کشف سیاره های دوقلوی مملو از آب در نزدیکی زمین

دو سیاره عجیب که ۲۱۸ سال نوری از ما فاصله دارند، ممکن است به طور کامل با اقیانوس‌هایی به عمق ۵۰۰ برابر زمین پوشیده شده باشند. احتمالا حیاتی در این جهان‌های آبی دوقلو به نام Kepler-۱۳۸ c و d وجود ندارد، اما ممکن است تعداد زیادی از آن‌ها در سراسر کهکشان پراکنده باشند.

هر دو سیاره فراخورشیدی به دور ستاره‌ای به نام کپلر-۱۳۸ می‌چرخند که در سال ۲۰۱۴ یافت شدند. مشاهدات در آن زمان نشان می‌دهد که آن‌ها جهان‌های نسبتا متفاوتی با یکدیگر هستند، اما عمدتا از سنگ ساخته شده‌اند. اکنون کارولین پیولت از دانشگاه مونترال و همکارانش مجموعه جدیدی از مشاهدات را با استفاده از تلسکوپ‌های فضایی هابل و اسپیتزر و همچنین رصدخانه دبلیو ام کک در هاوایی انجام داده‌اند که خلاف این را نشان می‌دهد.

در حالی که قبلا تصور می‌شد این ستاره تنها سه سیاره دارد، این مشاهدات شواهدی از جهان چهارم را نشان داد. از جمله سیاره اضافی در شبیه‌سازی‌های این منظومه نشان داد که Kepler-۱۳۸ c و d بسیار شبیه‌تر از آن چیزی هستند که محققان در ابتدا تصور می‌کردند. جرم هر کدام کمی بیشتر از دو برابر زمین با شعاع حدود ۱.۵ برابر زمین است.

محققان با قرار دادن این اعداد جدید در مدل‌های خود دریافتند نیمی از حجم هر سیاره باید از چیزی سبک‌تر از سنگ، اما سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم موجود در جهان‌های گازی باشد، محتمل‌ترین توضیح آن آب است.

پیوله می‌گوید: «این می‌تواند مولکول‌های دیگری باشد که چگالی مشابه آب داشته باشند؛ متان یا آمونیاک جایگزین‌های خوبی هستند، اما دلیل اینکه ما فکر می‌کنیم محتمل‌ترین گزینه آب است، این است که آب فراوان‌ترین جایگزین در جهان است».

با این حال آب با وجود اهمیتی که برای زندگی دارد، لزوما سیاره را قابل سکونت نمی‌کند. Kepler-۱۳۸ c و d هر دو نسبتا نزدیک به ستاره خود هستند، بنابراین به جای پوسته‌های یخی که بیشتر جهان‌های مملو از آب در منظومه شمسی ما را نشان می‌دهند، احتمالا دارای اتمسفر متراکم از بخار هستند. در زیر اتمسفر، انتظار می‌رود دما به بیش از ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد برسد و فشار‌ها حداقل ۱۰۰ برابر یا شاید هزاران بار بیشتر از سطح زمین باشد.

پیوله می‌گوید: این‌ها احتمالا بهترین سیارات برای زندگی نیستند، اما این واقعیت که آن‌ها وجود دارند، به این معنی است که ممکن است سیاراتی با ترکیباتی مانند این وجود داشته باشند، اما فقط کمی دورتر از ستارگان میزبانشان، و این دری را به روی نوع کاملا جدیدی از جهان قابل سکونت می‌گشاید.