انتقاد یک دانشجو از نوع مواجهه با پرونده حجت‌الاسلام صدیقی

بخش‌هایی از متن سخنرانی حسین قنواتی، در نشست رمضانی دانشجویان با رهبر انقلاب:

چالش جدی در مشارکتِ مردمی در سه انتخابات اخیر، نگران کننده، و از چند منظر قابل بررسی است.

بخشی از مردم به درست یا غلط، به این تصوّر رسیده‌اند که نماینده‌ای در فرآیند انتخابات‌ها ندارند. یکی از دلایل افزایش رأی سفید، مواجه نبودن جامعه با گزینه‌های نو و تحول‌خواه است. نوع نگرش به مسئله احراز یا تأیید صلاحیت‌ها-که خود هنوز موضوع سؤال برانگیزی است- از این منظر تهدیدی برای جمهوریت است. تهدید هم با ح جیمی، هم با ه دوچشم!

مردم  با فضای سیاسی‌ِ منسوخ شدهِ لیست‌های انتخاباتی طرف‌اند که فاقد مؤلفه‌های گفتمانی و ایده‌های عملیاتی مشخص هستند. لیست‌ها، به حقیقت یک شبه‌اند؛ هم «چنارها» و هم «پاجوش‌ها».

هرچه مرجعیت رسانه خصوصاً رسانه ملی بیشتر به داخل برگردد، ترمیم این شکاف‌ها شدنی‌تر است. رویکرد اقلیت‌محور و ناپخته مدیریت فعلی تلویزیون - که به اختراع مجدد چرخ منجر شده - تأسف‌بار است.

حاکمیت در برخورد با برخی از فریب خوردگان بلوای حجاب به جای نگاه تربیتی، شدت عمل به خرج  می‌دهد و در مواجه با اشتباهات برخی از کارگزاران نسخه «برخورد مومنانه» برای جامعه تجویز می‌کند.

البته این ضعف، تنها وَجه حاکمیتی ندارد و برخی از ژورنالیست‌های اصطلاحاً تحقیقی یا بهتر است بگویم تحویلی دچار چنین تناقضی‌اند؛ همان پروژه بگیرانی که در فقدان شفافیت، عرصه عدالتخواهی را تا حد تسویه حساب‌های شخصی خود مبتذل کرده‌اند.