مسعود بهنود از بی‌بی‌سی رفت

بهنود گرچه هیچ‌گاه به لحاظ سازمانی کارمند بی‌‌بی‌سی نشد اما همکاری طولانی‌مدتی با این رسانه داشت به طوری‌که اکنون یکی از رکوردداران همکاری با بی‌بی‌سی بدون رابطه استخدامی محسوب می‌شود.

این روزنامه‌نگار ایرانی از سال ۱۳۷۴ تولید محتوا برای بخش فارسی رادیو بی‌بی‌سی را با مرور روزانه مطبوعات آغاز کرد. بهنود هر شب مهم‌ترین گزارش‌ها، مطاحبه‌ها و گاه اخبار اختصاصی و مهم روزنامه‌های چاپ تهران را برای مخاطبان مرور می‌کرد. این برنامه تا زمان دستگیری‌اش در دوره اصلاحات ادامه داشت.

بهنود پس از آزادی برای دیدار با فرزندانش راهی اروپا شد اما در آستانه بازگشت‌اش، قاضی وقت دادگاه مطبوعات، سعید مرتضوی در مصاحبه‌ای اعلام داشت دادگاه برای این روزنامه‌نگار ۲۳ ماه دیگر حبس تعیین کرده است. این مصاحبه، به نوعی اعلام پایان کار برخی از روزنامه‌نگاران در رسانه‌های داخلی تلقی شد و موجی از مهاجرت یا اقامت ژورنالیست‌های ایرانی در خارج از کشور را پدید آورد.

سردبیر روزنامه آیندگان با اقامت در اروپا، برنامه مرور روزنامه‌هایش را از سر گرفت و با تاسیس تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی، او یک برنامه هفتگی برای این رسانه ساخت که مفصل‌تر به مرور مطالب و حال و هوای مطبوعات ایران پرداخت که این‌بار گستره‌اش از تهران هم فراتر رفته بود. این برنامه ۵ سال تداوم داشت.

بهنود سپس به رادیو بازگشت و برنامه‌ای هفتگی برای معرفی کتاب‌های فارسی چاپ ایران ساخت که این برنامه هم ۵ سالی دوام داشت.

پس از تعطیل‌شدن رادیو، این روزنامه‌نگار ایرانی، گزارشی هفتگی برای سایت بی‌بی‌سی فارسی نوشت با عنوان «فرهنگ و هنر در هفته».

گفته می‌شود جدایی بهنود از بی‌بی‌سی تصمیمی شخصی بوده است برای تمرکز بر کتاب‌های نیمه‌کاره‌اش. او در صفحه شخصی‌اش در شبکه اجتماعی اینستاگرام، چند باری درباره کتاب‌های نیمه‌کاره‌اش و از جمله خاطرات ۵ دهه روزنامه‌نگاری خود صحبت کرده است.

با این‌که تصمیم بهنود تصمیم شخصی عنوان گرفته اما برخی از کارشناسان رسانه معتقدند این جدایی بی‌ارتباط با فضای حاکم بر رسانه‌های فارسی خارج از کشور در یک‌سال اخیر نیست. بر اساس یافته‌های خبرنگار انصاف نیوز، از سال پیش و هم‌زمان با ناآرامی‌های اجتماعی پدید آمده پس از فوت مهسا امینی، رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور دچار چنددستگی و بروز اختلاف نظرهای شدید در نحوه پوشش اخبار و رویدادهای مرتبط با آن ناآرامی‌ها شدند. برچسب‌هایی مانند تندرو – کندرو، سلطنت‌طلب – محور مقاومتی، برانداز-جاسوس جمهوری‌اسلامی و… از برداده‌های این اختلافات بود که در فضاهای غیررسمی ژورنالیسم ایرانی به گوش می‌رسید.

پس‌لرزه‌های اعتراض موسوم به زن، زندگی، آزادی، تا همین امروز رسانه‌های فارسی‌زبان را زیر و زبر کرده است؛ جدایی بسیاری از روزنامه‌نگاران و ژورنالیست‌ها از رسانه‌های محل فعالیت خود، تغییر دفتر مرکزی ایران‌اینترنشنال از لندن به نیویورک و اعلام تعطیلی من و تو تنها بخشی از این تحولات تلقی می‌شود که جدایی بهنود از بی‌بی‌سی پس از ۲۸ سال را هم می‌توان در چارچوب آن تحلیل کرد.