وقت شما تمام شده است

داشتم جلسه نمایندگان مجلس در خصوص بررسی کلیات برنامه پیشنهادی کابینه دوازدهم را می دیدم. نکته ای خاطرم را آزرد که البته موضوع جدیدی نیست. ولی بالاخره یک جا باید گفته شود.
چرا در این جلسات که وقت کمی هم به نمایندگان موافق یا مخالف داده می شود، اغلب عزیزان پشت تریبون که می روند اصرار دارند حتما آیه ای و حدیثی یا جملاتی ادبی و غالبا شعاری بخوانند، بعد به اصل مطلب بپردازند؟
این در حالی است که غالبا به دلیل به پایان رسیدن وقت، دفاع یا مخالفت آنان ناتمام می ماند و رئیس جلسه مجبور می شود مرتب تکرار کند: "وقت شما تمام شده است!"
به راستی آیا زمان پرهیز از این رفتارهای شعاری و بی ارتباط با دستور تعریف شده جلسات، نرسیده است؟ آیا همان مجال نطق های پیش از دستور برای تمسک به مضامین کلیشه ای و شعاری کافی نیست؟ البته اگر کسی واقعا خطیب باشد و فن بیان را بداند مشام مخاطب کمتر آزرده خواهد شد. ولی عزیزان باید بپذیرند که غالبا خطیب نیستند و حرف هایشان هم تکراری است. پس بهتر است به شرح نکات تخصصی مربوط به بحث بسنده کنند.

35