سیاوش قمیشی؛ مردِ عاشقانه‌ترین باران‌های فارسی

او در حقیقت آهنگساز، شاعر، تنظیم‌کننده و خواننده‌اي ست که در بین عموم به عنوان خواننده و برای خواص به عنوان آهنگساز و خواننده، اعتباری ویژه و متفاوت دارد. اولین وجه و شاید مهم‌ترین وجه تفاوت آثار سیاوش قمیشی در ملودی هایش نهفته است.

سیاوش قمیشی اولین هنرمند ایرانی است که توانسته است هر چهار رکن ترانه، آهنگ، تنظیم و خوانندگی یک آهنگ را خود به تنهایی انجام بدهد. او به عنوان پایه‌گذار سبک موسیقی ترنس در ایران شناخته می‌شود.

سیاوش درباره خرید اولین گیتار زندگی‌اش چنین می‌گوید: «يک گيتاری توی ويترين يک کفش‌فروشی به‌ عنوان دکور آويزان بود، مغازه کفش‌فروشی هاليوود در تهران ... و من به پدرم هی می‌گفتم که اين رو می‌خواهم، تا بالاخره شب تولدم اين گيتار به دستم رسيد و بلد هم نبودم که چه جوری کوک‌اش کنم! فقط يک مقداری هر سيم رو آن‌قدر سفت می‌کردم که صدايی ازش در بياد. تا بعد ها يک گيتاريستی آمد و به من گفت که اين کوکت غلط است و برايم درستش کرد. ... که فکر کنم یازده سالگی من بود.»

در تابستان سال ۱۳۳۸ شمسی برادر بزرگ‌تر سیاوش قمیشی که از لندن به تهران آمده بود، هنگام بازگشت، سیاوش را نیز با خود به لندن برد. سیاوش که ۱۴ ساله بود به لندن رفت و در آنجا تحصیل کرد.

سیاوش قمیشی در ۲۵‌ سالگی به ایران بازگشت. در ایران در گروه‌هاي مختلفی از جمله The Rebels و Black cats فعالیت کرد. همان سال‌ها که «کوچینی» پاتوق خاص‌ترها و تین‌ایج‌ها بود، او به همراه شهبال و بلک‌کتس، آن جا جولان می‌داد، کوچینی را دختر و پسرها دوست داشتند، هم ارزان بود و با دو تومان نمی‌شود آن جا بود و هم اصلا فضایش متفاوت از جایی مثل هتل میایی بود، کوچینی واقع در بلوار کشاورزِ فعلی. سیاوش قمیشی سرانجام درسال ۱۳۵۷ و پس از انقلاب به همراه تعداد زیادی از هنرمندان ایران را ترک کرد.

سیاوش قمیشی در لس‌آنجلس با «فرنگیس» شروع کرد. «در آن دوران کمپانی خاصی برای پخش این آلبوم وجود نداشت به همین علت این آلبوم توسـط مردم کپی و دست‌به‌دست می‌شد. اما بعدها توسـط چهـار کمپانی: «آرت کو»، «آواز»، «ترانه» و «پارس ویدیو» منتشر شـد که با فـروش بسـیار خوبی نیز روبرو گردید. سياوش قميشی تاکید می‌کند که ارائه‌ آلبوم «فرنگیس» تنها برای سرگرم‌شدن بوده و او قصد نداشته است تا با این آلبوم تبدیل به یک خواننده شود اما وقتی که در سال ۱۹۹۲ «مسعود فردمنش» به او پیشنهاد کرد که کاری مشترک ارائه دهند و چندین شعر (که بارز‌ترین آن‌ها به گفته سیاوش، پرنده‌های قفسی بود) در اختیار سیاوش قرار داد، انتشار آلبوم جدید را قبول کرد.

به این ترتیب سياوش قميشی از سن ۴۷‌سالگی رسما خوانندگی را آغار کرد و آلبوم «حکایت» را منتشر ساخت که مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفت. درخواست مردم و کمپانی‌ها بعد از آلبوم «حکایت» و استقبال پرشوری که از آن صورت گرفت، باعث شد که او حرفه‌ خوانندگی را ادامه دهد و علاوه بر آلبوم فرنگیس ۱۳ آلبوم دیگر نیز روانه بازار موسیقی نماید.» پس از این سیاوش قمیشی آلبوم‌های دیگری را نیز منتشر کرد که با موفقیت بسیار روبه‌رو شد.

سیاوش قمیشی درباره علاقه‌اش به بازگشت به ایران می‌گوید: «من تمام اين مدت نشستم اين‌جا که ببينم کِی برمی‌گردم ايران! من نه اون چهارده سال انگليس، انگليسی شدم و نه اين بيست‌و‌شش سال آمريکا، آمريکايی! تصميم من نيست، در نتيجه اگر بشود، همين‌جوری که مردم من رو می‌خواهند باشم، حتما فردا می‌روم ايران!»

در بیشتر آهنگ‌های ساخته سیاوش قمیشی رگه‌هایي روشن و قوی از موسیقی ایرانی را می‌توان یافت که اگرچه روایت جز به جز موسیقی ردیفی ایران نیستند اما به خوبی حس ایرانی‌بودن را حتی در ذهن شنوندۀ غیرحرفه‌اي متبادر می‌کنند و این هنر سیاوش قمیشی است که با گریز آگاهانه از تکرار سنتی و نخ‌نما, ملودی‌هاي ظریف ایرانی را همچون تارهای طلا بر پیکرۀ ترانه‌اش می‌بافد.

قمیشی، آهنگ خاطره‌انگیز زیاد دارد و حتی تاثیر ترانه‌های او تا حدی است که همین حالا هم در بساط دستفروش‌های کتاب در انقلاب، می‌شود کتاب ترانه‌هایی را که خوانده پیدا کرد،این که بخواهیم فهرستی از بهترین‌های قمیشی ردیف کنیم کار دشواری‌ست، نه از این جهت که مثل خوانندگان داخلی کارِ خوب کم داشته باشد، بلکه مشکل اینجاست او کار خوب زیاد دارد. در نظرسنجی یک شبکه ماهواره‌ای سه آهنگ «فرنگیس»، «جزیره» و «تو بارون که رفتی» محبوب‌ترین آهنگ‌های قمیشی شناخته شدند.

در نظر داشته باشید که او بسیاری از آثار شاخص خواننده‌ای چون ابی را هم ساخته، خصوصا از آلبوم جاودانه «ستاره‌های سربی»

از آهنگ‌های معروف و خاطره‌انگیز او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

طلوع

پنجره

جزیره

غروب

الکی

یادگاری

دلتنگی