چطور خاطرات بد را فراموش کنیم؟
اگر سال سختی را پشت سر گذاشتهاید، بد نیست این مطلب را بخوانید.
به شما خواهیم گفت: چطور میتوانید تا حدی روز‌های بدتان را فراموش کنید.
از آن دسته افراد هستید که میدانید کدام کشور قهرمان جام جهانی ۱۹۳۸ شده، اما یادتان نمیآید ماشینتان را کجا پارک کردهاید؟ این موضوعی است که گروهی از دانشمندان روی آن تأکید دارند؛ اینکه برای داشتن حافظهای قوی‌تر لازم نیست هر اطلاعاتی را به ذهن بسپاریم.
به عقیده آن‌ها راه رسیدن به این هدف فراموشی گزینشی است. دانشمندان میگویند فراموش کردن فواید شگفتانگیزی دارد.
اگر حافظه بشر یک حد مشخص داشته باشد، ما حتی به این حد نزدیک هم نشده‌ایم.
روانشناسان و دانشمندان مغز و اعصاب بر سر این موضوع به توافق رسیده‌‌اند که هر چند برای میزان یادآوری ما حد مشخصی وجود دارد، اما خطر تمام شدن حجم حافظه در طول زندگی ما را تهدید نمیکند.
ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید: "این که عالی است، اما چرا خیلی چیز‌ها را فراموش می‌کنم؟ "
جواب سوال شاید این باشد که شما به اندازهای که باید فراموش نمی‌کنید.
مغز انسان توانایی ذخیزه میزان قابل توجهی از اطلاعات را در خود دارد
هر چه کمتر، بهتر
بیایید از اول شروع کنیم
یادآوری سه مرحله اصلی دارد: جذب، ذخیره و به خاطر آوردن. (این واژهها علمی نیستند.)
رابرت‌ای بیورک، استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: "وقتی مردم از حافظهشان شکایت می‌کنند، فکر می‌کنند مشکل‌شان این است که به اندازه کافی اطلاعات در ذهن خود نگه نمی‌دارند. اما حداقل بخشی از این مشکل به این مربوط میشود که آن‌ها به اندازه کافی و به شکل کارآمد فراموش نمی‌کنند"؛ نظریه‌ای که روز به روز در میان محققان محبوبیت بیشتری پیدا میکند.
درست مثل این است که در یک اتاق شلوغ و به‌هم‌ریخته، فقط به دنبال پیدا کردن چیز‌هایی باشید که به آن‌ها نیاز دارید.
همه خاطرات یکسان نیستند
ذهن خود را مرتب کنید
هر چه اطلاعات بیشتری به ذهن بسپاریم، احتمال تداخل خاطراتمان هم بیشتر میشود. به نظر میرسد اطلاعات قدیمی و بیربط، تلاش ما برای به کارگیری خاطرات خوب را با مشکل روبرو می‌کنند، فرایندی که در تصمیمگیریها نقشی حیاتی دارد.
بلیک ریچاردز و پل فرانکلند از دانشگاه تورنتو معتقدند فراموشی، فقط ناتوانی در یادآوری نیست و در واقع یک مکانیزم درونی و ذاتی است. به گفته آن‌ها هدف اصلی حافظه کمک به تصمیمگیری هوشمندانه از طریق نگه داشتن خاطرات مهم و رها کردن اطلاعات غیرضروری است.
فراموش کردن را یاد بگیریم
احتمالا می‌گویید: "همه اینها خیلی خوب است، اما چطور فراموش کنم؟ "
برای این کار، به این توصیهها توجه کنید:
۱- دست از مرور خاطرات خود بردارید
توانایی ما برای یادآوری یک خاطره مشخص به مسیری در دل یک جنگل شباهت دارد؛ هر چه بیشتر در آن مسیر جلو میروید، بیشتر نظرتان را جلب میکند. این اتفاق ارتباط فیزیکی میان نورونها در مغز را قوی‌تر میکند و باعث میشود ذهن تصور کند خاطرهای که دنبالش هستیم، مهم است
گفته میشود ضعف در کنترل حافظه به دسته دیگری از اختلالات شناختی مربوط میشود که از جمله مهمترین آن‌ها بیتوجهی است
۲- تمرین، تمرین، تمرین
حافظه را میشود تمرین و آموزش داد. مایکل اندرسون، استاد دانشگاه کمبریج سال ۲۰۰۱ در تحقیق خود ثابت کرد سرکوب یک سری اطلاعات مشخص به شکل فعالانه می‌تواند به مهار خاطرات ناخواسته کمک کند.
اگر فروید الان زنده بود احتمالا می‌گفت این خاطرات سرکوب شده دوباره به سراغت خواهند آمد، اما آقای اندرسون معتقد است این بهترین روش برای سر و سامان دادن به احساسات و افکارمان دست کم برای مدتی کوتاه است
داشتن مهارت در فراموشی و ناتوانی در آن می‌تواند روی شخصیت فرد تأثیر بگذارد
۳- ورزش قلبی- عروقی
بلیک ریچارد روی موشها مطالعه کرده، بنابراین نمیتواند در مورد انسانها تضمینی بدهد. اما او در طول آزمایشهای خود روی این حیوانات به این نتیجه رسیده که میان فراموشی و افزایش تولید نرونها در هیپوکامپ (مرکز یادگیری در مغز) رابطه وجود دارد.
ارتباطات میان نورن‌ها در مغز ما به شکل مداوم در حال تغییر است. سلول‌های مغزی میتوانند ضعیف شوند یا به طور کل از بین بروند. با بوجود آمدن نورونهای تازه، اما مدار‌های مغزی در هیپوکامپ دوباره شکل میگیرند و جایگزین خاطرات کنونیمان میشوند.
یکی از مطمئنترین راهها برای افزایش تولید سلول‌های عصبی در مغز - دست کم در موشها- انجام ورزشهای قلبی -عروقی است.
مهارت در فراموش کردن، به اندازه به یاد آوردن برای انسان ضروری است. خلاص شدن از خاطرات ناخواسته و احساسات مربوط به آن‌ها کار سختی است، اما تمرین اوضاع را برایمان بهتر میکند. پس دست به کار شوید و این توصیهها را به کار ببندید.
منبع: اقتصاد آنلاین
1980
