چرا مربیان در دربی ترسو می‌شوند؟
دربی ۹۷ نیز مانند سایر شهرآوردها با حاشیه و حساسیت آغاز شد اما در نهایت با تساوی بدون گل به پایان رسید. از دو تیم استقلال و پرسپولیس انتظار می رفت تا یک بازی تهاجمی با خلق موقعیت های فراوان را به نمایش بگذارند اما چنین نشد و سهم دو تیم یک امتیاز از این بازی بود.
چنانچه استقلال و پرسپولیس در رقابت های جام حذفی به مصاف هم نروند، به احتمال فراوان این آخرین شهرآورد دو تیم در قرن کنونی بود. دیداری که با تساوی بدون گل به پایان رسید و به نظر نمی رسد هواداران دو تیم از این نتیجه راضی بوده باشند.
این بازی شامل حواشی متفاوتی بود که شاید مهمترین آن، بحث تبلیغات محیطی بود. جایی که تابلوهای تبلیغاتی استقلال و سازمان لیگ جلوه عجیب و غریبی به استادیوم آزادی داده بود. ضمن اینکه مسائل داوری از دیگر اتفاقات مهم این بازی بود.
مربیان در دربی ترسو می شوند
یکی از نکات منفی این دیدار این است که مربیان هر دو تیم فقط یک چیز می خواهند، آن هم نباختن است. سرمربیان دو تیم که از محبوبیت بالایی هم در بین هواداران برخوردار هستند؛ شکست در دربی را تجربه کردند و این بار نمی خواستند شکست دیگر در کارنامه خود داشته باشند. آنها سعی کردند اول بازی را مدیریت کنند و بعد به سراغ حمله و ضربه زدن به حریف بروند. نکته‌ی ناامیدکننده در مورد دربی نه تساوی بدون گل و نه حتی ضعف مفرط در خلق موقعیت که عدم تمایل و تلاشی از سوی مربیان دو تیم برای انجام تغییری مثبت در جهت به دست گرفتن بازی بود. در سه دربی اخیر آنچه کمتر مشاهده شده بازی تاکتیکی و فنی و در نهایت زیبایی و گل بوده و برعکس آنچه دیده شده جنجال‌ها و مصاحبه‌های پس از بازی بوده که احتمالا این بار نیز چند نفری را به جان هم خواهد انداخت!
