2 شرط مادر مقتول برای بخشیدن قاتل پای چوبه دار

شهریور سال 88 گزارش مرگ مرد 40 ساله‌ای در یکی از بیمارستان‌های شمال تهران به تیم جنایی اعلام شد. با اعلام این خبر تحقیقات به دستور بازپرس جنایی آغاز و در بررسی‌های اولیه مشخص شد مرد جوان در یک درگیری خیابانی با ضربه چاقو مصدوم شده و پس از انتقال به بیمارستان جان خود را از دست داده است.

در ادامه بررسی‌ها هویت قاتل به دست آمد و در نهایت کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی موفق شدند مرد 27 ساله را در مخفیگاهش بازداشت کنند. متهم در تحقیقات اولیه به قتل اعتراف کرد و گفت: در حال عبور از خیابان بودم که با مقتول چشم در چشم شدم و همین موضوع انگیزه‌ای برای دعوا و بعد از آن قتل شد.

از کاری که کرده‌ام، بشدت پشیمانم. با اعتراف مرد جوان  پرونده او به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده و به درخواست اولیای دم به قصاص محکوم شد. با تأیید این حکم در دیوان عالی کشور، پرونده برای اجرای حکم به شعبه دوم اجرای احکام رفت تا مقدمات قصاص فراهم شود.

مرد زندانی که توانسته بود در روزهای حبس چندین جزء قرآن حفظ و از گناهش توبه کند، با ابراز پشیمانی خواهان بخشش خود شد. بدین ترتیب چندین جلسه صلح و سازش برگزار شد.

اما اولیای دم خواهان قصاص قاتل بودند بنابراین وی را پای چوبه دار بردند اما او توانست از اولیای دم مهلت بگیرد با این حال او دوبار دیگر پای چوبه دار رفت و هر بار موفق به گرفتن مهلت می‌‌شد تا اینکه سرانجام  اولیای دم با توجه به رفتار وی در زندان و حفظ چندین جزء قرآن، به حرمت اربعین حسینی از قصاص او با دو شرط گذشت کردند؛ شرط اول این بود که وی پس از آزادی به محله آنها تردد نکند و شرط دوم دریافت دیه بود.

با قبول این دو شرط از سوی عامل جنایت، اولیای دم از قصاص گذشت کرده و به‌زودی مرد زندانی که اکنون 50 سال دارد، پس از 13 سال حبس آزاد خواهد شد.