خداحافظی با ویچ ها سلام به آندلسی ها!
فوتبال ایران در حال گذار از سمت مربیان کروات به مربیان اسپانیایی و پرتغالی است.
فوتبال ایران در دو دهه اخیر اقامتگاه خوبی برای مربیان کروات بوده است اما به نظر می رسد ویچ های فوتبال ایران رفته رفته سرزمین پارس را ترک کرده و جای خود را به مربیان اسپانیایی و پرتغالی می دهند.
هرچند شروع حضور مربیان کروات در ایران به دهه 80 بر نمی گردد اما این بازه زمانی آغاز جدی حضور پرتکرار کروات ها در فوتبال ایران است. تومیسلاو ایویچ کسی بود که تیم راه یافته به جام جهانی را در اختیار گرفت اما رنگ جام جهانی را ندید و برکنار شد. پس از آن بلاژویچ و برانکو هدایت تیم ملی را بر عهده گرفتند و پس از قریب به یک دهه دوری مربیان کروات، اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی نشست اما او هم رنگ جام جهانی را ندید.
منهای این مربیان تیم ملیف کروات های دیگری نظیر بوناچیچ، بگوویچ و کرانچار هم در ایران فعالیت کردند. حالا در هزاره سوم، تعداد مربیان کروات روز به روز در فوتبال ایران کم و کمتر می شود. به نظر می رسد دوره، دوره مربیان آندلسی است. آندلس ناحیه در شبه جزیره ایبری در اروپاست که شامل پرتغال و اسپانیایی امروز می شود. این ناحیه در گذشته های دور تحت سیطره مسلمانان قرار داشته است.
حتی اگر پرونده کارلوس کی روش پرتغالی را در فوتبال ایران برای همیشه بسته شده بدانیم، باز هم باید بپذیریم که نقش پرتغال در فوتبال ایران در حال حاضر پررنگ است. از سه تیم مدعی قهرمانی در لیگ برتر امسال دو تیم یعنی سپاهان و استقلال مربیان پرتغالی دارند. اسپانیایی ها هم کم کم جای خود را در فوتبال ایران باز می کنند. پاکو خمس با تیم خوبی که در تبریز ساخته دیگر باشگاه ها را به استخدام مربیان خارجی ترغیب کرده است. نساجی هم بعد از قطع همکاری با حمید مطهری یک مربی اسپانیایی به خدمت گرفت.
اگر روند حضور پر تکرار کروات ها در فوتبال ایران تکرار شود، بعید نیست در چند سال آینده نیمکت تیم های لیگ برتری پر شود از مربیان پرتغالی و اسپانیایی. اتفاقی که اگر باعث شود سبک فوتبال این دو کشور در ایران پیاده سازی شود، می توان از آن به عنوان یک تجربه خوب استقبال کرد. اما نباید فراموش کرد که هر گردی گردو نیست و در هر کشور صاحب فوتبالی هم مربی خوب و بد وجود دارد.
فوتبال با کیفیتی که این روزها سه تیم سپاهان، استقلال و تراکتور ارائه می دهند می تواند نویدبخش روزهای خوب در فوتبال ایران باشد. در این صورت شاید نیاز نباشد ویترین فوتبال ایران لزوما مربی خارجی داشته باشد. بازیکنانی که در لیگ زیر نظر یک مربی خوب و حرفه ای تمرین دیده باشند می توانند آینده تیم ملی را تضمین کنند در غیر این صورت در اردوی چند روزه تیم ملی پیش از فیفادی معجزه خاصی قرار نیست رخ دهد. مشابه این اتفاق در فوتبال ژاپن و کره جنوبی سالهاست که رخ می دهد
