سفر به اعماق جهنم در جستجوی اسرار گوی سوزان منظومه شمسی/ پارکر در آستانه لمس تاج خورشید قرار گرفت
یک کاوشگر ناسا قصد دارد بیش از هر شیء‌ای که تاکنون به فضا پرتاب شده است، به خورشید نزدیک شود.
کاوشگر خورشیدی پارکر که در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد به منظور بررسی دقیق‌تر خورشید طراحی شده است.
از آن زمان تاکنون این کاوشگر مستقیماً از میان تاج خورشیدی، یعنی جو بیرونی خورشید که در زمان خورشیدگرفتگی کامل دیده می‌شود، عبور کرده و حالا قصد دارد به نزدیک‌ترین فاصله از خورشید برسد.
مطابق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، پارکر روز سه‌شنبه از میان جو داغ خورشید عبور کرده و در فاصله‌ای رکوردشکنانه به تنها ۶ میلیون کیلومتری از سطح خورشید می‌رسد.
در آن لحظه، اگر خورشید و زمین در دو سر یک زمین فوتبال قرار داشته باشند، پارکر تقریبا نزدیک به خط دروازه قرار خواهد داشت.
واحد کنترل زمینی پارکر در سازمان فضایی ناسا تا چند روز پس از این عبور از وضعیت کاوشگر مطلع نخواهند شد، زیرا فضاپیما خارج از محدوده ارتباطی خواهد بود.
برنامه ناسا این است که پارکر بیش از هفت برابر نزدیک‌تر از هر فضاپیمای قبلی به خورشید نزدیک شود و با سرعت ۶۹۰ هزار کیلومتر در ساعت در نزدیک‌ترین فاصله حرکت کند.
این سریع‌ترین فضاپیمایی است که تاکنون ساخته شده و دارای سپر حرارتی‌ای است که می‌تواند دماهای بسیار بالا تا ۱۳۷۱ درجه سانتی‌گراد را تحمل کند.
این کاوشگر به گونه‌ای طراحی شده که علیرغم حرارت سوزان بیرون، دمای داخل آن همواره ۳۰ درجه سانتی‌گراد باقی بماند.
کاوشگر خورشیدی پارکر
پارکر توسط یک سپر حرارتی محافظت می‌شود که در برابر تغییرات دمایی تا ۵۰۰ برابر بیشتر از گرمایی که از خورشید به زمین می‌رسد، مقاوم است.
این کاوشگر دستکم تا ماه سپتامبر سال آینده به چرخیدن در این فاصله از خورشید ادامه خواهد داد. دانشمندان امیدوارند با کمک آن بتوانند بهتر درک کنند که چرا تاج خورشیدی صدها برابر داغ‌تر از سطح آن است و چه عواملی باد‌های خورشیدی را به حرکت درمی‌آورد.
این بادها جریان‌هایی فراصوت از ذرات باردار هستند که به طور مداوم از خورشید منتشر می‌شوند.
پرتوهای گرم خورشید امکان حیات را روی زمین فراهم می‌کنند، با این حال طوفان‌های شدید خورشیدی می‌توانند به‌طور موقت ارتباطات رادیویی را مختل کرده و در تأمین انرژی در سطح زمین اختلال ایجاد کنند.
خورشید اکنون در مرحله حداکثری از چرخه‌های ۱۱ ساله طبیعی خود قرار دارد. در این حالت تعداد لکه‌های خورشیدی به بالاترین حد ممکن می‌رسد و خورشید اغلب شراره‌ها و فوران‌های قدرتمند تولید می‌کند.
این رویدادها می‌توانند بر زمین تأثیر بگذارند، مثلاً شفق‌های قطبی ایجاد کنند یا ارتباطات ماهواره‌ای را مختل سازند.
جو وستلیک، مدیر پروژه کاوشگر خورشیدی پارکر در ناسا، در این باره می‌گوید: «خورشید هم نزدیک‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین همسایه ماست، اما گاهی اوقات کمی عصبانی می‌شود.»
