حرفزدن از ساسیمانکن برای مردمی که به نان شب محتاجند، بیمعنی است
کیوان ساکت معتقد است در سرزمینی که بخشی از مردمش به نان شب محتاجند و روزبهروز بر تعدادشان افزوده میشود، برجستهکردن مسئلهای چون کلیپ ساسیمانکن، محلی از اعراب ندارد.
ساسان حیدرییافته ملقب به ساسیمانکن سه سال پیاپی است که با آنچه میکند از یک سو در دابسمشهایی از ترانههایش وِردِ زبان کودکان و نوجوانانمان میشود و از سوی دیگر طوفانی در ذهن خانوادهها، فعالین اجتماعی و مسئولین قضایی بپا میکند.
کیوان ساکت، آهنگساز، نوازنده تار و سهتار، نویسنده و مدرس دانشگاه در خصوص این وضعیت، گفت: «در این مسئله که موسیقی ساسیمانکن از چه نوعی است و چه کیفیتی دارد، سخنی ندارم چون هر صاحب اندیشهای پاسخش را به روشنی میداند اما در سرزمینی که بخشی از مردمش به نان شب محتاجند و روزبهروز بر تعدادشان افزوده میشود، بیکاری و نا امنی بیداد میکند و همه ناشی از فقر اقتصادی و درماندگی است برجستهکردن چنین مسئلهای از نظر من محلی از اعراب ندارد. ضمن این که اصرار بر ایجاد چنین ممانعتهایی، عملا به فاصله میان مردم و نگاه رسمی میافزاید و گروه مخاطبینی را شکل میدهد که نه از سر علاقه، که به عنوان اَبزاری برای اِبراز مخالفت با این نگاه رسمی و از سر لجاجت با آن، شنونده چنین آثار نازلی میشوند.»
این موسیقیدان برجسته ادامه داد: «به گمان من کاری که ساسیمانکن انجام داده است با تاکید دوباره بر سطح نازل آن، چیزی نیست که واکنشهایی در این حد برانگیزد و اگر تلاش متولیان فرهنگی برای مقابله با آن را، صرف امور دیگر و از جمله بهبود اوضاع زندگی مردم در زمینههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و آموزش فرهنگ شنیداری و مقابله با فسادهای گسترده میکردیم اوضاعمان این گونه که اکنون هست، نبود.»
او در پایان تصریح کرد: «بارها گفته و همچنان میگوییم آنچه باید به جای حذف و بگیر و ببند انجام داد، آموزش دادن است و بس. آموزشی برای موسیقی خوب گوش دادن و ارتقای سطح سلیقه.»
منبع: خبرآنلاین
72