حمله شدید کیهان به رئیس شورای اطلاع رسانی دولت
روزنامه زنجیره‌ای اعتماد بی‌اعتنا به عبرت‌های تلخ اعتماد به آمریکا نوشت: ارتباط با آمریکا می‌تواند منافع دو کشور را تامین کند و در بحث رابطه با آمریکا نباید پای دین را وسط کشید.
روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه که به الیاس حضرتی رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت تعلق دارد، به بهانه انتخابات آمریکا به بررسی «دورنمای روابط ایران و آمریکا» پرداخت و نوشت: این از عجایب روزگار است که نگاه نگران مردم ایران این روزها و شب‌ها اخبار و رخدادهای مرتبط با انتخابات آمریکا را دنبال می‌کند تا از احتمالات اقتصادی و معیشتی درونی کشور با خبر شوند! آمیختن تحولات داخلی ایران به رخداد شومی به نام «انتظارات تورمی» باعث شده که رخدادهای بیرونی از جمله انتخابات آمریکا اثرات مستقیمی در معیشت خانواده‌های ایرانی به جا بگذارد. پزشکیان با وعده تنش‌زدایی و توسعه مناسبات ارتباطی با جهان پیرامونی به دنبال حل برخی مشکلات ریشه‌دار همچون تحریم‌ها است. اما میان او و تحقق وعده‌ها، دیوار بلندی به نام «مذاکره و رابطه با آمریکا» قرار دارد.
اعتماد در ادامه از قول محمدصادق جوادی حصار، عضو شورای مرکزی حزب اعتمادملی گفت: مطالبه ارتباط با آمریکا، میان عموم مردم وجود دارد. میتوان سؤال کرد که آیا این مطالبه به نفع منافع ملی کشور است یا اینکه کسانی برای منفعت بلندمدت این ارتباط را به مصلحت نمی‌دانند؟ معتقدم باید به این سمت و سو رفت که بگوییم ارتباط با آمریکا به عنوان یک ارتباط دوسویه می‌تواند منافع دو کشور را تامین و تضمین کند.
جوادی حصار می‌گوید: «وقتی قواعد FATF در ایران اجرا نمی‌شود، تحریم‌های سازمان ملل و آمریکا علیه ایران نهادینه شده و ایران نمی‌تواند با جهان رابطه داشته باشد و سایر کشورهایی که مایل به ارتباط با ایران هستند از ترس آمریکا نمی‌توانند. این معضلات را ذیل رابطه با آمریکا میتوان حل و فصل کرد. اگر دولتی در آمریکا روی کار بیاید که به حقوق و منافع ایران احترام بگذارد، به تمامیت ارضی و عقیدتی و سیاسی ایران احترام بگذارد و بپذیرد که ایران به عنوان یک کشور مستقل بین‌المللی در منطقه می‌تواند واجد شرایط تعیین‌کنندگی باشد و با آن کنار بیاید، حل مشکلات و مناقشات بین ایران و آمریکا می‌تواند افقی از امیدهای جدید را به سوی رفتارهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی در کشور بگشاید.»
محمدتقی فاضل میبدی هم به اعتماد گفته است: «تجربه تلخ ایران از سال‌های ابتدائی انقلاب که در ماجرای گروگان‌های آمریکایی شکل گرفت، هنوز هم ادامه دارد. در آن برهه، برخی از خیرخواهان در این کشور تلاش می‌کردند گروگان‌ها آزاد شوند تا دموکرات‌ها در آمریکا پیروز شوند. آنها می‌گفتند اگر جمهوری‌خواهان در آمریکا پیروز شوند، معلوم نیست چه بلایی بر سر ایران می‌آید! در مجلس اول خاطرم هست مرحوم محمد منتظری با اینکه ضد آمریکا بود، اصرار داشتند که گروگان‌ها آزاد شوند تا دموکرات‌ها بمانند و جمهوری‌خواهان سر کار نیایند. متاسفانه گروگانگیری ادامه یافت و کشور برای 46 سال شرایط ویژه و دشواری را تجربه کرد.»
محمدتقی فاضل میبدی ادامه می‌دهد: «امروز هم من نمی‌دانم که انتخابات آمریکا چه تاثیری در ایران می‌تواند داشته باشد؛ اما نیک می‌دانم قطع رابطه ایران با آمریکا و عدم ارتباط مستقیم نتیجه مناسبی برای کشورمان نداشته است. از منظر اقتصادی با تحریم‌هایی که علیه ایران وضع شده، ملت ایران مصائب زیادی را تحمل کرده‌اند. پول‌های ایران در بسیاری از کشورها بلوکه شده و ملت دهه‌ها با تورم دورقمی و بالای 40 درصدی دست و پنجه نرم کرده‌اند. این شرایط برآمده از عدم مذاکره میان ایران و آمریکا بوده است... ما زمانی می‌توانیم در برابر آمریکا قد علم کنیم و حرف‌مان را بزنیم که مذاکره مستقیم داشته باشیم. دست ایران هم خالی نیست. هر اندازه با این شرایط جلوتر برویم زیان بیشتری می‌کنیم..»
فاضل میبدی در پاسخ به این پرسش که برخی افراد و گروه‌ها مبتنی بر متون و آیات دینی اعلام می‌کنند رابطه با آمریکا به صلاح نیست، نظر شما چیست؟ گفت: «به نظرم درخصوص مسائل سیاسی و تخصصی نباید پای دین را وسط کشید. دین در ابعاد اخلاقی، معنوی و... در زندگی انسان نقش دارد اما در مسائل سیاسی ممکن است من برای شما آیه و روایتی بخوانم و دیگری روایت دیگری را طرح کند. این موارد را باید به عقلای بشر، سیاستمداران کهنه کار و افراد باتجربه واگذار کرد. امام(ره) گزاره‌ای را در ادبیات سیاسی ایران وارد کرد و آن هم مصلحت عمومی بود. مجمع تشخیص مصلحت برای این بود که مصلحت عامه مردم تامین شود.»
اظهارات میبدی در حالی است که تشکیل مجمع تشخیص مصلحت شأن دیگری داشت و اصلا ارتباطی با موضوع مذاکره و رابطه با آمریکا ندارد. ثانیا موضع حضرت امام درباره آمریکا به عنوان شیطان بزرگ روشن است. ثالثا فاضل میبدی که اعتماد به عنوان عضو گروه «موسوم به مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه» با وی مصاحبه کرده، نمی‌گوید که اگر مذاکره و رابطه با آمریکا (شیطان بزرگ) به دین کاری ندارد، بنابراین این بحث اساسا چه ربطی به وی دارد؟ خامسا، لازم نیست که انسان دیندار باشد تا بفهمد که نباید به شیطان مستکبری مثل آمریکا نباید اعتماد کند و رابطه داشته باشد. اگر از منظر عقل و عبرت‌ها و تجارب گذشته هم به موضوع نگاه کنیم، اتقان این موضوع روشن می‌شود.
از خیانتی که آمریکا به اعتماد بلاوجه و یکسویه محمد مصدق کرد و دولت نهضت ملی شدن نفت را سرنگون کرد، تا چند نوبت عهدشکنی آمریکا بر سر توافق الجزایر، توافق با مرحوم هاشمی، توافق هنگام اشغال افغانستان در دولت خاتمی و سپس کلاهبرداری برجامی در دولت روحانی.
روزنامه زنجیره‌ای اعتماد به نحوی قلم چرخانده و انتظارات معیشتی را به مذاکره با آمریکا و توافق ربط داده که گویا در مریخ زندگی می‌کند و اصلا خبر ندارد که آمریکایی‌ها چگونه و در چند نوبت کلاه بر سر تیم روحانی و ظریف گذاشتند و حتی در دوره ماه عسل برجام که ظاهرا دوره شکوفایی اعتماد و روابط بود، چگونه روحانی را با دیپورت کردن معاون سیاسی وی و ویزا ندادن به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل مورد تحقیر قرار دادند؟ ثبت رشد اقتصادی نزدیک به صفر درصدی در طول هشت سال و تحمیل بدترین نرخ‌های تورم محصول همین دوره است و عجیب این که روزنامه حق‌العمل کار خروجی آن روند منحط (تورم) ر ا بهانه‌ای برای رفتن دوباره به آغوش همان وضعیت تعطیلی دولت و دیپلماسی التماسی قرار می‌دهد!
عصر کوتوله ها در ایران ترمز زندگی معمولی مردم را نیم قرن است کشیده است.همه چون آدم نماهای کوتوله تیشه در دست ریشه های این سرزمین را میزنند.یکی اصلاح طلب یکی اصولگرا ویکی هم چون این احمق بی شعور کیهان بعد از دودی و بزمی آدم نمای خوبه میشه.خدایا به آدم میشه خوب و بد گفت ولی به آدم نما ها که بالا و پایینش یکی است چی میتوان گفت.
ای وای که اسلام به خطر افتاد
مراجع تقلید من اعلام خطر میکنم
ای روحانیون من اعلام خطر میکنم
خطر دارد
خطرناک است
با امریکا مذاکره کردن خیلی خطر دارد .
به باقی سطور کیهان کاری ندارم که کلا روزنامه ی مورد علاقه م نیست اما خوشحال میشم مخاطبای موافق مذاکره با امریکا نظراتشونو راجع به این این پاراگراف کیهان بگن :
" از خیانتی که آمریکا به اعتماد بلاوجه و یکسویه محمد مصدق کرد و دولت نهضت ملی شدن نفت را سرنگون کرد، تا چند نوبت عهدشکنی آمریکا بر سر توافق الجزایر، توافق با مرحوم هاشمی، توافق هنگام اشغال افغانستان در دولت خاتمی و سپس کلاهبرداری برجامی در دولت روحانی. "
کسی نسیت به این روز نامه بگوید دخالت نکند