برای بهبود هر بیماری چه ورزشی لازم است؟
تحقیق بین‌المللی کنونی، روال‌های ورزشی خاص مرتبط با کاهش قابل توجه میزان مرگ‌ومیر را روشن کرده است.
به نقل از ارث، این تحقیق که در چهار کشور انجام شده است و عادات سلامتی نیم میلیون آمریکایی را بررسی می‌کند، رژیم تمرینی دقیق ارائه می‌کند که به‌طور بالقوه می‌تواند خطر مرگ زودرس را به نصف کاهش دهد.
گروهی از محققان اسپانیا، استرالیا، کانادا و دانمارک به دقت سوابق پزشکی و پاسخ‌های نظرسنجی آمریکایی‌های سالم ۱۸ سال و بالاتر را بررسی کردند. کارشناسان داده‌ها و سوابق مرگ را برای تعیین زمان و نوع ورزش بهینه که خطر مرگ‌ومیر ناشی از علل مختلف را کاهش می‌دهد، تجزیه وتحلیل کردند.
محققان دریافتند که ترکیبی از فعالیت‌های قلبی عروقی متوسط تا شدید که با تمرینات وزنه‌برداری تکمیل می‌شود، ممکن است یک برنامه تمرینی عالی باشد. این روال هفتگی شامل یک ساعت و ۱۵ دقیقه فعالیت متوسط مانند پیاده‌روی سریع، حداقل دو ساعت و نیم تمرینات شدیدتر مانند دویدن یا شنا و حداقل دو جلسه اختصاص داده شده به فعالیت‌های تقویت‌کننده عضلات مانند وزنه‌برداری است. قابل توجه است که این رژیم با ۵۰ درصد کمتر خطر مرگ به هر علتی همراه بود.
محققان تاکید کردند که هر گونه فعالیت بدنی، حتی در دوزهای کمتر، بسیار برتر از سبک زندگی بی‌تحرک است. آنان به مطالعه اخیر اشاره کردند که نشان داد پیاده‌روی سریع روزانه ۱۱ دقیقه‌ای می‌تواند خطر مرگ زودهنگام را تقریباً یک چهارم کاهش دهد.
این مطالعه داده‌های حاصل از ۲۲ نظرسنجی از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۸ را شامل می‌شود. شرکت‌کنندگان در نظرسنجی میانگین سنی ۴۶ سال داشتند. محققان پس از تجزیه‌وتحلیل الگوهای ورزشی آنان، این داده‌ها را با علل مرگ این گروه مقایسه کردند.
افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان، بیماری قلبی، بیماری ریوی و سکته مغزی یا کسانی که در دو سال ابتدایی پیگیری نظرسنجی از دنیا رفتند، عمداً از تجزیه‌وتحلیل حذف شدند. محققان رژیم‌های فعالیت بدنی را به ۴۸ دسته تقسیم کردند که شامل هر ترکیب قابل تصوری از ورزش‌های هوازی متوسط، هوازی شدید و تقویت عضلات شد.
کارشناسان دریافتند که بالاترین کاهش خطر آماری قابل توجه مربوط به ۷۵ دقیقه فعالیت هوازی متوسط، بیش از ۱۵۰ دقیقه تمرینات هوازی شدید و حداقل دو جلسه تقویت عضلات در هفته است. جالب اینجاست که این توصیه‌های فعلی سازمان بهداشت جهانی را به چالش می‌کشد که به سمت ورزش متوسط‌تر و فعالیت‌های شدیدتر تمایل دارند.
کارشناسان همچنین الگوهای ورزشی مرتبط با علل خاص مرگ را کشف کردند. برای مبارزه با خطرات ناشی از بیماری قلبی یا سکته مغزی، دو و نیم تا تقریبا چهار ساعت ورزش متوسط، همراه با کمی بیش از یک ساعت فعالیت شدید و دو جلسه تقویت عضلات، منجر به کاهش خیره کننده ۷۰ درصدی خطر شد.
برعکس، برای مرگ و میر ناشی از سرطان، بیش از پنج ساعت ورزش متوسط، همراه با یک ساعت و ۱۵ دقیقه فعالیت شدید و دو جلسه تقویت عضلات، خطر را تا ۵۶ درصد کاهش داد.
این تحقیق در مجله JAMA Internal Medicine منتشر شده است.
