الگوی سردار در لورکوزن یک فوق ستاره است

آزمون در مصاحبه با آنتن در خصوص هم‌تیمی‌هایش عنوان کرد: هم‌تیمی‌های من بازیکنان خیلی بزرگی هستند و در تیم ملی خودشان بازی می‌کنند. موسی دیابی، ویرتز، پاتریک شیک، امین عدلی، فریمپونگ، تاپسوبا هر چه از آن‌ها بگویم، واقعا کم است. بازیکنان با استعداد که من تا به حال مثل آن‌ها ندیده‌ام.

او در ادامه گفت: می‌توانم شماره یک تیم‌مان را مثال بزنم؛ او تلاش و کیفیتی در زمین دارد که آن کاراکتر برنده بود را نشان می‌دهد. او ده سال از من کوچک‌تر است، ولی من گاهی اوقات با دیدن او در زمین با هیجان بیشتری کار می‌کنم و سعی می‌کنم بیشتر تلاش کنم و این خیلی خوب است و من ایمان دارم که او می‌تواند در سطح یک تیم‌ها بازی کند. او به راحتی از رئال، بارسا و سیتی پیشنهاد دارد و چندین بار به بارسا و بایرن مونیخ لینک شده بود، اما فکر می‌کنم که می‌ماند، چون سال قبل هم به ما گفته بود می‌خواهد یک سال دیگر اینجا بازی کند.

سردار با اشاره به سرعت بالای بازیکنان کنار لورکوزن و عملکرد خوب این تیم روی ضدحملات گفت: من گاهی اوقات واقعا به آن‌ها نمی‌رسیدم، از بس که سرعت دفاع چپ و راست و هافبک چپ و راست‌مان زیاد است.

اصلا سرعت عجیب و غریبی دارند و من باید در کار‌های دفاعی هم کمک می‌کردم و عقب‌تر از آن‌ها می‌ایستادم؛ یک‌باره به پشت دفاع پاس می‌دادند و مگر می‌شد به موسی دیابی با سرعت ۳۷ کیلومتر برسی؟ روی خیلی از توپ‌ها من به خاطر این مسئله دو قدم کم آوردم، ولی واقعا بازی در کنار چنین بازیکنانی لذت دارد؛ آن‌ها کیفیتی دارند که سایر بازیکنان از آن‌ها استفاده می‌کنند و این نکته خیلی مثبتی برای ما است.

این بازیکن ملی‌پوش ایرانی درباره ارتباط با هم‌تیمی‌هایش توضیح داد: خیلی با همه صمیمی هستیم، چون همه جوان هستند و راحت می‌شود با آن‌ها ارتباط گرفت. همه با هم رابطه خیلی خوبی داریم و هیچکس نبوده که با من ارتباط برقرار نکند.

هم‌تیمی‌هایم به خانه ما می‌آیند و من به خانه آن‌ها می‌روم. چندتا از آن‌ها همسایه‌مان هستند و من بی‌خبر می‌روم؛ هیچ ایرادی ندارد و کاملا نزدیک هستیم و رفاقت‌های خوب و سالمی داریم.