خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس توسط اپراتورهای دولتی

از چندین سال پیش که بحث واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی مطرح شد، تا همین یک سال اخیر که این بحث نه در عمل بلکه روی کاغذ اجرایی شد و سهام در بورس فروخته شد، یک واقعیت و حقیقت مشخص و انکارناپذیر وجود داشت اراده ای برای واگذاری باشگاه ها به صاحبانش یعنی مردم وجود ندارد و هر چه تحت عنوان فروش سهام، خصوصی سازی، واگذاری و ... مطرح می شود بازیچه ای بیش نیست. دولت به هیچ وجه حاضر نیست کنترل این دو باشگاه را نه فقط از جنبه اقتصادی بلکه به دلایل زیاد سیاسی، امنیتی، اجتماعی از دست بدهد.

سهام دو باشگاه در بورس به چند هزار نفر از هواداران علاقمند فروخته و چند صد میلیارد از جیب مردم خرج شد. هرچند اعلام شده که این پول نباید هزینه شود، اما از همان ابتدا مشخص بود که این پول در حساب دو باشگاه بند نمی شود و در چشم بهم زدنی خرج بدهی های انباشته می شود. این اتفاق خیلی زود هم افتاد و حالا از چند صد میلیاردی که مردم با امید و آرزو سهام باشگاه مورد علاقه شان را خریدند هیچ خبری نیست و همگی خرج شده است.

واگذاری عملا یک حرکت کاغذی و صوری بود. در مدیریت دو باشگاه هیچ تغییری به وجود نیامد. در هیات مدیره نیز افراد دولتی، نظامی، سیاسی همچون سابق پست دار شدند. مردمی که سهام را خریدند یک خودکار نتوانستند در دو باشگاه روی میز بگذارند یا بردارند. دولت که دیگر از پس هزینه های چند صدمیلیاردی دو باشگاه بر نمی آمد به معنای واقعی کلمه از احساسات هواداران سواستفاده کرد تا راهی برای تامین مخارج باشگاه ها بیابد و این همان معنایی بود که از خصوصی سازی در ذهن داشت؛ مدیریت دو باشگاه توسط دولت و پرداخت هزینه اش از جیب مردم! حالا پس از فاز اول خصوصی سازی نتیجه برجای مانده این است: هدر رفتن چند صد میلیارد پول مردم، عدم توسعه زیرساخت های دو باشگاه در حد چیده شدن حتی یک آجر، ادامه بدهی ها و التماس مدیران برای دریافت بودجه بیشتر و بیشتر.

حالا در شرایطی که هر دو باشگاه غرق در مشکلات مالی، پرونده های خارجی و بدهی های فراوان هستند بار دیگر بحث فروش سهام دو باشگاه مطرح شده است. اما دولت این بار حتی نیازی به نقش بازی کردن نیز ندیده است و دو اپراتور ارتباطی یعنی همراه اول و ایرانسل را به میدان فرستاده است تا نشان دهد هیچ ابایی ندارد از این که معنای خصوصی سازی را عملا و رسما زیرپا گذاشته و به اصل 90 هم بی اعتنایی کند.

اگر دو باشگاه به این دو اپراتور واگذار شوند، طبیعتا تمام حق استفاده از تبلیغات، آگهی ها و ... نیز در اختیار این دو شرکت قرار می گیرد. در چنین شرایطی مردم چه نقشی در این واگذاری جز پرداخت پول دارند که هنوز از لفظ خصوصی سازی برای این دو باشگاه استفاده می شود؟

حل مشکلات فوتبال راه حل ساده ای دارد که دولت نه تمایلش را دارد، نه اداره اش را و نه اجازه اش را...! رها کردن فوتبال به حال خودش و آزادسازی راهکارهای قانونی و عرفی درآمد زایی یگانه راه حل مشکلات است. در این صورت فوتبال خودش پول خودش را در می آورد که هیچ ثروت انباشته هم تولید می کند.