«ناهید» را برای آخرین بار به تالار وحدت بردند
تالار وحدت مانند چند روز اخیرِ برگزاری جشنواره موسیقی فجر، صبح امروز هم شلوغ بود، اما برای امری دیگر. امروز افراد بسیاری دور هم جمع شده بودند تا برای آخرین بار با یار، استاد و هنرمند محبوب خود وداع کنند، حسن ناهید؛ هنرمند سرشناس سازِ نی که از کودکی به تهران آمده بود تا بنوازد و به سرعت پیشرفت کرد، امروز آخرین بار بود که به تالار وحدت دعوت شد و پس از آن برای همیشه دنیا و عالم هنر را ترک میکند.
پیکر «حسن ناهید»، نوازنده سرشناس ساز نی که ۲۷ بهمن ماه در سن ۷۹ سالگی درگذشت، امروز دوشنبه (یکم اسفند ماه) در حضور خانواده این هنرمند، جمعی از مدیران موسیقی و با همراهی پرشور هنرمندان، در تالار وحدت تشییع و به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) بدرقه شد.
این مراسم با حضور افرادی همچون اردشیر کامکار، کیوان ساکت، بیژن بیژنی، علیرضا افتخاری، داود گنجهای، فاضل جمشیدی، محمد الهیاری، علی جهاندار، میلاد کیایی، رضا مهدوی، فاضل جمشیدی، شهرام صارمی، کیوان فرزین، علی مغازهای، امیرعباس ستایشگر، احمد صدری، منوچهر فیروزی، سیامک جهانگیری، کامبیز گنجهای، آرش نصیری، علیرضا افتخاری، سعید ثابت، سهیل محمودی، محمود سالاری، حسامالدین سراج و محمد اسماعیلی همراه بود.
محمد اسماعیلی ـ نوازنده تنبک ـ در مراسم تشییع حسن ناهید گفت: ۴۰ سال این مرد محترم را میشناختم؛ نمونه ای از اخلاق، ادب بود. هر چه درباره او بگویم کم گفتهام. همیشه از او میآموختم. در کارش درجه یک بود. یک بچه ۱۵ ساله بود که از شیراز به تهران آمد و خودش در تمام کارهای فرامرز پایور به خوبی اجرا میکرد و استاد پایور همیشه به او احترام میگذاشت. همه موسیقیدانها باید از حسن ناهید بیاموزند. چهل سال با ایشان آموختم و یک کلام حرف بد از ایشان نشنیدم.
میلاد کیایی ـ نوازنده سنتور ـ هم با یادآوری خاطرات مشترک با حسن ناهید، اظهار کرد: از تابستان سال ۱۳۴۰ این شانس را داشتم با این هنرمند بسیار محترم و باکلاس در اردوی هنری رامسر آشنا شوم. ایشان آن زمان از شیراز آمده بود. یکی از اسطورههای اخلاق و فرهنگ حسن ناهید بود. در روزگار فعلی افرادی هستند که بسیار خوب ساز می زنند ولی اگر از برخی آنها ساز را از آنها بگیری وجودشان بیمقدار می شود برای اینکه اول فرهنگ است و بعد هنر. روحش شاد.
داوود گنجهای ـ نوازنده کمانچه ـ هم ضمن ابراز تسلیت به خانواده حسن ناهید، سخنانش را اینگونه آغاز کرد: من، عزیزترین فرد، حسن ناهید را از دست دادم. امروز هر کسی که اینجاست از یک میلیون بیشتر است. زمانی که با استاد ناهید دانشگاه میرفتم هم از همه خوشگلتر بود، هم بهتر راه میرفت و هم بهتر لباس میپوشید. ایشان درس محبت به دیگران میداد. اگر یک نفر باشد که هیچکس از او دلخوری نداشته باشد، حسن ناهید است. یک چیز از انسان میماند و آن معرفت است. به اعتقاد من ناهید نمرده است. متدینترین و راستگوترین آدمها هنرمندان هستند.
علی جهاندار، خواننده موسیقی سنتی ایرانی هم در مراسم تشییع پیکر حسن ناهید چنین گفت: حرف زدن در چنین محفلی سخت است. من خدمت استاد کسائی خیلی بودهام، از سال ۷۰ تا زمانی که فوت کردند. ایشان در بین کل نینوازان نظر خاصی به استاد حسن ناهید داشت و از اینجا میتوان فهمید شخصیت هنری استاد ناهید کجا قرار دارد.
او در ادامه لحظاتی را در یاد و خاطره ناهید فقید آواز خواند.
شاهو عندلیبی ـ نوازنده کُرد کشورمان ـ هم در این مراسم به یاد ناهید نی نواخت.
احمد ناهید ـ فرزند هنرمند ـ هم در انتهای مراسم از تمام افرادی که خانواده او را در این مراسم همراهی کردهاند، تشکر کرد.
با پایان مراسم تشییع در تالار وحدت، پیکر حسن ناهید به قطعه هنرمندان بهشت زهرا منتقل و در شمال این قطعه ـ در کنار مزار حسین دهلوی و هوشنگ ظریف ـ به خاک سپرده شد.
داوود یاسری (نوزانده تنبک)، میلاد کیایی (نوازنده سنتور)، کیوان ساکت (نوازنده تار و سه تار) و منوچهر غیوری (نوازنده نی و از شاگردان حسن کسائی) هنرمندانی بودن که در بهشت زهرا سخنرانی کردند.
اجرای موسیقی توسط وحید تاج، با همراهی گروه ترومپت بخش دیگر این برنامه بود.
ضمن اینکه عباس گرگانی و علی مرعشی قطعهای از علی تجویدی را به صورت همخوانی اجرا کردند.
مراسم یادبود حسن ناهید روز پنجشنبه ـ پنجم اسفند ماه ـ از ساعت ۱۸ تا ۲۰ در فرهنگسرای ارسباران برگزار میشود.
حسن ناهید متولد سال ۱۳۲۲ بود و از ۱۰ سالگی موسیقی کار کرد. او از ۱۸ سالگی نزد حسین تهرانی آموزش دید و از شاگردان زندهیاد حسن کسائی ـ نوازنده مطرح نی ـ بود.
این نوازنده سابقه همکاری با ارکسترهای ایرانی و خارجی را در کارنامه کاری خود داشت.
خدارحمتش کنه. بارفتن این هنرمندان. اخرین قطعه هنروملیت وموجودیت ایرانی به خاک میرود ودیگرهیچ. فقط عربیت. امان ازاین ملت هزاررو. وجوگیر
خالق کائنات روح هنرمند بی بدیل مرحوم حسن ناهید را قرین رحمت واسعه خودش قرار دهد کل ملت ایران با هنر این مرد هنرمند ساعاتی را در خلوت درون با معبود خود ارتباط داشته اند . در ایران ادوات موسیقی حرام است و استفاده کننده از این ادوات نیز دچار معصیت الهی شده و خالی از مجازات نیستند سوال اینجاست وقتی این عزیزان به دیار باقی پرواز میکنند از خرد و کلان مسئولین ایران تسلیت های فراوان و با القاب جنت مکان و خلد اشیان از او یاد میکنند ؟ من هنگ کردم شما چطور ؟ ؟