دلنوشته همتیمی سیامند رحمان؛ ما افسانه را به چشم دیدیم
سیامند رحمان نه تنها الهامبخش جهان پارالمپیکیها در یافتن تواناییهایشان بود، بلکه جهانی را تلنگر زد تا تواناییهای خود را بیابند.
اولین سالگرد درگذشت سیامند رحمان قهرمان پرآوازه و خوشنام پاراوزنهبرداری در حالی رسیده که خیلی دوستانش، اتفاق تلخ درگذشت او را هنوز باور نکردهاند.
یکی از دوستان قدیمی سیامند، امیر جعفری ملیپوش سبکوزن و افتخارآفرین پاراوزنهبرداری است. جعفری که تجربه سالها حضور در کنار سیامند در اردوها و مسابقات مختلف را دارد، به مناسب اولین سالگرد درگذشت قویترین وزنهبردار معلول جهان دلنوشتهای که در اختیار قرار داده که متن آن به شرح زیر است:
«همیشه در کتابها، داستانهای متعددی از انسانهای خاص، نیرومند، توانا و استثنایی را خوانده بودم. همیشه در کودکی پیگیر قهرمانهای بزرگ ورزشی بودم، رستم شاهنامه را دوست داشتم، تختی را ندیده دوست داشتم، قهرمانها را دوست داشتم.
در سال 2008 و قبل از اعزام به مسابقه جهانی نیوجرسی در آمریکا وقتی قرار شد تیم جوانان انتخاب شود، جوانی در قالب تیم ما قرار گرفت که دریایی از قدرت بود و چهرهای همیشه بشاش داشت.
او آمد، ماند و هر آنچه که باید در ورزش بدست میآورد را کسب کرد. دیگر عادت کرده بودیم که روز پایانی مسابقات سیامند طلا میگیرد و رکورد جدید ثبت میکند. رکوردشکنی، شاد کردن دل پدر و مادرش و یک ملت و همینطور طلا گرفتن عادتش بود.
سیامند آمد، ماند و رفت؛ خیلی هم ناگهانی رفت، آنقدر ناگهانی که من و دوستانم در تیم هنوز باور نکردهایم که دیگر او را نداریم. من، دیگر دوستانم، مردم ایران و دنیای معاصر جملگی این شانس را داشتیم که یک افسانه را با چشم ببینیم. سیامند، یک افسانه و یک داستان حقیقی بود و یک اسطوره واقعی. او نه تنها الهامبخش جهان پارالمپیکیها در یافتن تواناییهایشان بود، بلکه جهانی را تلنگر زد تا تواناییهایشان را بیابند.
شاید روزی، روزگاری در سالهای آینده از سیامند بنویسند و مردم آن روزگار رکورد 310 کیلوگرمی او را افسانه بدانند، ولی ما دیدیم که او این کار را بهخوبی انجام داد، به راحتی و با لبخند...
یادش همیشه در خاطرمان میماند، روحش شاد.»
منبع: تسنیم
24