مدیرعامل اسبق پرسپولیس مطرح کرد:
رمزگشایی از نفوذ شرط‌بندها به فوتبال
شرطبندی در فوتبال برای امروز و دیروز نیست. از دهه‌های ابتدای قرن ۱۹ به ویژه در انگلیس، بنگاه‌های شرطبندی از مسابقات اسب‌سواری روی فوتبال زوم کردند تا از طریق این ورزش محبوب پولی به جیب بزنند.
هر چند در ایران شرطبندی خیلی دیر سیستماتیک شد ولی حالا شاهد تولد هر روزه این بنگاه‌ها هستیم. محمد رویانیان، مدیرعامل اسبق پرسپولیس یکی از چهره‌هایی بود که اعتقاد داشت شرط‌بندها روی نتایج تیمش اثر داشتند. آنها دوره‌ای شکست‌های بدی می‌خوردند. حالا بعد از سال‌ها در این باره با مدیر پیشین قرمزها گپی زدیم.
شما یکی از کسانی بودید که در فوتبال ایران خیلی جدی درباره شرطبندی جنجال کردید و گفتید حتی بنگاه‌های شرطبندی در نتایج فوتبال اثرگذار هستند. الان که سال‌ها گذشته، می‌گویید که اطلاعات‌تان چه بود؟
من قبل از این‌که وارد فوتبال شوم، پلیس بودم. الان هم هستم. این را نمی‌شود کتمان کرد. طبیعی بود که وقتی آدمی با آن سابقه وارد فوتبال شود، ارتباطات گسترده‌ای با مجموعه پلیس از جمله پلیس فتا دارد. من اطلاعات خوبی داشتم و طبیعی بود آنها را از پلیس گرفته باشم. در آن زمان از طریق همین اطلاعات و ارتباطاتی که داشتم، یکسری سایت‌های شرطبندی را شناسایی کردیم. اراده این بود که جلوگیری کنیم و برخورد صورت گیرد.
یعنی در آن زمان دستگیری‌هایی اتفاق افتاد؟
تا جایی که یادم هست ۲۰۰ سایت شرطبندی بسته شد. منتها چند برابرش وجود داشت. وقتی طناب را می‌گرفتید و جلو می‌رفتید، به جاهایی می‌رسیدید که شگفت‌انگیز بود. سوال می‌کردیم چرا؟
روشن‌تر بگویید. یعنی عضو ارکان فوتبال بودند؟
در فوتبال بودند. من نمی‌دانم این چیزها در ارکان فوتبال دنیا قانونی هست یا نه؟ چیزی که ما دیدیم فقط شرطبندی صرف نبود. یعنی به داخل فوتبال هم نفوذ کرده بودند. من به کسی توهین نمی‌کنم یا اتهام نمی‌زنم ولی متاسفانه نفوذ بنگاه‌های شرطبندی به داخل فوتبال وجود داشت و طبیعی بود از طریق ساز و کارهایشان تاثیرگذار باشند. این جرم بود دیگر.
یعنی نتایج را تعیین می‌کردند؟
من خودم در جلساتی که با پلیس فتا داشتم، درباره این مساله صحبت کردم. گفتم به دلیل میزان نفوذ بالای بنگاه‌ها، شرط‌بندی‌ها روی نتایج اثر می‌گذارد. ببینید چنین فضایی هم قابل مدیریت نیست. یک وقتی هست که شما در خارج از کشور تبلیغات شرطبندی را داخل ورزشگاه یا روی لباس تیم‌ها می‌بینی. اینها قوانین دارند. بازیکنان اجازه ندارند شرطبندی کنند وگرنه محروم می‌شوند. حرف ما این بود که اگر این کار صورت می‌گیرد، یک سری چارچوب برایش در‌نظر گرفته شود. الان بعضی شرکت‌ها هستند که پیش‌بینی می‌گذارند. بر اساس آن درآمد دارند و جایزه هم می‌دهند. من می‌گویم این شرط‌بندی‌ها نه تنها روی فوتبال که روی مردم و جوان‌ها اثر گذاشت. ته این سایت‌ها باخت است. چقدر آدم‌ها که باختند و بدبخت شدند. از طرفی نقطه سیاه موضوع، اتصال فوتبال و شرطبندی با هم بود. این اتفاق فساد را در پی داشت.
بعدها دو سه بازیکن خود شما سایت شرطبندی زدند. آن زمان در ماجراها دخالت داشتند؟
من کاری به بچه‌هایی که رفتند و این کار را کردند ندارم. ولی هنوز معتقدم ارتباط ناسالمی بالاخره این وسط وجود دارد و باید مراقب بود.
افشاگری درباره شرطبندی
شرطبندی و ماجراهایش در فوتبال، گاهی بدجور صدای مربیان را بالا برده است. علی لطیفی مهاجم اسبق تیم‌ملی یکی از آنهاست. او می‌گوید: «بدون هیچ مقدمه‌ای فردی به من گفت اگر با ما کار کنی به نان و نوایی می‌رسی. عین جمله‌اش را بگویم. گفت نیازی نیست ببازی. ما تیم حریف را هم خریده‌ایم. نمی‌دانم منظورش بازیکن یا بازیکنان بود یا مربی. گفت ۳ بر ۳ شوید، همه به نان و نوا رسیده‌ایم. روز بعد که مصاحبه کردم و حقیقت را گفتم از ارگانی به من زنگ زدند و من هم داستان را برایشان توضیح دادم.»
او مورد دیگری را هم افشا می‌کند: « در تیمی کار می‌کردم. دقیقه ۹۲ یا ۹۳ یا در طول بازی اتفاقات عجیب و غریبی می‌افتاد. مدام می‌گفتم اینها جزئی از بازی است. اصلا به ذهنم خطور نمی‌کرد زد‌و‌بند شده است. بعدا متوجه شدم بازیکن من شرط بسته بود! اسم نمی‌آورم چون بار حقوقی دارد ولی دو بازیکن من بعدا به کمیته اخلاق رفتند و توضیحاتی دادند.»
