تئاتر ها تبدیل به کنسرت شده اند
یک آهنگساز گفت: اگر در پایان‌ِ تئاتر، موسیقی و اجرای خواننده نباشد آن اثر دیده نمی‌شود، گویی تئاتر تبدیل به کنسرت شده است.
سعید ذهنی آهنگساز و موسیقیدان درباره وضعیت آهنگسازی گفت: عرصه آهنگسازی وضعیت خوبی ندارد، باندبازی و مافیا این عرصه را احاطه کرده است و به نظر می‌رسد به شکل بسیار احمقانه و خطرناکی خواننده‌سالاری به راه افتاده، اهمیت موسیقی اصل و ضبط آگوستیک از بین رفته است. در نقطه مقابل موسیقی به شکلی شده که با استفاده از نرم افزارها، قطعاتی عمدتا متکی بر بیت و ضرب ساخته می‌شود، ملودی‌ها فقیرند و از هارمونی و ارکستراسیون که اصولی برجسته در آهنگسازی و موسیقی ست خبری نیست.
وی در همین راستا افزود: خواننده سالاری در هر شکل آن خطرناک است، خوانندگان این روز‌ها در تئاتر نیز ورود کردهاند و اگر در پایان‌ِ تئاتر، موسیقی و اجرای خواننده نباشد آن اثر دیده نمی‌شود، گویی تئاتر تبدیل به کنسرت شده است. اگر اثری بخواهد به خاطر صدای خواننده آن و اجرایش دیده شود و فروش داشته باشد به شکلی که همه عواملی که در ساخت اثر همکاری کردهاند دیده نشوند یعنی آن اثر بسیار ضعیف است.
این آهنگساز درباره مافیای موجود در عرصه آهنگسازی فیلم و سریال اظهار کرد: آهنگساز پس از گفت و گو‌ها و مذاکرات متعدد روی قطعات و موسیقی متن با کارگردان به یک فکر و هماهنگی می‌رسند، اما ناگهان در پایان کار یک خواننده با رابطه‌ای که معلوم نیست از کجاست وارد پروژه می‌شود، ترانه‌ای در تیتراژ پایانی فیلم یا سریال می‌خواند که نه به کار آهنگساز و نه به موضوع سریال ارتباط دارد و فقط چون آن خواننده طرفدار دارد و برایش کف و سوت می‌زنند مسئولیت خواندن تیتراژ به او واگذار شده است. فکر می‌کنم این بساط مافیایی باید برچیده شود.
ذهنی در همین راستا افزود: در سریال "تاریکی شب، روشنایی روز" با همکاری و موافقت کارگردان نگذاشتیم تجربه ورود تحمیلی و غیر اصولی خواننده تکرار شود، برای این سریال ٢٢ قسمتی ١١ تیتراژ پایانی ساختم که مبتنی بر ترکیب آواز، موسیقی سنتی و موسیقی الکترونیک است. یعنی برخلاف گذشته تلاش کردیم و از جان مایه گذاشتیم تا تجربه تلخ حضور بی ربط خواننده در تیتراژ پایانی سریال "یاد‌آوری" تکرار نشود.
ذهنی اظهار کرد: چیزی به نام تئاتر خوب بسیار کم وجود دارد و کارگردانان یاد گرفته‌اند نمایش‌هایشان را با نام "موسیقی تئاتر" روی صحنه ببرند، وقتی هم به تماشای این نمایش ها می‌نشینید نه قصه و نه موسیقی آن هیچکدام معلوم نیست. هر کس یک قصه می‌نویسد و ۴ بازیگر روی صحنه می‌برد، قصه را تعریف می‌کنند و در میان آن هم آواز می‌خوانند، نتیجه آن هم کسب پول زیاد از نمایش و پرداختن به تفریحات پس از اتمام اجرای نمایش است. خروجی این فعالیت‌ها هنر و موسیقی نیست.
منبع: ایران آرت
10
