سطح مریخ شبیه به یک قاتل است!
پژوهشگران پیشتر فکر میکردند که میکروارگانیسمها میتوانند روی سطح سیارهی سرخ زنده بمانند؛ اما اکنون آزمایشهایی که به تازگی در محیطهای آزمایشگاهی انجام شدهاند، کاملاً با دیدگاه پژوهشگران در تضاد هستند.
به گزارش خبر فوری و به نقل از زومیت، پژوهشگران پیشتر فکر میکردند که میکروارگانیسمها میتوانند روی سطح سیارهی سرخ زنده بمانند؛ اما اکنون آزمایشهایی که به تازگی در محیطهای آزمایشگاهی انجام شدهاند، کاملاً با دیدگاه پژوهشگران در تضاد هستند. با توجه به آزمایشهای جدید، امکان زنده ماندن هرگونه باکتری روی سطح مریخ صفر است.
مشکل خاک مریخ را باید در پرکلرات ها (ترکیبات شیمیایی حاوی کلر که سال ۲۰۰۸ در مریخ کشف شدند) جستجو کرد. این ترکیبات شور، همان عاملی هستند که آب روی سطح مریخ را به صورت مایع نگه میدارند؛ در واقع آن را به آب نمک تبدیل میکنند. پرکلراتها برای انسانها سمی هستند؛ اما برای میکروبها مشکل خاصی را ایجاد نمیکنند. از آنجایی که این ترکیبات میتوانند به حفظ آب به شکل مایع روی سطح مریخ کمک کنند؛ بنابراین به احتمال زیاد میتوانند حتی برای حیات در سیارهی سرخ مفید باشند، البته ما اینگونه فکر میکردیم.
قرار گرفتن در معرض تابش پرتو فرابنفش، یکی از راههایی است که میتواند پرکلرات را به اکسیدان تبدیل کند و از آنجایی که اتمسفر مریخ در مقایسه با زمین نازکتر است، پرتوهای فرابنفش میتوانند سطح مریخ را به شکل گستردهای بمباران کنند.
دانشمندان برای انجام آزمایشهای خود، باکتریهایی معمولی را که با نام (Bacillus subtilis) شناخته میشوند و در محیط فضاپیماها نیز وجود دارند، انتخاب کردهاند و آنها را در شرایط شبیهسازی شده مریخ قرار دادهاند. دانشمندان، این باکتریها را در محلول منیزیم پرکلرات با غلظت مشابه آن چیزی که در مریخ یافت شد قرار دادهاند و سپس آنها را در معرض نور فرابنفش (با همان طول موج مشابه سطح مریخ) گذاشتند. پس از گذشت تنها ۳۰ ثانیه، تمام باکتریها از بین رفتند و هیچکدام از آنها زنده نماند.
این آزمایش نشان داد که اگر احتمال وجود حیات در مریخ حتی یک درصد هم باشد، باید زیر خاکهای سطحی این سیاره به دنبال آنها بود؛ زیرا شرایط روی سطح مریخ، اصلاً برای شکلگیری و پرورش حیات مناسب نیست. پژوهشگران در این خصوص نیز میگویند:
اثرات سمی اکسیدانها بر سطح مریخ هنوز کاملاً مشخص نیست؛ اما مشاهداتی که ما از سطح مریخ داشتهایم، نشان میدهند که سطح این سیاره برای سلولهای زنده بسیار زیان آور است که عامل اصلی آن نیز دستهای از اکسیدانها مانند اکسید آهن و پرکلراتها هستند و وقتی که در معرض تابش فرابنفش باشند، شرایط بیرحمی را پدید میآورند.
مریخ سیارهای پرنمک است و هرگونه آبی که در سطح آن جریان یابد، شور خواهد بود. اگر این جریانها واقعاً باعث متمرکز شدن پرکلراتها شوند، آنگاه باید گفت که مریخ هیچگاه محیطی مناسب برای حفظ حیات نخواهد بود. از آنجایی که پرکلراتها در سرتاسر خاک مریخ وجود دارند؛ بنابراین همین موضوع باعث میشود که بسیاری از بخشهای سیارهی سرخ برای حیات مناسب نباشند.
33