داروی شکست خورده آلزایمر در کاهش وزن موفق عمل می‌کند
یک داروی آزمایشی که برای درمان آلزایمر ساخته شده بود، در کاهش چاقی و افزایش عملکرد قلب در موش‌ها موثر واقع شده است. این دارو در درمان زوال عقلی موفق عمل نکرده بود.
به گزارش نیواطلس، محققان سراسر جهان به دنبال یافتن درمان ضد چاقی هستند. قرصی که بتواند توانایی بدن در چربی‌سوزی را بهبود بخشد. گروهی از محققان دانشگاه "جانز هاپکینز"(Johns Hopkins) بر آنزیمی به نام "phosphodiesterase ۹" یا "PDE۹" تمرکز کردند. این آنزیم یکی از ۱۱ آنزیم خانواده‌ی بزرگ "phosphodiesterase" ها است.
چندین سال است که مهارکننده‌های PDE۹ تولید می‌شوند اما تاکنون هیچ‌کدام از آن‌ها به مرحله‌ی آزمایش بالینی نرسیده‌اند و تاییدیه دریافت نکرده‌اند.
چنین درمان‌هایی برای کم خونی داسی شکل و اسکیزوفرنی در حال بررسی است اما آلزایمر احتمالا یکی از اهدافی است که به طور کامل مورد تحقیق قرار گرفته است.
یکی از مهارکننده‌های "PDE۹" که توسط شرکت فایزر ساخته شده "PF-۰۴۴۴۷۹۴۳" نام دارد. این مهارکننده در فاز ۲ آزمایش‌ها در درمان علائم آلزایمر شکست خورد. با این حال در سال ۲۰۱۵ محققان "جانز هاپکینز" دریافتند که آنزیم "PDE۹" در بافت قلب به میزان زیادی وجود دارد و می‌تواند به طور بالقوه در بیماری‌های قلبی نقش داشته باشد.
گام بعدی محققان بررسی اثر این آنزیم در بهبود بیماری‌های قلبی-عروقی از جمله کلسترول بالا، فشار خون و اضافه وزن بود. برای این کار محققان از "PF-۰۴۴۴۷۹۴۳" برای مهار آنزیم "PDE۹" در موش‌ها استفاده کردند.
این حیوانات تحت رژیم چاق کننده قرار گرفتند و به مدت بیش از هشت هفته مهارکننده "PDE۹" یا دارونما دریافت کردند. نتایج به دست آمده کاهش وزن قابل توجهی در برخی از موش‌ها نشان داد. اثربخشی این دارو وابسته به هورمون‌های جنسی ماده بود.
موش‌های نر، در مقایسه با گروه شاهد، در طول این تحقیقات ۲۰ درصد کاهش وزن نشان دادند. نکته حائز اهمیت این است که کاهش وزن تنها در بافت‌های چربی رخ داد و تغییری در میزان غذای مصرفی و فعالیت بدنی ایجاد نشد. درصد بیشتری از کاهش وزن در موش‌های ماده‌ای که تخمدان آن‌ها برداشته شده بود، مشاهده شد.
"سومیتا میشرا"(Sumita Mishra)، یکی از محققان این مطالعه می‌گوید: یافته‌ها نشان می‌دهد که این داروی آزمایشی اثربخشی زیادی برای موش‌های ماده نداشته است که این موضوع به دلیل وجود هورمون استروژن است. این هورمون عملکردی مشابه بر مهار "PDE۹" دارد اما با کاهش این هورمون، مهارکننده "PDE۹" اثربخش خواهد بود.
در این مطالعه پیشرفت‌هایی در زمینه عملکرد قلبی عروقی نیز در موش‌ها دیده شد. این دارو باعث کاهش چربی در کبد، کاهش کلسترول خون و بهبود نشانگرهای زیستی مرتبط با فشار در قلب می‌شود.
"دیوید کاس"(David Kass)، محقق اصلی این تحقیقات می‌گوید: اگر این یافته‌ها در انسان‌ها مورد استفاده قرار گیرد ممکن است بتوان بدون تغییر در رژیم غذایی و فعالیت بدنی در طی چند هفته وزن بدن را به طور قابل توجهی کاهش داد.
او افزود: من نمی‌گویم که بی تحرک بمانیم و قرص مصرف کنیم. اما فکر می‌کنم با ترکیب این روش با رژیم غذایی و فعالیت بدنی، اثرات آن بیشتر نیز می‌شود.
"کاس" خاطرنشان کرد، از آن‌جا که این دارو در حال حاضر چندین آزمایش انسانی را پشت سر می‌گذارد می‌توان ایمنی آن را نشان داد.
او می‌گوید: در حال حاضر هیچ قرص موثری برای درمان چاقی وجود ندارد. چاقی یک مشکل جهانی است که باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر می‌شود. آن چه که این تحقیقات را قابل توجه می‌کند یافتن داروی خوراکی برای فعال کردن فرآیند چربی‌سوزی و کاهش تجمع چربی در کبد و قلب در موش‌ها است.
منبع: ایسنا
66
