داستان عجیب افطار اجباری

این روزها عادت به بستن جاده در سودان بسیار افزایش یافته است و این اقدام که به یک سنت در سودان تبدیل شده در جاده‌های سراسر سودان رواج پیدا کرده است. درحالی که در کنار جاده‌ها سفره‌های افطار گسترانیده شده است جوانانی دیده می‌شوند که با اصرار برای مسافران دست تکان می‌دهند تا بایستند روزه خود را بر سر سفره‌های ماه رمضان آنان باز کنند.

علیرغم پیامد‌های همه‌گیری کرونا، شرایط اقتصادی و گرانی‌های سرسام‌آور و سختی‌های زندگی که مردم سودان از آن رنج می‌برند، اینگونه مشکلات نتوانستند سنت افطاری جاده‌ای را شکست دهند.

این صحنه‌ها که مردم برای کسب ثواب با یکدیگر رقابت می‌کنند، حدود یک ساعت قبل از افطار آغاز می‌شود، و آن‌ها برای جمع آوری بیشترین میهمان با هم رقابت می‌کنند، با این حال گاهی درگیری و منازعات اغلب بین میزبانان در دو طرف جاده، بر سر صلاحیت هر یک از طرفین رخ می‌دهد که در برخی موارد به سطح دعوی در دادگاه رسیده است.

عبدالله بشیر، یکی از اهالی منطقه الجدید الثوره که از طریق جاده اصلی خارطوم به چندین شهر سودان می‌گذرد، می‌گوید: این رسم موروثی تأثیر ویژه‌ای در بین ساکنان منطقه و روستا‌های مجاور دارد. جاده ملی، و ساکنان قبل از ماه رمضان با آماده کردن محل‌هایی برای افطار جمعی برای مسافران آماده می‌شوند.

بسیاری از کسانی که مجبور به توقف می‌شوند، چه در وسیله نقلیه شخصی باشند و چه اتوبوس، در ابتدا از این رفتار تا حدی غرغر و عصبانیت خود را ابراز می‌کنند و حتی آن را نوعی خودسری می‌دانند، اما خیلی زود به راحتی با آن‌ها یکی می‌شوند. آن‌ها اوضاع را درک می‌کنند و قهوه و چای می‌نوشند و تشکر می‌کنند و با روی خوش خداحافظی می‌کنند.

عصام اسماعیل یکی از کسانی که با این افراد روبرو شده می‌گوید که در ابتدا آزاردهنده بود، اما به شکلی صمیمی و جالب به پایان رسید.

محمد ابراهیم البشری، فعال اجتماعی انسداد جاده‌ها در ماه رمضان را یک عادت و سنت می‌داند که بسیاری از ارزش‌های سودانی را در تکریم و بزرگداشت میهمانان تقویت می‌کند و در عین حال روحیه برادری را بین خانواده و همسایگان القا می‌کند که آن‌ها غذای خود را به اشتراک می‌گذارند.