محیط‌بانان را همچنان می‌کشند!
عباس محمدی، کنشگر محیط زیست
می‌گویند که نباید پیوسته از خبرهای بد گفت! چرا که در این‌صورت، بدی و از بد گفتن لوث(!) و عادی می‌شود، و گوینده و شنونده نیز آرامش خود را از دست می‌دهند. اما، به گفته‌ی فردوسی (که در سرودن این بیت، نظر به مرگ‌های ناحقی همچون کشته شدن ناخواسته‌ی پسری به‌دست پدر داشته) اگر مرگ داد است / بیداد چیست؟! آیا در برابر چنین بیدادها می‌توان سکوت کرد و نگریست؟! امروزه که کشور در صلح است، از کدام نیروی دفاعی کشور، این شمار انسانِ پاکباز و وظیفه‌شناس (یازده تن، فقط در همین دو سال اخیر!) به خاک افتاده که از مدافعان واقعی آب‌وخاک، نگاهبانان زیستبوم‌های میهن عزیز... از محیط‌بانان؟!
آقایان «مسوول»!
ای کسانی که از ثروت و درآمد کشور حقوق می‌گیرید و در اتاق‌های خوش‌تهویه و خودروهای خارجی و گران‌بها می‌نشینید و از کارِ محیط‌بان و جنگل‌بان و فعال محیط زیست در بیابان و کوه بی‌خبرید! می‌دانید که گستاخی قانون‌گریزان به جایی رسیده که شکار غیرمجاز، صید انبوه، نسل‌کُشی پرندگان، جارو کردن دریاها، جنگل‌فروشی، آتش زدن جنگل‌ها برای فروش زغال، سدسازیِ بی‌مجوز، فروش خاک میهن، سند زدن ناحقِ ثروت‌های عمومی به‌نام اشخاص، و راه‌سازی‌های بی‌حساب در دل زیستگاه‌ها... در چنان مقیاسی انجام می‌شود که دیگر جنایت در حق محیط زیست عادی شده است؟! کجای کارتان ایراد داشته که که در نوشتن و گفتگو از محیط زیست (این زیباترین و عظیم‌ترین مخلوقی که می‌شناسیم) به‌جای غرقه شدن در صفا و آرامش، جان‌مان به درد می‌آید؟!
قانون را محترم شمارید، قانونِ درست وضع کنید، به اخلاق و عرف پایبند باشید تا شیرازه‌های سرزمین از هم نگسلد... تا محافظان سرزمین، این‌چنین در خون خویش نغلتند.
با گرامی‌داشت یاد محمد حسن‌نژاد، محیط‌بان نمونه‌ی کشور که همین دو روز پیش در نبرد نابرابرِ مدافعان طبیعت با متجاوزان به محیط زیست جان باخت.
منبع: خبرآنلاین
24
