المیادین: فوتبال در حق ایران جفا کرد/ ایران نشان داد که عزم و اراده می‌تواند بر پول و شهرت پیروز شود

مطلب زیر، خلاصه ای از مقاله حسن زین الدین، خبرنگار ورزشی المیادین است که پس از پایان بازی های گروه دوم جام جهانی روسیه، در وصف و تحسین عملکرد خوب تیم ملی ایران و مراکش نوشته است:

ایران و مراکش واقعا مستحق حضور در بین 16 تیم پایانی جام جهانی روسیه را داشتند. پرتغال و اسپانیا حقیقتا چیزی بیشتر از ایران و مراکش برای عرضه نداشتند. اما فوتبال همیشه عادلانه عمل نمی‌کند. به همین دلیل، ایران و مراکش از صعود به مرحله بعد بازماندند. اگر جفایی که سیستم ویدئو چک در حق ایران و مراکش کرد را کنار بگذاریم باید تصدیق کنیم که ایران و مراکش هر دو قهرمانانه ظاهر شدند.

قبل از جام جهانی، همه یقین داشتند که اسپانیا و پرتغال(قهرمان جهان و قهرمان اروپا) به راحتی از گروه مرگ بالا می‌آیند اما ایران و مراکش چنان مقاومت کردند که عملا کار گروه مرگ پیچیده شد.

اما آنچه در زمین اتفاق افتاد متفاوت بود و همه صاحب نظران و کارشناسان را شگفت زده کرد. از یک سو ایران پس از برد مراکش، عملکرد بسیار خوبی نسبت به اسپانیا و پرتغال داشت. در بازی با اسپانیا، آنها تنها با اختلاف یک گل شکست خوردند و بارها به سمت دروازه دخیا حمله کردند و تا آستانه تساوی بازی هم پیش رفتند اما این اتفاق نیفتاد.

اما اتفاق بزرگتر در بازی با پرتغال رخ داد. ایرانی ها در این بازی عملکرد خوب خود را ادامه دادند. آنها قبل از بازی هشدار دادند که تا آخرین نفس در بازی با پرتغال تلاش و مبارزه می‌کنند و واقعا هم این کار را کردند. در طول بازی، کاملا رونالدو را مهار کردند و به خوبی توانستند او را از کار بیندازند. دروازه بان ایران همچنین توانست ضربه پنالتی رونالدو را مهار کند و مانع گلزنی متوالی او در سه بازی شود. ایرانی ها با عملکرد خوب خود توانستند کاملا رونالدو را محو کنند به همین علت هم بود که او کاملا خشمگین شده بود. حتی یک بار در طول بازی، از کوره در رفت و با آرنج خود ضربه ای به صورت یکی از بازیکنان ایران (پور علی گنجی) زد. عملی که می‌توانست منجر به اخراج او شود که البته داور به دادن یک کارت زرد اکتفا کرد.

ایرانی ها علیرغم نتیجه، تا دقایق پایانی دست از تلاش نکشیدند. آنها ناامید نبودند و به سمت دروازه پرتغال نفوذ کردند. فشار آنها در دقایق پایانی بیشتر و بیشتر شد. آنها توانستند بازی را به تساوی بکشند و اگر مهدی طارمی کمی خوش اقبال بود، ایران می‌توانست اکنون خود را یکی از تیمهای صعود یافته به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی بداند. ضربه ای که البته از کنار دروازه به بیرون رفت و تمام امیدهای ایران را نقش بر آب کرد.

از سوی دیگر، مراکش هم یکی از تیمهایی بود که از بی رحمی فوتبال آسیب دید. آنها عملکرد بسیار خوبی در برابر پرتغال داشتند و با وجود سیل حملات و فرصت هایی که به روی دروازه پرتغال ایجاد کردند، مستحق این شکست نبودند.

آنها همچنین به رغم قطعی شدن سقوطشان، در مقابل اسپانیا با تمام وجود بازی کردند و توانستند یک تساوی با ارزش به دست بیاورند. آنها در این بازی دو بار از قهرمان جهان پیش افتادند و اگر بازی کمی زودتر تمام شده بود می‌توانستند یک برد تاریخی در مقابل اسپانیا به دست آورند.

به نظر می‌رسد که تفاوت بین ایران و مراکش و اسپانیا و پرتغال، عدم تجربه دو تیم آسیایی و آفریقایی در مسابقات جهانی و بین المللی به خصوص جام جهانی است. این همان چیزی است که تیم های بزرگ با بازیکنان ثروتمند و حرفه ایشان از آن برخوردارند. این همان چیزی است که منجر به صعود دو تیم اروپایی شد وگرنه از نظر عملکرد، ایران و مراکش هیچ چیزی کمتر از اسپانیا و پرتغال نداشتند.

تنها نکته کلیدی که می‌توان از بازی ها و عملکرد تیمهای شرکت کننده در گروه دوم گرفت این است که عزم و اراده می تواند غیر ممکن را ممکن کند. اما باید کمی شانس هم داشت. ایرانیان و مراكشی ها شانس نداشتند و به همین دلیل نتوانستند به دور بعد صعود کنند. شاید اگر بخواهیم تنها با یک جمله گروه دوم دور مقدماتی جام جهانی را وصف کنیم، آن جمله چنین است: " عزم و اراده می‌تواند بر پول، شهرت و ستاره های میلیاردی غلبه کند".

ایرانی ها و مراكشی ها تلاش كردند اما پاداش تلاششان را نگرفتند. فوتبال در حق آنها عادلانه عمل نکرد و تاریخ جام جهانی در حق آنها جفا کرد.

منبع: المیادین

38