چرا باید اختلالات روانی در سالمند را جدی بگیرید؟
یک متخصص سالمندشناسی می‌گوید: «سالمندان به دلیل میزان آسیب‌پذیری بالا، هرقدر سن‌شان بالاتر می‌رود، هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی شکننده‌تر می‌شوند. بنابراین اگر مشکلات جسمی و روحی سالمندان مورد توجه قرار نگیرد، آسیب‌هایش بیشتر از یک جوان خواهد بود و نباید از آنها غافل شد.»
بزرگ‌ترین اختلال در سالمندان، افسردگی و متعاقب آن اضطراب، اختلالات حافظه و توجه و اختلالات خواب هستند. این اختلالات می‌توانند به‌عنوان نتیجه‌ای از عوامل فیزیولوژیک و اجتماعی در طول زندگی سالمندان ظاهر شوند.
رضا فدای‌وطن، دکتری تخصصی سالمندشناسی در این‌باره می‌گوید: «سالمندان به دلیل میزان آسیب‌پذیری بالا، هرقدر سن‌شان بالاتر می‌رود، هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی شکننده‌تر می‌شوند. بنابراین اگر مشکلات جسمی و روحی سالمندان مورد توجه قرار نگیرد، آسیب‌هایش بیشتر از یک جوان خواهد بود و نباید از آنها غافل شد.»
او تأکید می‌کند: «علاوه بر اینکه خود سالمند باید حواسش به علائم روانی‌اش باشد، اطرافیان او هم باید آگاهی لازم را نسبت به سلامت روان این افراد کسب کنند. نباید علائم افسردگی، گوشه‌گیری و دیگر مشکلات روحی و روانی آنها را نادیده گرفت.»
این روانشناس درباره کارهای مؤثر در این‌باره هم بیان می‌کند: «آنها را در دورهمی‌های خود شرکت دهید. در دورهمی‌ها با فرد سالمند حرف بزنید و نظر آنها را هم بخواهید تا باور کنند که دیده می‌شوند. اگر سالمند کم‌حرف و گوشه‌گیر شده، با او به‌طور جدی صحبت کنید و اگر نشانه‌ای از افسردگی یا اضطراب دیدید، حتما او را نزد متخصص ببرید و تکنیک‌هایی را به‌کار ببرند که اضطراب را در او برطرف کند.»
