در گفتگو با همسر یکدندگی نکنید

یکی از اصلی‌ترین دلایل همه معضلات خانوادگی این است که اعضای خانواده و به ویژه همسران نمی‌توانند یا بلد نیستند با هم حرف بزنند، یعنی یا اصلا حرف نمی‌زنند یا یک‌ریز و یک‌طرفه حرف می‌زنند و به هم مهلت نمی‌دهند و به جای گوش‌دادن به فکر جواب‌دادن هستند.

به تفاوت‌های زنان و مردان توجه داشته باشید

در هنگام مکالمه نوع نگاه و نوع رفع نیاز زن و مرد با هم متفاوت است. آشنایی با این تفاوت‌ها به بهبود فضای گفت‌وگو کمک می‌کند. برای مثال توجه به این نکته که حافظه جزئی‌نگری در زنان بسیار قوی‌تر از مردان است، به مرد‌ها یادآوری می‌کند که در هر گفت‌وگو اندکی هم از جزئیات مطالب برای همسرانشان بگویند. خانم‌ها هم اگر بدانند که آقایان نسبت به قدرت و اقتدارشان بسیار حساس هستند و هر چه قدرت آن‌ها را محدود کند باعث ناراحتی‌شان می‌شود دیگر هیچ وقت به آقا نمی‌گویند که «امشب مادرم زنگ زده بریم خونشون، شب زودتر بیا»، چون ممکن است پاسخ اکثر مرد‌ها این باشد که «امشب نمیشه! خستم تازه کمی هم دیر میام خونه» چرا اینگونه است، چون در عبارت خانم به اقتدار مرد خانه توجهی نشده است، خانم بگوید «امشب مادرم زنگ زده بریم خونشون من بهشون گفتم همسرم شب‌ها معمولاً از سرکار که میان خسته هستن با این حال من بهشون میگم اگر صلاح دونستن خدمتتون میرسیم» به احتمال بسیار از مردشان می‌شنوند «آره خسته‌ام، ولی خوب حالا یه کاریش می‌کنیم بگو میایم».

با دنده یک‌دندگی نرانید

هیچ‌وقت منطقتان را بی‌اشتباه ندانید و بر چیزی هرچند درست پافشاری نکنید. اگر موضوعی در آن جلسه حل نشد گفت‌وگو را به جلسه بعد موکول کنید و به همسرتان بگویید چطور است بقیه حرف‌هایمان را وقت دیگری بزنیم.

گفت‌وگوی خود را به هم گره بزنید

زوج‌های توانمند صحبت‌های خود را مانند رشته‌های طناب به هم گره می‌زنند و با ترکیب دیدگاه‌های خود به درک متقابل واحدی می‌رسند و به این ترتیب، گفت‌وگوی آن‌ها با همراهی یکدیگر پیش می‌رود.

اگر هنگام گفت‌وگو در مسائل مهم، جبهه مخالف بگیرید یا به جای بازی دونفره با توپ به تنهایی به آن لگد بزنید و یکدیگر را از دور خارج کنید دچار رنجش و ناکامی می‌شوید. همچنین اگر سخنان یکدیگر را جذب نکنید و هر یک آرا و افکار خود را دنبال کنید و توجهی به عقاید دیگری نداشته باشید، باز دچار تنش و ناراحتی می‌شوید.

وقتی زوج‌ها در مخالفت با یکدیگر صحبت می‌کنند، هر چه که یکی از آن‌ها بگوید دیگری سعی می‌کند اشتباهی در آن پیدا کند.

برابری را حفظ کنید

برابری در گفت‌وگو به معنی تعادل و تناسب در میزان صحبت‌های ۲ طرف است؛ یعنی آیا ۲ طرف فرصت مساوی برای صحبت کردن دارند؟

وقتی فقط یکی از طرفین رشته صحبت را در دست می‌گیرد، این فقدان تناسب یا تعادل، باعث آزار یک یا هر ۲ طرف می‌شود؛ چون طرف ساکت از شنیدن خسته می‌شود و گوینده نیز ممکن است بار سنگینی بر دوش خود احساس کند.

کوتاه کوتاه حرف بزنید

در هر فرصت، مقدار کمی از نظرات خود را بیان کنید؛ یعنی به جای اینکه تمام صحبت خود را در یک نوبت طولانی تمام کنید، آن را در چند مقطع کوتاه مطرح کنید، ابتدا اجازه دهید طرف مقابل به آن نکته پاسخ دهد و سپس نکته بعد را اضافه کنید. گفت‌وگو مثل غذا خوردن است؛ اگر آنچه می‌گوییم یا می‌شنویم در اندازه‌های کوچک باشد، بهتر جذب می‌شود.

سرعت و حرارت را مدیریت کنید

وقتی طرفین گفت‌وگو صدای خود را بالا می‌برند، سریع‌تر صحبت می‌کنند یا خشمگین می‌شوند، احتمال دارد که گفت‌وگو از مسیر خود خارج شود. افزایش سرعت و حرارت، رعایت اصول گفت‌وگوی مشترک را مشکل می‌کند؛ درست همانگونه که سرعت زیاد در رانندگی احتمال تصادف و زخمی‌شدن را بیشتر می‌کند.

هر گاه متوجه شدید که گفت‌وگوی شما داغ و پرشتاب شده است، توقف کنید. بعد از وقفه، فکر کنید اصلاحات لازم را انجام دهید و بعد ادامه دهید.

جنبه داشته باشید!

اگر با رعایت همه نکته‌هایی که گفتیم پا به میدان مذاکره گذاشتید، ولی باز هم به نتیجه نرسید مشکلی نیست! اصلا نگران نشوید و ظرفیت این را که گفت‌وگوی همسرانه شما به نتیجه نرسد، داشته باشید؛ چون همه گفت‌وگو‌ها قرار نیست به نتیجه برسند. جا‌هایی حتی خوب است که گفت‌وگو به نتیجه نمی‌رسد! گاهی در گفت‌وگو‌هایی که به سرعت به نتیجه می‌رسند ابعادی از موضوع مورد بررسی قرار نمی‌گیرد همین که حرف‌هایتان را زده‌اید، نکته مهمی است. نه از نظر اینکه حجت تمام شد و من حرف‌هایم را زدم؛ از این نظر که خدا را شکر توانستم درباره این مسئله حرف بزنم.

همین که بتوانید از گفت‌وگو کردن لذت ببرید موفق بوده‌اید بگذارید یک مثال بزنیم؛ در یک گفت‌وگو همسرتان را قانع می‌کنید که فلان سفر را بروید یا فلان وسیله را بخرید، اما در آن روز‌ها قدرت مالی‌اش را ندارید. معنی‌اش این نیست که این گفت‌وگو بی‌نتیجه بوده، معنی‌اش این است که تصمیمی گرفته‌اید، اما فعلاً شرایط اجرایش را ندارید. هیچ اشکالی ندارد. مهم این است که شما با هم حرف می‌زنید.

اگر هم که گفت‌وگویتان به نتیجه نمی‌رسد و احتمال ناراحتی و اختلاف بین شما و همسرتان وجود دارد، لازم است موضوع را با فرد دیگری که هر دو امانت‌داری و رازداری‌اش را قبول دارید، در میان بگذارید. قرآن هم از چنین روشی تحت عنوان حکم در اختلافات یاد می‌کند گاهی با این روش می‌توان گفت‌وگو را از بن‌بست خارج کرد.