حسین علیزاده: بسیاری از مسئولان کشوری که مخالف موسیقی هستند، فرزندانشان به تحصیل موسیقی میپردازند/حذف جشنواره موسیقی جوان غیرممکن است
نشست خبری یازدهمین دوره جشنواره ملی موسیقی جوان پیش از ظهر امروز (شنبه، چهارم شهررماه) در تالار وحدت تهران برگزار شد.
به گزارش خبر فوری و به نقل از در ایسنا، هومان اسعدی - دبیر این رویداد - اظهار کرد: برنامهریزی این دوره از جشنواره بلافاصله پس از پایان دوره قبلی شروع شد. در ادامه، شورای تخصصی تشکیل و تدوین فراخوان انجام شد. سپس در زمستان سال گذشته، فراخوان یازدهمین دوره جشنواره موسیقی جوان منتشر شد.
او با بیان اینکه یکهزار و ۵۳۸ نفر در این دوره جشنواره شرکت کردند، ادامه داد: تعداد متقاضیان ما نسبت به دوره گذشته، افزایش کمی ۲۵ درصدی داشته است. در بین این افراد، ۵۳ درصد در حوزه موسیقی دستگاهی، ۳۰ درصد در حوزه موسیقی نواحی و ۱۷ درصد در حوزه موسیقی کلاسیک متقاضی شرکت در این جشنواره بودند.
دبیر یازدهمین دوره جشنواره موسیقی جوان گفت: در تمام مراحل این جشنواره، تیم واحدی از استادهای موسیقی در کنار ما بودند. با توجه به بازه ۲۰ روزه برگزاری این رویداد و روزانه ۱۰ تا ۱۲ ساعت اجرا و داوری میتوان گفت که شاید این جشنواره در جهان منحصربهفرد است. از طرفی ۷۰ استاد موسیقی بهعنوان هیأت داوران با ما همکاری داشتند.
در ادامه، حسین علیزاده - نوازنده تار و سه تار و عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی - سخن خود را با تبریک به آذین موحد - نوازنده فلوت و عضو هیأت داوران بخش موسیقی کلاسیک - برای تصدی کرسی ریاست دانشکده موسیقی دانشگاه تهران آغاز کرد.
علیزاده در ادامه گفت: این روزها در عالم سیاست، اهمیت حضور زنان مطرح میشود. همانطور که میبینیم در تخصصها و رشتههای مختلف، حضور زنان چشمگیر است. این نشان میدهد جامعه با خواست مردمی خودش حرکت میکند. چه حضور بانوان در هیأت داوران جشنواره و چه حضور دخترهای کوچکی که روی صحنه این رویداد مینوازند، نوید آن را میدهد که آنچه میشود خواست مردم است.
او ادامه داد: در این جشنواره، ارزشهای موسیقی زیادی کنار هم جمع شدهاند و همه یکدل کنار هم نشسته و موضوعات را پیش بردهاند. هومان اسعدی نیز فروتنانه حرکتی را بهوجود آورد که همه ایران به آن توجه کرد.
این نوازنده چیرهدست تار گفت: در ایران که موسیقی زیر یک علامت سوال بزرگ است، وقتی ساز زدن این بچهها را میدیدیم واقعا هیجان زده میشدیم و گاهی اشک شوق میریختیم. این موضوع نشاندهنده این است که هرچه با موسیقی لجاجت کنند، ظاهرا بیشتر به نفع آن است و داوطلبان آموختن موسیقی بیشتر میشوند.
علیزاده ادامه داد: علاقهمندان به موسیقی از قشر خاصی نیستند و بسیاری از مسئولان کشوری که مخالف موسیقی هستند، فرزندانشان به تحصیل موسیقی میپردازند. این هنر از طرف مردم قدرشناسی میشود و این جشنواره یک حرکت معنوی برای تداوم موسیقی است.
سپس آذین موحد - عضو هیات داوران جشنواره موسیقی جوان در بخش کلاسیک و رییس دانشکده موسیقی دانشگاه تهران - اظهار کرد: جشنواره موسیقی جوان، یک جشنواره هنری است. در ایران، هنر موسیقی در باب گذران اوقات فراغت تلقی میشود، اما این رویداد گویای نگاه متفاوتی نسبت به موسیقی است، زیرا تمام تلاش آن، تبیین تفکر و اندیشه در حوزههای مختلف این هنر است. ما میخواهیم جامعه ایران روز به روز اندیشمندتر و مفهومیتر شود و مردم به اندیشههای هنر نوازندگی آگاه شوند.
او ادامه داد: همانطور که آمار نشان میدهد، حضور نوازندگان جوان از استانهای مختلف در این جشنواره چشمگیر است. خوشحالیم که استادهای موسیقی کنار یکدیگر جمع میشوند تا با تبیین استانداردها، آگاهی مردم را نسبت به معیارهای واقعی هنر نوازندگی بالا ببرند.
علیزاده نیز در پاسخ به پرسشی درباره ارزیابیاش از وضعیت آموزش موسیقی در کشور با توجه به شرکتکنندههای این جشنواره، اظهار کرد: در صحبتهایی که با آقای جمالی داشتم، به او گفتم دیگر سالی یک جشنواره کفایت نمیکند. من در همینجا از کسانی که میتوانند از این جشنواره حمایت کنند، دعوت به همکاری میکنم.
او ادامه داد: در موضوع آموزش باید در سطح کشور، هماهنگی وجود داشته باشد که این هماهنگی نیست. قصد من، نفی آموزشگاهها نیست، بلکه هماهنگی است.
این نوازنده اضافه کرد: وقتی نواختن و حضور جوانان را میبینیم، انرژی مادی و معنوی زیادی در آنها وجود دارد؛ اما بسیاری هستند که ممکن است اشکالهای تکنیکی زیادی داشته باشند. دخالت وزارت ارشاد نه از جنبه صدور مجوز، بلکه از نظر یک دخالت هنری باید باشد. اصول نوازندگی با هر سبکی متفاوت است. ما با چیزهایی برخورد میکنیم که حیفمان میآید و اشکالهایی تکنیکی را میبینیم که تقصیر آن نوازنده جوان نیست.
علیزاده در ادامه گفت: البته معلمهایی در سطح کشور هستند که درست عمل میکنند و باید در جشنواره تقدیر شوند. پرداختن به اصول، مهم است؛ اما جشنواره هنوز فرصت این کار را پیدا نکرده است. در آموزش موسیقی ما، شکل واحد وجود ندارد. موسیقی شخصی شده و همه برای خود، کتاب چاپ میکنند، چرا وزارت ارشاد روی این موضوع کنترل ندارد. معیار چاپ یک کتاب چیست؟ باید در این زمینه کنترل دانشگاهی وجود داشته باشد.
این موسیقیدان بیان کرد: در ایران هر کسی را که حتی یک جعبه ساز خالی دستش باشد، استاد مینامند! این، همهچیز را مخشوش میکند، در حالی که نهتنها در ایران، بلکه در همه دنیا، تعداد استادهای موسیقی در هر کشوری به تعداد انگشتان دست هم نمیرسد؛ اما در ایران، به همه میگویند «استاد».
این نوازنده ادامه داد: به عقیده من، هنرمند است که باید یک وزارتخانه را ارشاد کند نه یک وزارتخانه هنرمند را. البته باید واژه هنرمند را بشناسیم. آموزش نیز باید اصولی پایهگذاری شود.
33