هایپرلوپ چیست؟

تصور کنید طی تنها چند دقیقه از تهران به مشهد بروید آن هم ارزان و بی خطر. این کاری است که هایپرلوپ قرار است انجام دهد. ایده هایپرلوپ که اولین بار توسط ایلان ماسک، مدیر تسلا و SpaceX مطرح شد، درباره ساخت کپسولی است که می تواند در لوله های آلومینیومی کم  اصطکاک  با سرعت حدود 700 مایل بر ساعت (۱۱۲۰ کیلومتر بر ساعت) حرکت کند.

مجموعه ای از کپسول ها درون لوله هایی قرار خواهند داشت که داخل آن ها کاملا خلا یافت می شود. در این حالت به جهت عدم هرگونه اصطکاک، می توان یک شی را تا سرعت 1120 کیلومتر بر ساعت به حرکت درآورد.

به نظر بسیار هیجان انگیز و دیوانه وار می آید. وقتی ماسک آن را معرفی کرد، گفت که توانسته اند پروتوتایپ طرح هایپرلوپ را بسازند. اما چنین پروژه ای برای کسی که دو شرکت بزرگ را با ایده هایی بسیار رویایی اداره می کند، زیر دست و پا گم می شود.

ماسک می گوید: «اگر این پروژه برای من اولویت داشت، احتمالاً می توانستم طی یک یا دو سال انجامش دهم.» حالا که ایلان ماسک با تسلا و SpaceX در افق محو شده، شاید بهتر باشد شخص دیگری به دنبال این پروژه برود. اینجاست که Hyperloop Technologies وارد می شود. شروین پیشه ور، سرمایه گذار ایرانی الاصل یکی از مهمترین اشخاص در رهبری این پروژه است.

ایده هایپرلوپ که اولین بار توسط ایلان ماسک، مدیر تسلا و SpaceX مطرح شد

در حال حاضر چند سالی از تجاری ‌شدن طرح قطارهای هایپرلوپ می گذرد و همچنان توسعه و گسترش این فناوری به دست مهندسان در حال انجام است. قطار هایپرلوپ تولید شده توسط شرکت اسپیس ایکس شامل دو دالان اصلی است که از شهر سانفرانسیسکو تا لس آنجلس امتداد دارد و کپسول های حامل مسافران با سرعت حدود 1126 کیلومتر در ساعت درون آنها حرکت می کند.

برای به حرکت درآوردن کپسول ها از نیروی محرکه بادی استفاده می شود و شتاب دهنده های مغناطیسی نیز برای سرعت بخشیدن به آن، در طول دالان تعبیه شده است. دالان‌ها فشار محیطی را تقریبا در حد خلأ کاهش داده و با فراهم کردن محفظه ای از هوا در اطراف کپسول ها، امنیت آنها را در چنین سرعتی تضمین می کند.

در بخش های کوچکی از دالان‌ها، هوای جلوی کپسول ها فشرده می شود که می تواند مشکل ساز باشد. بنابراین دالان ها نیازمند سازوکاری هستند که از متراکم شدن هوا در جلوی کپسول ها جلوگیری کند. شرکت اسپیس ایکس برای حل این ایراد، یک متراکم کننده هوا (Air Compressor) در جلوی هر یک از کپسول ها طراحی کرده است که هوا را از جلو به عقب کپسول منتقل می‌کند.

یک مشکل بزرگ دیگر این است که کپسول ها هنگام حرکت با چنین سرعتی، نمی توانند از پیچ های بزرگ یا پستی ‌و بلندی های موجود در مسیر دالان ها عبور کنند. به همین دلیل این فناوری برای مسیرهای مستقیم و هم سطح زمین مورد استفاده قرار می گیرد.

در واقع کابین های مخصوص هایپرلوپ حالتی شناور در تونل ها دارند که به این ترتیب موضوع اصطکاک تا حد زیادی از بین رفته و با توجه به فشار پایین هوا امکان رسیدن به سرعتی نزدیک به صوت فراهم می شود. این گونه از حمل و نقل را به عنوان پنجمین نسل از حمل و‌ نقل و تکنولوژی دوستدار طبیعت و کم مصرف تلقی می کنند.

طی روزهای گذشته قراردادی میان شرکت Hyperloop One و شرکت DP World در دبی امضا شد که بر اساس آن، ظاهرا به زودی قرار است فناوری «هایپرلوپ» پای خود را به خطه خاورمیانه نیز باز کند.

کشور امارات متحده می خواهد آن را در دبی پیاده سازی کند

این ایده هنوز در حال تکمیل است، ولی با این حال، کشور امارات متحده می خواهد آن را در دبی پیاده سازی کند. دبی در نظر دارد این فناوری را در بندر جبل علی و برای حمل و نقل کالاها و مسافرانی که با کشتی به این بندر می رسند اجرایی کند، البته این تازه شروع کار است.

پیتر دیاماندیس، مدیر ارشد شرکت Hyperloop One در مورد این پروژه می گوید که: این تکنولوژی در دل کریدورهای فعلی حمل و نقل دبی قابلیت پیاده سازی دارد، چرا که با خارج کردن کامیون ها و تریلی های حمل بار از جاده ها، تا حد زیادی بار ترافیکی کاهش یافته و هزینه های حمل و نقل نیز به شدت کم خواهد شد.

امروز اکثر کشورهای دنیا در حالی به سمت استفاده از تکنولوژی برتر ریلی پیش می روند که حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی آب و هوا برای آنان در درجه و جایگاه اول قرار دارد. فراموش نکنیم الگو گیری از تکنولوژی های برتر ریلی و کسب تجارب کشورهای توسعه یافته در بخش ریلی، اهداف راه آهن کشور را محقق خواهد ساخت.