آیا سال ۲۰۲۵ سال استارشیپ خواهد بود؟
فضاپیمای استارشیپ ممکن است در سال میلادی ۲۰۲۵ در هر ماه دو بار پرتاب شود.
استارشیپ با ارتفاع ۴۰۰ فوت(۱۲۲ متر) بزرگترین و قدرتمندترین سیستم موشکی است که تا به حال ساخته شده است و به گونهای طراحی شده که به طور کامل و سریع قابل استفاده مجدد باشد. اسپیس ایکس بر این باور است که این ترکیب قدرت و کارایی، پیشرفتی کلیدی است که به بشریت اجازه میدهد تا به انواع شاهکارهای پرواز فضایی دست یابد که از جمله آنها میتوان به اسکان روی مریخ که رویای دیرینه بنیانگذار این شرکت و مدیرعامل آن یعنی ایلان ماسک است، اشاره کرد.
به نقل از اسپیس، این چشم انداز ممکن است طی ۱۲ ماه آینده روشنتر شود، زیرا به نظر میرسد استارشیپ در سال ۲۰۲۵ جهشی بزرگ داشته باشد.
افزایش نرخ پرواز
استارشیپ تا به امروز شش بار پرتاب شده است که دو بار در سال ۲۰۲۳ و چهار بار در سال ۲۰۲۴ بوده است.
این وسیله نقلیه در این پروازهای آزمایشی پیشرفت زیادی داشت، همه آنها از پایگاه فضایی استاربیس اسپیسایکس در جنوب تگزاس پرواز کردند. به عنوان مثال، در سه مورد اخیر، هر دو بخش استارشیپ که شامل پیشران فوق سنگین و فضاپیمای ۱۶۵ فوتی(۵۰ متری) مرحله بالایی، معروف به استارشیپ میشود از سفر رو به پایین در جو زمین به شکل متصل و یک تکه، جان سالم به در بردند.
در پرواز پنجم که در روز ۱۳ اکتبر به فضا پرتاب شد، برج پرتاب استاربیس با بازوهای «چاپستیک» خود، پیشران سوپرهوی را که در حال بازگشت بود در هوا گرفت و استراتژی بازیابی را که اسپیسایکس قصد دارد برای هر دو بخش استارشیپ در ماموریتهای عملیاتی آتی به کار گیرد، به نمایش گذاشت.
دریافت فضاپیما در هوا میتواند در سال ۲۰۲۵ به یک منظره نسبتا رایج تبدیل شود. اسپیسایکس درخواست کرده است تا تعداد پروازهای مجاز استارشیپ از استاربیس را در سال آینده پنج برابر بیشتر و به ۲۵ مورد افزایش دهد و اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده(FAA) تایید اولیه خود را اعلام کرده است.
پیشنویس ارزیابی زیستمحیطی که توسط اداره هوانوردی فدرال در ماه نوامبر منتشر شد، نه تنها ۲۵ پرتاب استارشیپ از استاربیس، بلکه ۵۰ دریافت فضاپیما از هوا در این پایگاه فضایی را نیز تایید میکند که ۲۵ مورد برای گرفتن پیشران سوپرهوی و ۲۵ مورد برای گرفتن استارشیپ در هوا انجام خواهند شد. اسپیسایکس همچنین مجوز اداره هوانوردی فدرال برای پرتاب پرواز هفتم استارشیپ(Flight ۷) را دارد که ممکن است در اوایل تا اواسط ژانویه انجام شود.
چنین افزایشی برای اسپیسایکس که استراتژی توسعه موشکی آن بر پرواز، تکرار و سپس پرواز مجدد متمرکز است، بسیار بزرگ خواهد بود. و دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم آن هدف دور از دسترس است. به هر حال، این شرکت بیش از ۱۳۰ ماموریت مداری را در سال ۲۰۲۴ انجام داده است که اکثریت قریب به اتفاق آنها با موشک فالکون ۹ انجام شده است.
۲۵ پرواز استارشیپ در سال با هدف نهایی فاصله دارد. این شرکت قصد دارد به افزایش نرخ پرتابها در سال ۲۰۲۶ و پس از آن نیز ادامه دهد.
کتی لودرز(Kathy Lueders)، مدیر کل عملیات استاربیس اسپیسایکس، در ماه نوامبر در جریان کنگره ملی آژانس فضایی مکزیک گفت: ایلان میگوید، سال آینده دوست دارد ما ۲۵ ماموریت در سال داشته باشیم و در چند سال آینده، به ۱۰۰ ماموریت افزایش مییابد. او به من میگفت، کتی، من دوست دارم چند بار در روز پرتاب انجام دهم.
همه این ماموریتهای آینده از پایگاه فضایی استاربیس پرواز نمیکنند. اسپیسایکس همچنین قصد دارد استارشیپ را از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا پرتاب کند، که پیش از این میزبان پرتاب موشکهای فالکون ۹ و فالکون هوی این شرکت بوده است.
پروازهای سرنشیندار از راه میرسند
اسپیسایکس در حال حاضر مشتریانی برای استارشیپ دارد که از جمله آنها ناسا است که از این موشک بزرگ به عنوان اولین فرودگر سرنشیندار برای برنامه اکتشاف ماه آرتمیس استفاده خواهد کرد.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، مرحله بالایی استارشیپ، فضانوردان ناسا را در نزدیکی قطب جنوبی ماه در ماموریت آرتمیس ۳، که در حال حاضر قرار است در اواسط سال ۲۰۲۷ پرتاب شود، فرود خواهد آورد.
این برنامه بارها به تعویق افتاده است، به تازگی به دلیل مشکلات مربوط به کپسول سرنشیندار اوریون ناسا بار دیگر به تعویق افتاد. طرح آرتمیس ۳ از فضانوردان میخواهد که با استفاده از موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا، زمین را سوار بر کپسول اوریون ترک کنند. در مدار ماه، اوریون با یک مرحله فوقانی استارشیپ روبرو خواهد شد که فضانوردان را به سطح ماه خواهد برد.
با توجه به محدودیتهای بودجه ناسا و دشواری کلی ماموریتهای سرنشیندار، بهویژه زمانی که شامل یک سامانه پرواز فضایی کاملا جدید باشد، مشخص نیست که آیا آرتمیس ۳ در سال ۲۰۲۷ آماده پرواز خواهد بود یا خیر. شاید ناسا میخواهد قبل از سوار کردن فضانوردان، چند پرواز موفق بدون سرنشین از استارشیپ ببیند.
اما مطمئنا استارشیپ تا آن زمان آماده ایفای نقشهای معمولیتری در پروازهای فضایی خواهد بود.
موشک بزرگتر، تقاضای بیشتر
به گفته اسپیسایکس، استارشیپ در طول زمان حتی بزرگتر و قدرتمندتر خواهد شد.
با چند ارتقای برنامهریزیشده، استارشیپ سه برابر نیروی رانش سترن V را به علاوه مزیت قابلیت استفاده مجدد کامل، خواهد داشت.
استارشیپ ۲ قادر به حمل بیش از ۱۰۰ تُن به مدار خواهد بود و استارشیپ ۳ قادر خواهد بود بیش از ۲۰۰ تُن را به مدار ببرد. میزان جرمی که ما قادر به پرتاب به ازای هر موشک هستیم برای ایجاد شهری پایدار در مریخ بسیار مهم است.
ماسک میگوید از آنجایی که استارشیپ کاملا قابل استفاده مجدد است، این وسیله نقلیه در نهایت میتواند چنین مقادیری را با تنها دو تا سه میلیون دلار در هر پرواز ارائه دهد. این بسیار ارزان خواهد بود. اسپیسایکس در حال حاضر ماموریتهای فالکون ۹ را به قیمت حدود ۶۷ میلیون دلار میفروشد.
این اعداد پیشبینیشده استارشیپ ممکن است برای استقرار در مریخ طراحی شده باشند، اما این موشک بزرگ میتواند در نهایت ماموریتهای زیادی را ممکن کند. اسپیسایکس قصد دارد مونتاژ ابرصورت فلکی پهن باند استارلینک خود را با استفاده از استارشیپ به پایان برساند و مشتریان مختلفی نیز احتمالا راههایی برای استفاده از این وسیله نقلیه پیدا خواهند کرد.