نتانیاهو تبدیل به یک سیبل برای یهودی های مخالف شده است/ در دو، سه ماه آینده با یک اسرائیل تجزیه شده مواجه می‌شویم/ با یک هزارم توان نظامی خودمان می توانیم روزگار اسرائیل را تیره و تار کنیم

یک کارشناس مسائل خاورمیانه با اشاره به اینکه اختلافات درونی رژیم صهیونیستی اتفاق جدیدی نیست و همواره وجود داشته است، گفت: اسرائیلی ها مطمئن هستند هر اقدامی که در مقابل ایران بخواهند انجام دهند با واکنش نزدیک به 10 برابر ایران علیه جغرافیایی مواجه می شوند که باریک، کم عمق، آسیب پذیر و به شدت دچار مشکل هست. اسرائیل می داند که ما برای واکنش به اقدام آنها در زحمت نمی افتیم. ما با یک هزارم توان نظامی خودمان در ابعاد موشکی، پهپادی، اقدامات سایبری و امثال اینها می توانیم روزگار اسرائیل را تیره و تار کنیم.

مشروح گفت و گو با سعدالله زارعی را در ادامه می خوانید:

ما ایرانی ها یک ضرب المثل داریم و می گوییم «عاقبت خیاط در کوزه افتاد». اسرائیلی ها در طول تاریخ خودشان نفرت پراکنی علیه نژادهای دیگر، به خصوص اعراب و از طریق اعراب علیه مسلمانان، توسعه دادند و رهبران مذهبی یهودی اصطلاحی داشتند و می گفتند که «خداوند اعراب را برای خدمت به ما خلق کرده و اختیار جان آنها را به ما داده و لذا اگر لازم شد آنها را به صورت فردی یا دسته جمعی می کشیم»؛ البته همین کار را هم می کردند.

یعنی با عملیات های ترور افرادی که مخالفشان بودند را از سر راه بر می داشتند. تاریخ 75 ساله رژیم صهیونیستی پر است از عملیات های ترور که اینها در مقاطع مختلف انجام می دادند و همه مردم فهرستی از ترورهای آنها را در ذهن دارند؛ مثل ترور شهید رنتیسی، فتحی شقاقی، عماد مغنیه، حسان اللقیس، خلیل الوزیر و حتی بر اساس اسناد ترور یاسر عرفات را در دستور داشته اند و دارند. همین طور اقدام به کشتار دسته جمعی علیه دیگران می کردند که کشتار آنها علیه مردم در دیر یاسین و اردگاه های صبرا، شتیلا و قانا نمونه هایی از اقدامات اینها در توسل به کشتار دسته جمعی اقوام و نژادهای دیگر بوده است.

حالا بعد از یک عمر نفرت پراکنی، این نفرت پراکنی به داخل خودشان سرایت کرده است. البته اختلافات داخلی اینها همیشه بوده و مثلا حزب کارگر در مقابل احزاب راست قرار داشتند و اختلافات حزب کارگر و حزب لیکود و امثال اینها وجود داشته، اما اینها بیشتر به شکل رقابت های درون رژیمی نمود و بروز داشته و در نهایت هم انتخابات و به قول خودشان دموکراسی سرنوشت این رقابت ها و اختلافات را تعیین می کرده و در نهایت تمام می شدند.

از حدود پنج سال پیش این اختلاف ها تبدیل به نزاع، کشمکش و نفرت شده و درون جامعه یهود را پر از نفرت کرده تا جایی که گروهی از یهودی ها علیه گروه دیگر دست به اقدامات تند و خشن می زنند. قبلا هم مواردی از اقدام یهودی ها به ترور خودشان شاهد بوده ایم. مثلا ترور اسحاق رابین مذاکره کننده مذاکرات اسلو در سال 1370 یک نمونه بود؛ اما اینها به صورت تک نمونه در تاریخ اسرائیل باقی ماندند، تا اینکه چهار پنج سال اخیر این مسأله درون رژیم صهیونیستی تبدیل به اپیدمی شد.

الآن هم کار به جایی رسیده که آقای بنت، که سال قبل نخست وزیر اسرائیل بود، می گوید من کنست را به آتش می کشم و ساختمان آن را نابود می کنم و حزب لیکود را از بین می برم. در واقع الآن نتانیاهو تبدیل به یک سیبل برای یهودی های مخالف شده و لذا صحنه اسرائیل الآن صحنه تنش، کشمکش و نزاع هست و خود شخصیت های اسرائیلی در ارزیابی اندازه این کشمکش ها گفته اند که اسرائیل به سمت فروپاشی در حال حرکت هست. مثلا در یک ماه گذشته رئیس رژیم صهیونیستی چند بار هشدار داده که وضعیت داخلی به شدت بحرانی هست و ما به سمت یک درگیری شدید داخلی پیش می رویم.

یائیر لاپید، نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی هم اظهار نظری کرده و گفته است « اگر نتانیاهو از دروغ گفتن درباره آمادگی در موضوع ایران دست برندارد، من مجبور خواهم بود تمام شکاف ‌ها و غفلت ‌هایی که او مسئول آنها بوده را توضیح دهم». این شکاف ها و غفلت هایی که به نوعی نتانیاهو با آنها تهدید شده را چطور ارزیابی می کنید؟

در بحث قبلی عرض کردم که ارزیابی شخصیت های اصلی رژیم صهیونیستی این است که اوضاع از کنترل خارج شده و حیات اسرائیل را تهدید می کند. یک نمونه اظهارات هرتزوگ رئیس رژیم صهیونیستی بود و یک نمونه اظهارات خود نتانیاهو بود که گفت اگر این اختلافات حل نشود اسرائیل در لبه پرتگاه قرار می گیرد. لاپید هم گفته در دو سه ماه آینده ما با یک اسرائیل تجزیه شده مواجه می شویم. یعنی غیر از اینکه فلسطینی ها موقعیت هایی برای خودشان دارند، حتی در بخش یهودی هم اسرائیل دو پارچه خواهد شد.

دستگاه اطلاعاتی اسرائیل هم اعلام کرده با این اوضاع ما قطعا به سمت درگیری می رویم. بعضی ها هم گفته اند یک بار دیگر پروژه تشکیل دولت اسرائیل قبل از 80 سالگی به فرجام می رسد و اسرائیل 80 سالگی را نمی بیند؛ الآن هفتاد و پنجمین سال تأسیس این رژیم هست. یعنی یک نوع سقوط قریب الوقوع را پیش بینی می کنند.

تهدیدات نظامی نتانیاهو علیه ایران را چطور می بینید؟ اساسا توان و قدرت عملی کردن این تهدیدات را دارد و یا صرفا یک جنگ روانی راه انداخته که بیشتر مصرف داخلی برای طرفداران خودش دارد؟

اسرائیلی ها همیشه یک ایده داشتند که می گفتند برای حل مسائل اسرائیل باید بحران را به محیط اطراف کشاند و همیشه همین کار را می کردند. یعنی هر وقت تنگنایی پیدا می کردند یک آتش افروزی در محیط منطقه ای انجام می دادند که به یهودی های داخل فلسطین بگویند ما با یک تهدید خارجی مواجه هستیم و به این وسیله اتحاد یهودی ها را  حفظ می کردند.

اما در خصوص ایران دو نکته حائز اهمیت هست. یک نکته این است که فضای نگاه منفی میان ما و اسرائیل در یک زمان هایی بسیار تندتر از امروز بوده و مثلا در جریان جنگ 33 روزه که حیثیت اسرائیل در معرض تهدید جدی بود، اسرائیلی ها معتقد بودند حزب الله با پشتوانه ایران دارد آنها را با شکست اساسی مواجه می کند. اگر بنا بود اسرائیلی ها کار نظامی علیه ایران انجام بدهند، باید آن موقع انجام می دادند. الآن فضای تنش نظامی میان ما و  اسرائیل نسبت به آن موقع کاهش پیدا کرده و در حال جنگ نیستیم.

حمله های موردی ای که بعضا شاهد هستیم رژیم صهیونیستی به مواضع ایران دارد را چطور ارزیابی می کنید؟

جواب سؤال قبل شما نکته دومی دارد. نکته دوم این است که اسرائیلی ها مطمئن هستند هر اقدامی که در مقابل ایران پخواهند انجام دهند با واکنش نزدیک به 10 برابر ایران علیه جغرافیایی مواجه می شوند که باریک، کم عمق، آسیب پذیر و به شدت دچار مشکل هست. اسرائیل می داند که ما برای واکنش به اقدام آنها در زحمت نمی افتیم. ما با یک هزارم توان نظامی خودمان در ابعاد موشکی، پهپادی، اقدامات سایبری و امثال اینها می توانیم روزگار اسرائیل را تیره و تار کنیم؛ این را اسرائیلی ها دقیقا می دانند و لذا حرف هایی که نتانیاهو می زند، مبنایی ندارد و اسرائیل نمی تواند اقدامی علیه ما صورت بدهد.

حتی در تنش های امنیتی هم اگر اسرائیل یک ضربه زده 10 ضربه خورده و اگر بخواهند این تنش ها را تشدید کنند با تشدید واکنش های ایران هم مواجه می شوند.

اشاره کردید که طی پنج سال اخیر چندین انتخابات در رژیم صهیونیستی برگزار شده که هیچ کدام آنها نتوانسته مشکلات داخلی این رژیم را برطرف کند. از سوی دیگر خودشان پیش بینی می کنند که حداکثر در پنج سال آینده این رژیم از بین خواهد رفت و یا حداقل اینکه چند پاره خواهد شد. ارزیابی خود شما از آینده این رژیم و اختلافاتی که میان سران آن بروز کرده چیست؟

در اینجا دو نکته وجود دارد. یک نکته اینکه فضای عمومی در سطح بین المللی و حتی سطح داخلی خود رژیم این هست که مخاطرات وجودی و امنیتی اسرائیل روند رو به رشد دارد. بعضی ها بر اساس همین روند پیش بینی کرده اند که اسرائیل نمی تواند بیش از پنج شش سال دوام بیاورد. آماری که در ارتباط با وضع فلسطینی ها داده اند هم حکایت از این دارد که هر سال 20 درصد به اقدامات فلسطینی ها علیه اسرائیلی ها افزوده شده است. یعنی به میزانی که اسرائیلی ها از ادامه بقاء دولتشان نگران هستند، فلسطینی ها به تشکیل دولتشان امیدوارتر می شوند؛ که وضعیت آینده را روشن می کند.

نکته دوم در این است که فرض بگیریم اسرائیلی ها بتوانند علی رغم این مسائل دولتشان را حفظ کنند. این چگونه دولتی خواهد بود؟! دولتی که داخل خود سرزمین در محاصره فلسطینی ها است، از بالا در محاصره حزب الله و از جنوب در محاصره مقاومت فلسطینی است؛ در داخل نیز میان خود یهودی ها تنش و سایش هست، اعتماد احزاب به همدیگر به شدت فروپاشیده، اعتماد نسبت به توانایی ارتش و دستگاه امنیتی برای حفظ بقاء اسرائیل به شدت آسیب دیده و شهروندان غاصب اسرائیلی به فکر فرار هستند.

باید اضافه کنیم که شهروندان رژیم صهیونیستی علیه نتانیاهو و دولتش اعتراضات خیابانی هم دارند.

بله، یعنی الآن فضا از پشت پرده، گفت و گوهای درون حزبی و درون حکومتی خارج و به کف خیابان کشیده شده و گفته شده که  160 هزار  نفر چندین شب است که در خیابان های تل آویو باقی مانده اند. این نشان دهنده عمق و شدت تنش ها، اختلافات و درگیری ها است. اسرائیل دچار بحران های اساسی در حوزه های سیاسی، امنیتی و اجتماعی هست و این خبر که اروپا در مورد سفر نتانیاهو ملاحظاتی دارد و محدودیت ایجاد کرده یعنی دنیا در فکر بازتعریف روابط با رژیم صهیونیستی است.