارایی لازم را داشته باشد. انداختن توپ در فضا برای او هیچ فایده‌ای ندارد چرا که فیزیک دیاباته اجازه استارت زدن را از او سلب می‌کند. البته که شرایط نامطلوب مهدی قایدی باعث شد تا دیاباته برابر پیکان فیکس شود اما بازهم مجیدی در ادامه رقابت‌ها که فشار بیشتری را هم به تیم متحمل می‌کند نیازمند دیاباته‌ای آماده‌تر و فرصت‌طلب‌تر است؛ درست مانند لیگ نوزدهم.

وریا غفوری

پست‌هایی مانند دروازه‌بان، دفاع آخر و یا مهاجم نوک، جزو پست‌هایی هستند که می‌توان با وجود بالا رفتن سن بازهم در آنها موفق بود و به نتیجه‌ی مطلوب رسید چون آمادگی بدنی جزو اولویت‌های اصلی آن نیست اما پست هایی مانند مدافع و هافبک‌های کناری برعکس، آمادگی فیزیکی بالایی را می‌طلبد و همین مساله سبب می‌شود تا بازیکنانی که سن و سالشان کمی بالا می‌رود در این پست‌ها کمی تحلیل بروند و ضعف بدنی‌شان به چشم بیاید. وریا غفوری یکی از همان بازیکنان است. کاپیتان ۳۳ ساله استقلال در چند بازی از این فصل نتوانسته عملکرد درخشان گذشته‌اش را تکرار کند. رفت و آمد متوالی از دفاع به حمله باعث شده تا ضریب خطای وریا بالا برود و مانند گذشته نتواند بدون اشتباه کارش را پیش ببرد. نیاز است تا تصمیم برای این بازیکن اتخاذ شود. در پست دفاع راست بازیکن آماده‌ای چون سید احمد موسوی حضور دارد که مقابل پیکان هم در چند دقیقه حضورش طراوت خاصی را به سمت راست بخشید. می‌توان وریا را در این شرایط یک پست جلوتر برد تا کمتر در کارهای دفاعی شرکت کند و انرژی‌اش را برای کارهای هجومی بگذارد. در این شرایط وریا می‌تواند مانند گذشته مثمر ثمر باشد. او در این فصل هم در چند باری که در پست هافبک راست به میدان رفته توانسته روی چند گل تاثیرگذار باشد. در این زمینه هم باید منتظر تصمیم نهایی فرهاد مجیدی باشیم. او زمان زیادی برای پیدا کردن ترکیب اصلی‌اش ندارد.