فرزاد آشوبی: تیم‌های ایرانی از رقبای عربی جلو زده‌اند

تیم‌های ایرانی فصل جدید لیگ قهرمانان را طوفانی آغاز کرده‌اند و در دو هفته ابتدایی عملکردی فراتر از انتظار داشته‌اند. کسب 5 برد در 8 مسابقه نشان می‌دهد نمایندگان ایران در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا با آمادگی بالا شرکت کرده‌اند. این درحالی است که نمایندگان دیگر کشورها در این دو هفته نتوانسته‌اند صلابت گذشته را از خود نشان دهند. این شروع خوب همه را امیدوار کرده که چهار تیم ایرانی بتوانند از دور گروهی صعود کنند تا شاید در فصل 2021 طلسم قهرمان نشدن ایران در لیگ قهرمانان آسیا شکسته شود که البته راهی طولانی برای رسیدن به این مهم وجود دارد. فرزاد آشوبی، بازیکن سابق تیم ملی و باشگاه‌های پرسپولیس، استقلال و تراکتور در گفت‌وگویی عملکرد این فصل نمایندگان ایران در دو هفته ابتدایی را بررسی کرد:

*اول از همه نظرتان را درباره عملکرد نماینده‌های ایران در این دو هفته لیگ قهرمانان آسیا بفرمایید.

من فکر می‌کنم نمایندگان ما تا اینجای کار عملکرد خوبی را از خودشان نشان داده‌اند. به هر حال نتایج که این نمودار را نشان می‌دهد و امیدوارم این روند ادامه‌دار باشد چون تیم‌ها بعد از انجام 2 یا 3 بازی برای سایر رقبا شناخته‌شده‌تر خواهند بود و آنالیز بهتری صورت خواهد گرفت. ولی چیزی که مشهود است این‌که به غیر از نمایندگان ما 2-3 تیم هستند که کیفیت قابل قبولی از خودشان نشان داده‌اند و این ما را نسبت به آینده نمایندگان کشورمان امیدوار می‌کند.

*دلیل افت تیم‌های عربی که فرمودید چیست؟

منظور من این نیست که تیم‌های عربی افت کرده‌اند بلکه ما شرایط بهتری داریم. شاید یکی از دلایل آن برگزاری منظم لیگ باشد و این‌که اردوهای طولانی‌مدت تیم ملی را نداشته‌ایم. خب در این شرایط بازیکنان بیشتر در اختیار باشگاه‌ها هستند و از نظر هارمونی و نظم تیمی می‌توانند شرایط بهتری را تجربه کنند و در مجموع فکر می‌کنم این باشگاه‌های ما هستند که از رقبای عربی بهتر شده‌اند.

*پرسپولیس هم تا اینجای کار دو برد داشته و عملکردش موفق بوده است. در مورد عملکرد شاگردان گل‌محمدی نظرتان را بگویید.

بله پرسپولیس نماینده شایسته‌ای تا اینجای کار بوده و جز این هم انتظار نمی‌رود. در تمام خطوط نفرات باکیفیتی در اختیار دارد و کادر فنی که به خوبی این کیفیت را می‌شناسد و با توجه به توان رقبا تغییراتی می‌دهد که شاید در ظاهر خیلی بزرگ نباشد اما اثرات زیادی در پی دارد و برای هر بازی راهکارهای متفاوتی را اتخاذ می‌کند. باید این را بپذیریم که پرسپولیس حداقل در گروهی که حضور دارد به لحاظ کیفی بالاتر از سایر تیم‌هاست.

*استقلال هم دو برد پرگل به دست آورده و هواداران این تیم خیلی امیدوار هستند. نظرتان درباره عملکرد استقلال چیست و آیا این تیم می‌تواند مقابل الدحیل هم موفق باشد؟

این تیم هم فارغ از وضعیت الاهلی در بازی اول و ده نفره شدن الشرطه در بازی دوم واقعا عملکرد مطلوبی داشته است. این اتفاقات در جریان بازی رخ می‌دهد و نمی‌توانیم براساس آن دست به قضاوت بزنیم اما چیزی که اهمیت دارد این است که شادابی و اشتیاق ویژه‌ای در تیم استقلال مشاهده می‌شود. این امتیاز بزرگی است. فکر کنم سخت‌ترین بازی استقلال مقابل الدحیل است چون این تیم هم عملکرد مطلوبی داشته و تیم قابل احترامی است. باید منتظر باشیم و ببینیم استقلال در این بازی سخت و دشوار به چه شکل عمل خواهد کرد. در یک تورنمنت همه بازی‌ها یک اندازه ارزش دارد و ممکن است نتیجه به شکلی که ما دوست داریم اتفاق نیفتد ولی به این معنا نیست که نسبت به اینده ناامید شویم. طبیعتا نیاز به شناخت کافی در کادر فنی و بازیکنان استقلال از رقیبش وجود دارد و باید نقاطی که می‌توان از آن‌ها به حریف ضربه زد و نقاطی که نیازمند توجه و تمرکز بالایی است را شناسایی کنند تا حریف از دروازه دور نگه داشته شود.

*نکته مهم استقلال این بوده که نفراتی مثل محمد نادری، مسعود ریگی، فرشید اسماعیلی و آرش رضاوند این روزها عملکردی متفاوت با زمان محمود فکری دارند. به نظر شما چه اتفاقی افتاده که انقدر تیم تغییر کرده است؟

شرایط متفاوت است. ما باید برگردیم و ببینیم خواسته‌ها، اهداف و روش‌ها به چه شکل بوده که این بازیکنان امروز عملکرد مطلوب‌تری دارند و این تفاوت سلایق و سبک‌های مربیگری است. هر بازیکنی باید بتواند خودش را با ایده‌های متفاوت وفق دهد و هم‌چنین هر مربی باید به شناخت دقیق و کاملی از نفرات تیم و خصوصیاتشان دست پیدا کند برای این‌که بتواند به بهترین شکل و نهایت کیفیت و توانشان از آن‌ها بازی بگیرد. این‌که امروز می‌بینیم بازیکنان عملکرد بهتری دارند می‌تواند به خاطر تفاوت دیگاه‌ها و روش‌ها در سبک مربیگری باشد.

*مهدی قایدی هم این روزها به فرم فوق‌العاده‌ای رسیده است؛ به نظر شما او می‌تواند در صورت ترانسفر به فوتبال اروپا هم بدرخشد؟ کدام لیگ برای او مناسب است؟

قایدی بازیکن باکیفیتی است و جزو بازیکنان خلاق و متفاوت به شمار می‌رود اما این‌که در چه لیگی می‌تواند موفق باشد یا این‌که در صورت ترانسفر هم می‌تواند این کیفیت را حفظ کند بیشتر از این‌که مربوط به لیگ باشد به این برمی‌گردد که بازیکن با چه ذهنیت و شرایط روحی با چالش جدیدش روبه‌رو شود. اگر شرایط مطلوب باشد، با توجه هوش هیجانی بالایی که دارد اگر سرسختی ذهنی داشته باشد به نظرم می‌تواند در هر سطحی موفقیتش را تکرار کند چون ذات و استعداد کافی برای بازی کردن در سطوح بالاتر را هم دارد

*در تیم پرسپولیس هم مهدی ترابی از وقتی برگشته درخشش خوبی داشته و وضعیت هجومی پرسپولیس را دگرگون کرده است. به نظر شما بازیکنی با این کیفیت چرا در فوتبال قطر موفق نبود؟

در مورد ترابی باید این را لحاظ کنیم که تیم جدید اتمسفر و شرایط متفاوتی را مقابل بازیکنان قرار می‌دهد و همان سرسختی ذهنی که در مورد قایدی گفتم خیلی مهم است تا بازیکن بتواند خودش را با شرایط جدید و چالش‌ها وفق دهد. در این‌که ترابی بازیکن باکیفیت و بسیار خوبی است تردید و بحثی وجود ندارد. ولی هر بازیکنی با کیفیت بالا هم نیاز دارد خودش را با محیط جدید وفق دهد و بتواند حداکثر کارایی و کیفیتش را نشان دهد. این اتفاق برای ترابی در قطر رخ نداد ولی به این معنا نیست که کیفیت خوبی ندارد و قطعا همین اتفاق تجربه بزرگی برای او بود و می‌تواند ذهنیت جدیدی را برای او به ارمغان بیاورد.

*یکی از نکات جالب تیم پرسپولیس عملکرد خوب سیدجلال بوده که هم در فاز تدافعی و هم فاز هجومی خیلی به تیم کمک می‌کند. چگونه می‌شود که بازیکنی در این سن و سال تا این اندازه آماده است؟

خب ما داریم درباره یک کاپیتان و بازیکن بزرگ صحبت می‌کنیم. به هر حال او کیفیت خوب خودش را بارها به اثبات رسانده است. بخشی از عملکرد خوب سیدجلال به فضای تیم و نفراتی که کنار، مقابل و پشت سرش بازی می‌کنند و پرسپولیس در کار دفاعی پکیج مطلوبی است که کمک می‌کند او کیفیت بهتری از خودش نشان دهد. این‌که او می‌تواند در این سن به این شکل عمل کند الگویی مناسب برای سایر بازیکنان به خصوص جوان‌ترها است که درس بگیرند. در فوتبال امروز و با پیشرفت علم و تکنولوژی می‌توان با زندگی حرفه‌ای و نگرش مطلوب عمر بازیگری را افزایش داد. قطعا حسینی نه فقط در تمرینات که بیرون هم از خودش و جسمش مراقبت می‌کند که باعث شده در این سن هم تاثیرگذار باشد.

*درباره عملکرد فولاد و تراکتور هم نظرتان را بفرمایید.

چیزی که در فولاد اتفاق می‌افتد یک نقشه راه برای سایر باشگاه‌هاست. اگر پرسپولیس را به خاطر این‌که سال‌هاست در یک روند باثبات و مشخصی حرکت می‌کند و انتخاب‌هایش مطلوب است را کنار بگذاریم، تیم فولاد باشگاهی است که به درستی در مسیر بزرگ شدن دوباره حرکت می‌کند و دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد. یک مدیریت خوب همراه با ثبات و کاریزما و قدرت مطلوب و مربی که ایده‌ها و تفکراتش را به خوبی به تیمش تزریق کرده و بازیکنانی که براساس آن دیدگاه حداکثر تلاششان را برای موفقیت و پیش‌برد اهداف تیم انجام می‌دهند. از این حیث فولاد واقعا عملکرد خیلی خوبی در این دو فصل داشته و در حال تبدیل شدن به یک تیم خوب و قابل احترام در فوتبال ما و شاید آسیا است. در مورد تراکتور هم این تیم علی‌رغم داشتن بازیکنان خوب ولی تغییرات پی در پی در کادر فنی و نفرات این تیم بخشی از انرژی تیم را گرفته است. بهترین راه این است که تراکتور هم با حفظ ثبات در کادر فنی و بازیکنان با توجه به پتانسیل هواداری می‌تواند در مسیر تبدیل شدن به یک مدعی قرار بگیرد و حتی در صورت ادامه روند صحیح به یک قدرت بزرگ‌تر بیرون از مرزهای کشورمان تبدیل شود.

*یک سوال هم خارج از بحث فوتبال ایران؛ اخیرا خبر برگزاری سوپرلیگ اروپا شوک بزرگی به فوتبال وارد کرده است. نظری درباره این ایده دارید و در کل موافق آن هستید؟

به نظرم خیلی ایده جذابی نیست. البته این‌که فقط تیم‌های بزرگ و مدعی در یک تورنمنت با هم بازی کنند شاید به لحاظ اسپانسرینگ دارای جذابیت باشد. ولی به این شکل برای باشگاه‌ها و تیم‌هایی که هرسال تلاش می‌کنند خودشان را سطح این تیم‌ها نزدیک کنند اتفاق خوبی نیست. در مجموع فکر می‌کنم تصمیم مطلوبی نیست و به سود فوتبال نخواهد بود. شاید در بحث اسپانسرینگ بتواند به باشگاه‌ها کمک کند ولی به رشد و همه‌گیری فوتبال کمک نخواهد کرد و من موافق آن نیستم.

منبع: خبر آنلاین

46