شاخص‌های کیفیت هوا بیانگر چه شرایطی هستند؟

شاخص کیفیت هوا (AQI) به شش دسته تقسیم‌بندی می‌شود. این شاخص اگر بین عدد صفر تا ۵۰ باشد، هوا پاک است و در این شرایط کیفیت هوا سبز رنگ خواهد بود که نشان‌دهنده کیفیت هوای مطلوب است و در این شرایط خطری سلامت انسان را تهدید نمی‌کند.

چنانچه شاخص کیفیت هوا بین عدد ۵۱ تا ۱۰۰ باشد، کیفیت هوا زرد رنگ و قابل قبول گزارش می‌شود. در این شرایط غلظت آلاینده‌ها کمتر از حدی است که بر سلامت انسان تاثیر منفی داشته باشد.

بر این اساس شاخص کیفیت هوا اگر بین اعداد ۱۰۱ تا ۱۵۰ و نارنجی رنگ باشد، کیفیت هوا ناسالم برای گروه‌های حساس است. در این شرایط گروه‌های حساس مانند کودکان، سالمندان، بیماران قلبی و ریوی و زنان باردار اثرپذیری بیشتری از آلودگی هوا خواهند داشت و توصیه می‌شود که این افراد از تردد طولانی مدت در فضای باز خودداری کنند.

کیفیت هوا زمانی به رنگ قرمز درمی‌آید که شاخص آن فراتر از عدد ۱۵۰ رود. از این‌رو چنانچه شاخص کیفیت هوا بین عدد ۱۵۱ تا ۲۰۰ باشد، گفته می‌شود که هوا برای همه افراد ناسالم است. در این شرایط کلیه افراد جامعه در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی هوا قرار می‌گیرند و ممکن است گروه‌های حساس دچار عوارض شدیدتری شوند. زمانیکه که کیفیت هوا برای همه افراد ناسالم است، توصیه می‌شود که تمامی افراد جامعه از فعالیت طولانی مدت در فضای باز خودداری کنند.

بر اساس اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران چنانچه شاخص کیفیت هوا بین عدد ۲۰۱ تا ۳۰۰ باشد هوا بسیار ناسالم و به‌رنگ بنفش است و شاخص کیفیت هوا بین اعداد ۳۰۱ تا ۵۰۰ بیانگر شرایط کیفی هوای خطرناک است.

اگر کیفیت هوا در وضعیت بنفش قرار گیرد احتمال بروز عوارض جدی بر سلامت افراد جامعه افزایش پیدا می‌کند همچنین چنانچه شاخص قهوه‌ای رنگ شود و به بالاتر از عدد ۳۰۰ رسد کلیه افراد جامعه باید از قرار گرفتن در هوای آزاد خودداری کنند و یا حتی الامکان شهر را ترک کنند.

بر اساس این گزارش در تهران سالانه بیش از ۱۰ هزار تن ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون - به‌عنوان عامل اصلی آلودگی هوای کلانشهرها - تولید می‌شود. مطالعات سال ۲۰۱۸ بانک جهانی نشان می‌دهد که آلودگی هوا سالانه ۲.۶ میلیارد دلار به تهران خسارت وارد می‌کند. این رقم برای کل کشور نیز ۷ میلیارد دلار گزارش شده است.

منبع: ایسنا

18