اصراری عجیب برای تکرار یک اشتباه
همزمانی برگزاری جشنوارههای تئاتر و فیلم فجر مصداق بارزی است از نادیده انگاشتن اهمیت و جایگاه تئاتر.
در دهه هشتاد کاملا جا افتاده بود که جشنواره تئاتر فجر یکم تا یازدهم بهمن ماه برگزار شود و جشنواره فیلم هم دوازدهم تا بیست و دوم بهمن ماه. تکلیف مخاطب معلوم بود و تکلیف رسانه هم به همچنین. ضمن اینکه فعالان هر دو رشته این فرصت را داشتند تا از آثار یکدیگر دیدن کنند ولی در سالهای اخیر بارها اتفاق افتاده که جشنواره تئاتر فجر تقویم خود را تغییر داده و همزمان با جشنواره فیلم برگزار شده است. دیروز هم حسین مسافر آستانه، دبیر چهلمین جشنواره تئاتر فجر خبر داد که این دوره از جشنواره نیز دهم تا بیستم بهمن ماه برگزار خواهد شد که دقیقا همزمان با جشنواره فیلم است.
معمولا مهمترین دلیلی که تقویم برگزاری جشنوارهها را تغییر میدهد، مناسبتهای مذهبی از جمله ایام سوگواری ماه محرم و صفر یا ایام فاطمیه است ولی از آنجاکه بهمن ماه امسال با هیچ یک از این مناسبتها مصادف نمیشود، اصرار بر همزمانی جشنواره تئاتر با جشنواره فیلم، قدری عجیب و تامل برانگیز است.
حسین کیانی، نمایشنامهنویس و کارگردانی با ابراز تاسف از اینکه جشنواره تئاتر فجر بعد از گذشت چهل دوره هنوز اساسنامه ندارد، میگوید: کاش مشکل جشنواره ما فقط در حد تغییر زمان برگزاری آن بود. مساله اصلی این است که این جشنواره هیچ استراتژی و برنامه بلندمدتی ندارد و همین مساله، سببساز تصمیمات ناگهانی میشود.
او ادامه میدهد: برنامهریزیهای جشنواره تئاتر فجر بیشتر حالت عملیاتی دارد تا استراتژیک و طولانی مدت. به بیان دیگر ما برنامههای آتی نداریم و برنامههای آنی داریم.
کیانی با بیان اینکه دبیر جشنواره تئاتر فجر برای این تصمیمگیری حتما دلایلی دارد، میافزاید: ولی به هر حال این همزمانی قطعا مشکلاتی به بار میآورد. دو جشنواره فرهنگی هنری هستند که در حوزه هنرهای نمایشی برگزار میشوند و قطعا بخشی زیادی از مخاطبانشان مشترک است . به همین دلیل این همزمانی قطعا به هر دو رویداد آسیب میزند چه به لحاظ برنامهریزی برای تماشای آثار و چه در بعد تبلیغاتی و رسانهای.
این هنرمند اضافه میکند: امیدوارم برگزارکنندگان جشنواره تئاتر فجر تاریخ برگزاری آن را به روال قبل بازگردانند یا اینکه دلایل قانع کنندهای برای این تصمیم ارایه دهند اما در هر حال ضررهای این همزمانی خیلی بیشتر از منافع آن است.
کیانی تاکید میکند: در حال حاضر فقط یک تماشاگر ساده جشنواره هستم و ذی نفع نیستم ولی معتقدم این همزمانی یک اشتباه استراتژیک است.
این مدرس تئاتر بار دیگر از اینکه جشنواره تئاتر فجر، استراتژی بلند مدتی ندارد، ابراز تاسف میکند و میگوید: قرار است این جشنواره ده سال دیگر کجا باشد؟! چه اهدافی برایش ترسیم شده؟! چه چشماندازهایی برایش دیده شده؟ اینها پرسشهای جدی خانواده تئاتر است.
مسائل حیاتی کشور و مردم برنامه بلند مدت ندارند و اگر روی کاغذ دارند به شکل شرم اوری در عمل لنگ هستند؛شما می خواهید برای امور فرهنگی و هنری ,که باری ناخواسته و سنگین بر دوش این حکومت هستند,برنامه بلند مدت عملی داشته باشید!از برنامه چشم انداز بیست ساله خبر دارید؟سلام مارا برسانید!