دموکراسی آمریکایی به مثابه ابزاری علیه حقوق بشر
اگر آمریکا واقعا می‌خواهد درباره دموکراسی و حقوق بشر حرف بزند، بهتر است خانواده‌های قربانیان افغانستان را روی صحنه دعوت کند تا همه جهان نگاه روشنی به آنچه دو دهه «گذار دموکراتیک» برای افغانستان به ارمغان آورده، مشاهده کنند.
همانگونه که یک استاد حقوق بشر افغان خطاب به آمریکا گفته: «نشست دموکراسیِ شما بهترین فرصت برای دعوت کردن از مردم افغانستان است. شما هیچ حقی ندارید که دموکراسی را با خون و آینده تاریک ما جشن بگیرید!»
تلاش برای بیدار کردن کسی که خود را به خواب زده فایده‌ای ندارد اما همه می‌توانند ببینند پادشاه لباسی به تن دارد یا نه!
این نشست به اصطلاح دموکراسی هیچ ارتباط با دموکراسی واقعی ندارد. حقیقت این است که آمریکا عامدانه با استانداردهایی که خود وضع کرده به اختلاف و رویارویی دامن می‌زند؛ استانداردهایی که دقیقا خلاف جهت معنای دموکراسی اصیل و توهین به آن هستند.
واقعیت این است که نشست به اصطلاح دموکراسی، آمریکا را به یک قله دموکراتیک تبدیل نخواهد کرد. سیاستبازان آمریکایی جرات دعوت از قربانیان جنگ افغانستان در این نشست را ندارند. به طور خلاصه آمریکا با برگزاری این نشست چهره واقعی خود را به عنوان یک مداخله‌گر و خرابکار دموکراتیک نشان داده است.
دموکراسی آمریکا روزگاری برای جهان جذابیت داشت. دلیل اصلی آن هم این بود که این کشور رفاه چشمگیری در قرن بیستم به وجود آورده بود و در برخی جنگ‌های سرد و گرم پیروز شده بود. در حال حاضر دموکراسی آمریکا در حال از دست دادن هاله نور خود است و این سوال را باید پاسخ دهد که چرا دیگر قادر نیست مشکلات مهم داخلی خود را حل کند. علاوه بر ناکامی آمریکا در از میان برداشتن پاندمی کرونای نابودگر، اختلاف طبقاتی اجتماعی، درگیری‌های نژادی و به حداکثر رسیدن عدم کنترل سلاح همه اینا نشانه‌ای از بهبود اوضاع نیستند.
دموکراسی و رعایت حقوق بشر را فقط در کشور ما میشه دید که چگونه با معترضین برخورد پدرانه!!! مادرانه!!! و دلسوزانه!!! میشود.(عیب کسان منگر و احسان خویش.)